Jakie są najlepsze przykłady wrogich przejęć?

A wrogie przejęcie dzieje się tak, gdy jedna firma (zwana firmą przejmującą lub „nabywcą”) stawia sobie za cel zakup innej (zwanej spółką docelową lub „docelową”) pomimo sprzeciwów ze strony zarządu spółki docelowej dyrektorzy. Wrogie przejęcie to przeciwieństwo z przyjazne przejęcie, w którym obie strony transakcji zgadzają się i wspólnie pracują nad rezultatem.

Przejmując firmy, które dążą do wrogiego przejęcia, zastosują dowolną liczbę taktyk, aby uzyskać własność swojego celu. Obejmują one zrobienie oferta przetargowa bezpośrednio udziałowcom lub angażując się w walka proxy zastąpić kierownictwo spółki docelowej. Aby obronić się przed nabywcą, spółka docelowa może również zastosować różne strategie. Niektóre z bardziej barwnie nazwanych taktyk to obrona Pac-Mana, obrona klejnotem koronnym lub złoty spadochron.

Oto trzy przykłady godnych uwagi wrogich przejęć i strategii stosowanych przez firmy w celu zdobycia przewagi.

Kraft Foods Inc. i Cadbury PLC

We wrześniu 2009 r. Irene Rosenfeld, dyrektor generalny Kraft Foods Inc. (KHC) publicznie ogłosiła zamiar przejęcia wiodącej brytyjskiej firmy cukierniczej Cadbury PLC. Kraft zaoferował 16,3 miliarda dolarów dla producenta czekolady Dairy Milk, co zostało odrzucone przez Sir Rogera Carra, prezesa Cadbury.

Carr natychmiast powołał zespół obrony wrogiego przejęcia, który określił ofertę Krafta jako nieatrakcyjną, niechcianą i niedocenianą. Rząd nawet wkroczył do walki. Sekretarz ds. biznesu w Wielkiej Brytanii, Lord Mandelson, powiedział, że rząd sprzeciwi się każdej ofercie, która nie zapewni słynnemu brytyjskiemu cukiernikowi należnego mu szacunku.

Kraft nie zniechęcił się i w 2010 roku zwiększył swoją ofertę do około 19,6 miliarda dolarów. Ostatecznie Cadbury ustąpił iw marcu 2010 roku obie firmy sfinalizowały przejęcie. Jednak kontrowersyjna bitwa zainspirowała zmianę zasad regulujących sposób nabywania brytyjskich firm przez zagraniczne firmy. Dużym problemem był brak przejrzystości w ofercie Krafta i jego intencje wobec Cadbury po zakupie.

InBev i Anheuser-Busch

W czerwcu 2008 r. euro-brazylijska firma produkująca napoje InBev dokonała oferta niezamówiona dla kultowego amerykańskiego piwowara Anheuser-Busch. InBev zaoferował kupno Anheuser-Busch za 65 dolarów za udział w transakcji, której docelową wartość wyceniono na 46 miliardów dolarów.

Przejęcie szybko stało się wrogie, ponieważ obie strony wymieniały pozwy i oskarżenia. InBev złożył wniosek o zwolnienie całej rady dyrektorów Anheuser-Busch w ramach bitwy pełnomocników o przejęcie kontroli nad firmą. Transakcja nabrała charakteru opery mydlanej, ponieważ przeciwstawiała się członkom rodziny Busch o kontrolę nad 150-letnią firmą.

Ostatecznie InBev podniósł swoją ofertę do 52 miliardów dolarów lub 70 dolarów za akcję, co skłoniło akcjonariuszy do zaakceptowania transakcji. Po przejęciu połączona spółka stała się Anheuser-Busch Inbev (PĄCZEK). W 2016 roku firma po raz kolejny napięła mięśnie przejęć, łącząc się z konkurencyjnym SABMillerem w ramach transakcji o wartości 104,3 miliarda dolarów, jednej z największe fuzje w historii.

Sanofi-Aventis i Genzyme Corporation

Jednym z powodów, dla których firma przejmująca atakuje inną firmę w celu wrogiego przejęcia, jest wykorzystanie przejęcia do uzyskania cennej technologii lub badań. Strategia ta może pomóc w przyspieszeniu zdolności firmy przejmującej do wejścia na nowe rynki. Tak było w 2010 roku, kiedy największa francuska firma farmaceutyczna Sanofi-Aventis (SNY), zdecydował się na zakup amerykańskiej firmy biotechnologicznej Genzyme Corporation.

W tym czasie firma Genzyme opracowała kilka leków do leczenia rzadkich zaburzeń genetycznych. Firma biotechnologiczna miała również kilka innych leków w swoim rurociągu badawczo-rozwojowym. Firma Sanofi-Aventis była chętna do rozszerzenia swojej obecności w tym, co uważała za lukratywną niszę i postrzegała Genzyme jako główny cel przejęcia.

Po kilkukrotnym zwróceniu się do kierownictwa Genzyme z propozycją przyjaznego przejęcia i otrzymaniu odmowy, Sanofi-Aventis postanowiła zwiększyć presję poprzez rozpoczęcie wrogiego przejęcia. Dyrektor generalny Sanofi-Aventis, Chris Viehbacher, zaczął bezpośrednio zabiegać o głównych udziałowców Genzyme, spotykając się z nimi prywatnie, aby uzyskać wsparcie dla przejęcia.

Strategia zadziałała i dziewięć miesięcy po pierwszej propozycji Sanofi-Aventis kupiło Genzyme w ofercie gotówkowej o wartości 20,1 miliarda dolarów. Firma osłodziła umowę, oferując akcjonariuszom warunkowe prawa do wartości. Te premie są powiązane z wynikami sprzedaży najnowszych leków Genzyme i mogą zaoferować akcjonariuszom dodatkowe 3,8 miliarda dolarów dodatkowych płatności.