Kiedy i dlaczego po raz pierwszy ustanowiono GAAP?

Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) to zestaw reguł rachunkowości stworzony w celu zarządzania sprawozdawczością finansową dla korporacji w Stanach Zjednoczonych. Spółki notowane na giełdzie i niektóre inne są prawnie zobowiązane do stosowania zasad GAAP w swoich raportach.Oto historia tego, jak GAAP stał się standardową miarą sprawozdawczości finansowej w Stanach Zjednoczonych.

Śledząc Krach na giełdzie w 1929 r. i następującego po nim Wielkiego Kryzysu rząd USA szukał sposobów na uregulowanie praktyk spółek notowanych na giełdzie i innych głównych uczestników rynku. Rząd uważał, że przynajmniej niektóre z przyczyn krachu wynikały z gorszych niż nadmiernie praktyk spółek notowanych na giełdzie. 

Uprawnienie do ustanawiania standardów w zakresie praktyk księgowych przyznano Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEK). SEC postanowiła przekazać tę odpowiedzialność społeczności audytorów sektora prywatnego, a w 1939 r. American Institute of Księgowi (prekursor Amerykańskiego Instytutu Biegłych Księgowych) utworzyli Komitet Procedury Księgowej (CZAPKA). 

CAP została zastąpiona przez Radę Zasad Rachunkowości (APB) 20 lat później. APB rozpoczęło wydawanie opinii na temat głównych tematów księgowych do przyjęcia przez księgowych przedsiębiorstw, które następnie SEC mogła narzucić spółkom giełdowym. W 1973 roku APB ustąpiła miejsca Radzie Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB).  

Od tego czasu FASB jest głównym organem określającym zasady akceptowalnych praktyk księgowych. Inne organizacje rządowe i pozarządowe wpływają na decyzje FASB, ale FASB odpowiada za wydawanie opinii i osądów. Decyzje zbiorowe przekazywane z APB i FASB tworzą GAAP. 

Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów Publicznych (AICPA), SEC oraz Rządowa Rada Standardów Rachunkowości (GASB) to główne organizacje, które oprócz FASB wpływają na GAAP.  W 1984 r. FASB utworzyła Grupę Zadaniową ds. Emerging Issues (EITF) do zajmowania się nowymi i wyjątkowymi księgowość, która najprawdopodobniej stanie się w przyszłości standardem, np. księgowanie technologii sektor.

GAAP reprezentują cele i wytyczne dotyczące sprawozdań finansowych i obliczeń sprawozdawczych. GAAP obejmuje trzy główne zestawy zasad: podstawowe zasady i wytyczne rachunkowości, szczegółowe standardy FASB oraz ogólnie przyjęte praktyki branżowe.

10 podstawowych zasad GAAP to:

• Konsystencja
• Metody trwałe
• Odszkodowanie
• Roztropność
• Prawidłowość
• Szczerosc
• Dobra wiara
• Materialność
• Okresowość
• Ciągłość

W ramach ustalonych przez GAAP audytorzy próbują ustalić jednolitość wśród raporty finansowe spółek giełdowych, chociaż firmy prywatne często również stosują GAAP. Dzięki GAAP inwestorzy mogą łatwiej porównywać i rozumieć kondycję finansową różnych firm. Ta jednolitość ma również dodatkowe korzyści dla organów regulacyjnych, pożyczkodawców, menedżerów korporacji i społeczności księgowej.

Standardy rachunkowości w Unii Europejskiej i niektórych krajach azjatyckich są regulowane przez Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), który jest regulowany przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR), utworzoną w 2001 roku. RMSR i FASB współpracowały w celu dostosowania praktyk GAAP i MSSF. W 2002 roku oba organy podpisały Porozumienie Norwalk z zamiarem dołożenia wszelkich starań, aby ich sprawozdawczość księgowa była w pełni kompatybilna.