Ronalda H. Definicja Coase

Kim był Ronald H. Coase?

Ronalda H. Coase był ekonomista który wniósł przełomowy wkład w dziedzinie ekonomii kosztów transakcyjnych, prawa i ekonomii oraz nowej ekonomii instytucjonalnej. Coase otrzymał Pamiątkową Nagrodę Nobla w Nauki ekonomiczne w 1991 roku za wyjaśnienie roli kosztów transakcyjnych, praw majątkowych i instytucji ekonomicznych w strukturze i funkcjonowaniu gospodarki.

Zrozumieć Ronalda H. Coase

Coase urodził się w Anglii w 1910 roku. Był jedynakiem i cierpiał na pewne osłabienie nóg, które wymagało od niego noszenia aparatu ortodontycznego, a później odkrył, że posiadał wczesne zdolności do nauki w szkole. Uczęszczał na University of London, gdzie wstąpił do London School of Economics. W 1951 przyjechał do Stanów Zjednoczonych i zaczął wykładać na Uniwersytecie w Buffalo. Stamtąd Coase kontynuował nauczanie na innych uniwersytetach, w tym na University of Virginia at Charlottesville i University of Chicago Law School, gdzie spędziłby większość swojego kariera zawodowa. Coase był redaktorem

Dziennik Prawno-Ekonomiczny a także członek Towarzystwa Mont Pelerin.

Pomimo swojego sukcesu, Coase nie był tym, który chwalił się swoimi osiągnięciami. Mówił o sobie jako o przypadkowym ekonomiście, który skończył studia w tej dziedzinie, ponieważ nie spełnił łacińskiego wymogu, aby studiować swoją pierwszą wybraną historię. Kiedy napisał swoją biografię dla komitetu Nobla, stwierdził, że wszystkie wydarzenia, które doprowadziły do ​​jego życiowego sukcesu, przydarzyły mu się przez przypadek. Coase oświadczył, że narzucono mu wielkość i że jego sukces nie był niczym więcej.

Coase zmarł we wrześniu. 2013.

Składki

Godnym uwagi wkładem Coase'a w ekonomię jest teoria kosztów transakcyjnych firmy, twierdzenie Coase'a o efektach zewnętrznych i prawach własności oraz kwestionowanie teorii dóbr publicznych. Wszystkie wkłady Coase'a wpisują się i rozwijają ogólną dziedzinę ekonomii nowej instytucji, w tym ekonomię kosztów transakcyjnych, a także prawo i ekonomię.

Teoria firmy i ekonomia kosztów transakcji

Artykuł Coase'a z 1937 r. „The Nature of the Firm” zadał pytanie, dlaczego, biorąc pod uwagę, że dominujące wówczas teorie mikroekonomiczne opisywały całą gospodarkę jako masę atomistycznej indywidualni nabywcy i sprzedawcy, którzy prowadzą działalność gospodarczą jako stały strumień transakcji kasowych, są rzeczywistymi gospodarkami rynkowymi zorganizowanymi w grupy jednostek współpracujących ze sobą w firmy, w ramach których działalność gospodarcza prowadzona jest zgodnie z kierunkiem kierownictwa, a nie na warunkach rynkowych pomiędzy poszczególnymi członkami solidny. W tym czasie Coase był socjalistą i widział bliskie podobieństwo między produkcją zarządzaną przez menedżerów w gospodarce kapitalistycznej a produkcją zarządzaną przez centralnego planistę w gospodarce socjalistycznej. Jeśli rynki są lepsze od centralnego planowania gospodarczego, pytał Coase, to dlaczego gospodarki kapitalistyczne są zorganizowane w zbiór centralnie planowanych firm? Dlaczego firmy istnieją?

W odpowiedzi Coase opracował teorię kosztów transakcyjnych firmy. Ponieważ standardowa mikroekonomiczna teoria konkurencji doskonałej opiera się na założeniu, że rynek transakcje są bezkosztowe, najskuteczniejszy sposób organizacji gospodarki będzie polegał wyłącznie na rynku transakcje. Jednak Coase zauważył, że w świecie rzeczywistym występują koszty transakcyjne; koordynowanie działalności gospodarczej za pomocą środków nierynkowych, w tym firm zorganizowanych, jest sposobem na zaoszczędzenie kosztów transakcyjnych. Argument Coase'a zasadniczo dał początek całej dziedzinie ekonomii kosztów transakcyjnych, która rozwinęła się od czasu publikacji „The Nature of the Firm”.

Twierdzenie Coase’a oraz prawo i ekonomia

W 1960 roku Coase opublikował kolejny artykuł „Problem kosztów społecznych”. W tym artykule argumentował, że w przypadku braku kosztów transakcyjnych, skuteczne rozwiązanie każdego konfliktu ekonomicznego powstałego z efektów zewnętrznych można dojść niezależnie od początkowej dystrybucji praw własności, bez potrzeby narzucania przez rząd rozwiązania poprzez regulacje, opodatkowanie lub subsydium. Pomysł ten stałby się znany jako twierdzenie Coase'a, zapewnił Coase'owi miejsce na prestiżowym Uniwersytecie w Chicago i znacznie rozwinął dziedzinę znaną jako prawo i ekonomia.

Podobnie jak w swojej argumentacji w „The Nature of the Firm”, Coase przekonywał, że ponieważ w prawdziwym świecie koszty transakcji są a nie zero, sądy mogą odgrywać rolę w cesji praw majątkowych w celu uzyskania ekonomicznie efektywnych rozwiązań prawnych w miarę pojawiania się sporów. Również, jak w „Naturze firmy”, Coase wskazał na koszty transakcyjne jako kluczowy czynnik istnienia, rola i zakres instytucji rządzących realną gospodarką poza modelami tablicowymi ekonomiści.

Dobra publiczne

W artykule z 1974 roku „Latarnia w ekonomii” Coase skrytykował teorię dóbr publicznych na gruncie empirycznym. Zgodnie z panującą teorią dóbr publicznych każde dobro, którego konsumpcja nie może być ograniczona, a po wyprodukowaniu, zaspokoi wszystkich popyt na danym obszarze geograficznym nie byłby wytwarzany, chyba że przez organ rządowy ze względu na bodźce ekonomiczne zaangażowany. Jako przykład takiego dobra publicznego powszechnie przytaczano latarnie morskie, ponieważ nikogo nie można wykluczyć z widzenia a użycie światła rzutowanego i jednej latarni wystarczy, aby ostrzec danego nawigatora zaryzykować. Teoria dóbr publicznych przewiduje, że żadne latarnie morskie nie zostaną wyprodukowane w wyniku działania dobrowolnego rynku i będą musiały powstać w wyniku operacji rządowych finansowanych z podatków. Prywatne i eksploatowane latarnie morskie nigdy nie mogłyby być opłacalne, a zatem nie istniałyby inaczej.

Historyczne badanie rzeczywistych latarni morskich przez Coase'a wykazało, że tak nie jest. Co najmniej w całej XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii wiele latarni morskich było własnością prywatną i było nimi eksploatowanych. Ich istnienie było możliwe dzięki rozwiązaniom instytucjonalnym, które umożliwiały właścicielom latarni rozliczanie statków zawijających do pobliskich portów za korzystanie z usług latarni. Po raz kolejny w tym artykule spostrzeżenia Coase'a obaliły dominujący pogląd na to, co nazwał „ekonomią tablicy” i pokazał, jak realna gospodarka może generować rozwiązania instytucjonalne w celu rozwiązania problemów, których nie można było rozwiązać w wyidealizowanych modelach matematycznych głównego nurtu ekonomii teoria.