Historia pieniądza: od wymiany barterowej do banknotów

Pieniądzesam w sobie może mieć rzeczywistą wartość; może to być muszla, metalowa moneta lub kartka papieru. Jego wartość zależy od wagi które ludzie na nim umieszczają— jako środek wymiany, jednostka miary i magazyn bogactwa.

Pieniądze pozwalają ludziom pośrednio handlować towarami i usługami, pomagają komunikować ceny towarów (ceny w dolarach i centach odpowiadają wartość liczbową w Twoim posiadaniu, tj. w Twojej kieszeni, torebce lub portfelu) i zapewnia osobom fizycznym sposób na przechowywanie ich majątku w długoterminowy.

Pieniądze są cenne tylko dlatego, że wszyscy wiedzą, że zostaną zaakceptowane jako forma płatności. Jednak na przestrzeni dziejów zarówno sposób użycia, jak i forma pieniądza ewoluowały.

Chociaż w większości przypadków terminy „pieniądze” i „waluta” są używane zamiennie, istnieje kilka teorii sugerujących, że terminy te nie są identyczne. Według niektórych teorii pieniądz jest z natury niematerialnym pojęciem, podczas gdy waluta jest fizycznym (namacalnym) przejawem niematerialnego pojęcia pieniądza.

Co za tym idzie, zgodnie z tą teorią pieniędzy nie można dotknąć ani powąchać. Waluta to moneta, banknot, przedmiot itp. który jest prezentowany w formie pieniędzy. Podstawową formą pieniądza są liczby; dziś podstawową formą waluty są banknoty, monety lub karty plastikowe (np. karty kredytowe lub debetowe). Chociaż to rozróżnienie między pieniędzmi a walutą jest ważne w niektórych kontekstach, dla celów tego artykułu terminy są używane zamiennie.

Przejście od handlu wymiennego do waluty

Pieniądze – w pewien sposób, kształt lub forma – były częścią historii ludzkości od co najmniej ostatnich 3000 lat. Wcześniej historycy na ogół zgadzają się, że system handel wymienny był prawdopodobnie używany.

Handel wymienny to bezpośredni handel towarami i usługami; na przykład rolnik może wymienić buszel pszenicy na parę butów od szewca. Jednak te ustalenia wymagają czasu. Jeśli wymieniasz siekierę w ramach umowy, w której druga strona ma zabić włochatego mamuta, musisz znaleźć kogoś, kto uważa, że ​​siekiera to uczciwy handel, ponieważ musi stawić czoła 12-stopowym ciosom mamut. Jeśli to nie zadziała, będziesz musiał zmienić umowę, dopóki ktoś nie zgodzi się na warunki.

Powoli, rodzaj waluta–zawiera łatwo wymienialne przedmioty, takie jak skóry zwierząt, sól i broń – rozwijane przez wieki. Te towary handlowe służyły jako środek wymiany (chociaż wartość każdego z tych przedmiotów była nadal do negocjacji w wielu przypadkach). Ten system handlu rozprzestrzenił się na cały świat i nadal przetrwał w niektórych częściach globu.

Jednym z największych osiągnięć wprowadzenia pieniądza było zwiększenie szybkości, z jaką można było robić interesy, czy to zabijanie mamutów, czy budowanie pomników.

Chińczycy tworzą obiekt przypominający współczesną monetę

Około 770 p.n.e. Chińczycy odeszli od używania rzeczywistych przedmiotów użytkowych, takich jak narzędzia i broń – jako środek wymiany do używania miniaturowych replik tych samych przedmiotów, które zostały odlane brązowy. Z powodu niepraktyczności – nikt nie chce sięgnąć do kieszeni i nadziać ręki na ostry arrow – te malutkie sztylety, szpadle i motyki zostały ostatecznie porzucone na rzecz przedmiotów w kształcie okrąg. Przedmioty te stały się jednymi z pierwszych monet.

Chociaż Chiny były pierwszym krajem, który użył przedmiotu, który współcześni ludzie mogą rozpoznać jako monety, to pierwszy region świata, w którym używano zakład przemysłowy do produkcji monet, które mogły być używane jako waluta, znajdował się w Europie, w regionie zwanym Lydia (obecnie zachodnia Indyk). Dziś tego typu placówkę nazywa się mennicą, a proces tworzenia w ten sposób waluty określa się mianem bicia.

Powstaje pierwsza oficjalna waluta

W 600 r. p.n.e. król Lydii Alyattes wybił pierwszą oficjalną walutę. Monety zostały wykonane z elektrum, mieszanki srebra i złota, która występuje naturalnie, a monety zostały wybite obrazkami, które pełniły rolę denominacje. Na ulicach Sardes około 600 lat p.n.e. gliniany słój może kosztować dwie sowy i węża. Waluta Lydii pomogła krajowi rozwinąć zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne systemy handlowe, czyniąc z niego jedno z najbogatszych imperiów w Azji Mniejszej. (Dziś, gdy ktoś mówi „tak bogaty jak Krezus”, ma na myśli ostatniego króla lidyjskiego, który wybił pierwszą złotą monetę.)

Przejście na walutę papierową

Około 700 p.n.e. Chińczycy przeszli z monet do papierowe pieniądze. Do tego czasu Marco Polo – wenecki kupiec, odkrywca i pisarz, który podróżował po Azji wzdłuż Jedwabnego Szlaku między 1271 a 1295 r. – odwiedził Chiny około 1271 r., cesarz Chin dobrze radził sobie z obydwoma ten podaż pieniądza i różnych wyznań. W rzeczywistości w miejscu, gdzie współczesne amerykańskie banknoty mówią „In God We Trust”, chiński napis w tamtym czasie ostrzegał: „Ci, którzy fałszują, zostaną ścięci”.

Niektóre części Europy nadal używały metalowych monet jako jedynej formy waluty aż do XVI wieku. Pomogły w tym ich wysiłki kolonialne; zdobywanie nowych terytoriów poprzez podbój europejski zapewniło im nowe źródła metale szlachetne i umożliwił im bicie większej ilości monet.

Jednak banki w końcu zaczęły używać banknotów papierowych dla deponentów i pożyczkobiorców do noszenia ze sobą zamiast metalowych monet. Banknoty te można było w każdej chwili zabrać do banku i wymienić za ich wartość nominalną na metalowe – zwykle srebrne lub złote – monety. Te papierowe pieniądze można by wykorzystać na zakup towarów i usług. W ten sposób działał podobnie jak waluta we współczesnym świecie. Został jednak wyemitowany przez banki i instytucje prywatne, a nie przez rząd, który jest obecnie odpowiedzialny za emisję waluty w większości krajów.

Pierwsza papierowa waluta wyemitowana przez rządy europejskie została faktycznie wyemitowana przez rządy kolonialne w Ameryce Północnej. Ponieważ transporty między Europą a koloniami północnoamerykańskimi trwały tak długo, kolonistom często brakowało gotówki w miarę rozwoju działalności. Zamiast wracać do systemu barterowego, rządy kolonialne wydały IOU które były przedmiotem obrotu jako waluta. Pierwsza instancja miała miejsce w Kanadzie (wówczas kolonia francuska). W 1685 r. żołnierzom wydano karty do gry denominowane i podpisane przez gubernatora, aby zamiast monet z Francji używać ich jako gotówki.

Pojawienie się wojen walutowych

Przejście na papierowe pieniądze w Europie zwiększyło ilość handel międzynarodowy które mogą się zdarzyć. Banki i klasy rządzące zaczęły kupować waluty od innych narodów i stworzyły pierwszy rynek walutowy. Stabilność danej monarchii lub rządu wpłynęła na wartość waluty kraju, a tym samym na zdolność tego kraju do handlu na coraz bardziej międzynarodowym rynku.

Konkurencja między krajami często prowadziła do: wojny walutowe, gdzie konkurujące kraje próbowałyby zmienić wartość waluty konkurenta, podbijając ją i czyniąc towary wroga zbyt drogimi, obniżając ją i zmniejszając siła nabywcza (oraz zdolność do płacenia wojny) lub przez całkowite wyeliminowanie waluty.

Płatności mobilne

XXI wiek dał początek dwóm nowatorskim formom waluty: płatnościom mobilnym i wirtualnej walucie. mobilny płatności to pieniądze wypłacane za produkt lub usługę za pośrednictwem przenośnego urządzenia elektronicznego, takiego jak telefon komórkowy, smartfon lub tablet. Technologia płatności mobilnych może być również wykorzystywana do wysyłania pieniędzy znajomym lub członkom rodziny. Coraz częściej usługi takie jak Apple Pay a Google Pay walczą, aby sprzedawcy akceptowali ich platformy do płatności w punktach sprzedaży.

Wirtualna waluta

Bitcoin, wydany w 2009 roku przez pseudonimowego Satoshi Nakamoto, szybko stał się standardem dla wirtualnych walut.Waluty wirtualne nie mają fizycznej monety. Atrakcyjność wirtualnej waluty polega na tym, że oferuje ona obietnicę niższych opłat transakcyjnych niż tradycyjne online mechanizmy płatności i waluty wirtualne są obsługiwane przez zdecentralizowany organ, w przeciwieństwie do wydane przez rząd waluty.

Dolna linia

Pomimo wielu postępów, pieniądze nadal mają bardzo realny i trwały wpływ na to, jak dzisiaj prowadzimy interesy.