Definicja ustawy Dodd-Frank Wall Street i ustawy o ochronie konsumentów

Czym jest ustawa o reformie i ochronie konsumentów Dodda-Franka na Wall Street?

Ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act została stworzona jako odpowiedź na kryzys finansowy 2008 r.. Nazwany na cześć sponsorów senatora Christophera J. Dodd (D-Conn.) i przedstawiciel Barney Frank (D-Mass.), ustawa zawiera liczne przepisy, sformułowane na około 2300 stronach, które miały być wprowadzone w życie w ciągu kilku lat.

Zrozumienie ustawy Dodd-Frank Wall Street i ustawy o ochronie konsumentów

Ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act jest ogromnym aktem prawnym dotyczącym reformy finansowej, który został uchwalony w 2010 roku, za administracji Obamy. Ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act – zwykle skrócona do tylko ustawy Dodd-Frank – ustanowiła liczba nowych agencji rządowych, których zadaniem jest nadzorowanie różnych elementów ustawy, a co za tym idzie, różnych aspektów ten system finansowy.

Dodd-Frank Wall Street i elementy ustawy o ochronie konsumentów.

Oto niektóre z jego kluczowych postanowień i sposobu ich działania:

• Stabilność finansowa: zgodnie z ustawą Dodda-Franka Rada Nadzoru Stabilności Finansowej oraz Organ Nadzoru nad Likwidacją monitorują stabilność finansową głównych firm finansowych, ponieważ: upadek tych firm może mieć poważny negatywny wpływ na amerykańską gospodarkę (firmy uznany "zbyt duże, by upaść"). Prawo przewiduje również likwidacje lub restrukturyzacje za pośrednictwem Funduszu Uporządkowanej Likwidacji, utworzonego w celu pomocy w demontaż spółek finansowych, które zostały objęte zarządem komisarycznym i zapobiegają wykorzystywaniu dolarów pochodzących z podatków do ich podtrzymywania firmy. Rada ma uprawnienia do rozbijania banków, które są uważane za tak duże, że stwarzają Ryzyko systemowe; może również zmusić ich do zwiększenia swoich rezerw obowiązkowych. Podobnie nowy Federalny Urząd Ubezpieczeń miał za zadanie zidentyfikować i monitorować firmy ubezpieczeniowe uważane za „zbyt duże, by upaść”.
• Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów: The Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów (CFPB), założonej przez Dodda-Franka, powierzono zadanie zapobiegania drapieżnym udzielaniu kredytów hipotecznych (odzwierciedlając powszechne przekonanie, że kredyt hipoteczny subprime rynek był podstawową przyczyną katastrofy w 2008 r.) i ułatwi konsumentom zrozumienie warunków kredytu hipotecznego przed wyrażeniem na nie zgody. Odstrasza pośredników hipotecznych od zarabiania wyższych prowizji za zamykanie kredytów z wyższymi opłatami i/lub wyższymi stopami procentowymi oraz wymaga, aby inicjatorzy kredytów hipotecznych nie kierowali potencjalnych kredytobiorców do kredytu, który spowoduje najwyższą płatność za inicjator. CFPB reguluje również inne rodzaje pożyczek konsumenckich, w tym karty kredytowe i debetowe, oraz zajmuje się skargami konsumentów. Wymaga to od pożyczkodawców, z wyjątkiem pożyczkodawców samochodów, ujawniania informacji w formie łatwej do odczytania i zrozumienia dla konsumentów; przykładem są teraz uproszczone warunki we wnioskach o karty kredytowe.
• Reguła Volckera: Kolejny kluczowy element Dodda-Franka, Zasada Volckeraogranicza sposoby inwestowania przez banki, ograniczając handel spekulacyjny i eliminując handel nieruchomościami. Banki nie mogą angażować się w fundusze hedgingowe lub firmy private equity, które są uważane za zbyt ryzykowne. Aby zminimalizować możliwe konflikty interesów, firmy finansowe nie mogą handlować prawnie bez wystarczającej „skóry w grze”. Reguła Volckera jest wyraźnym odepchnięciem kierunek Ustawa Glassa-Steagalla z 1933 r., który jako pierwszy dostrzegł niebezpieczeństwa nieodłącznie związane z podmiotami finansowymi rozszerzającymi jednocześnie usługi bankowości komercyjnej i inwestycyjnej. Ustawa zawiera również przepis regulujący pochodne, tak jak swapy ryzyka kredytowego powszechnie obwiniane za przyczynienie się do kryzysu finansowego z 2008 roku. Dodd-Frank utworzył scentralizowane giełdy do handlu swapami, aby zmniejszyć możliwość niewykonanie zobowiązania przez kontrahenta a także wymagał większego ujawniania informacji o transakcjach swapowych w celu zwiększenia przejrzystości na tych rynkach. Reguła Volckera reguluje również wykorzystanie instrumentów pochodnych przez firmy finansowe, aby zapobiec podejmowaniu przez instytucje „zbyt duże, by upaść” dużego ryzyka, które mogłoby siać spustoszenie w całej gospodarce.
• Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) Biuro Oceny Kredytowej: Ponieważ zdolność kredytowa agencje zostały oskarżone o przyczynienie się do kryzysu finansowego poprzez wydawanie błędnie korzystnych ocen inwestycyjnych, Dodd-Frank ustalił SEC Biuro Oceny Kredytowej. Biuro jest odpowiedzialne za zapewnienie, że agencje przedstawiają rzetelne i wiarygodne ratingi kredytowe przedsiębiorstw, gmin i innych podmiotów, które oceniają.
• Program sygnalistów: Dodd-Frank wzmocnił i rozszerzył również istniejący program sygnalistów ogłoszony przez Ustawa Sarbanesa-Oxleya (SOX). W szczególności ustanowił obowiązkowy program nagród, w ramach którego sygnaliści mogą otrzymywać od 10% do 30% wpływów z ugody sądowej, poszerzył zakres pracownika objętego ubezpieczeniem o pracowników spółek zależnych oraz afilianci i rozszerzył przedawnienie w ramach którego sygnaliści mogą wnieść roszczenie przeciwko swojemu pracodawcy od 90 do 180 dni po wykryciu naruszenia.

Ustawa o wzroście gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów

Kiedy Donald Trump został wybrany na prezydenta w 2016 r., zobowiązał się do uchylenia Dodda-Franka, a w maju 2018 r. administracja Trumpa podpisała nową ustawę, która cofa jej znaczną część. Stojąc po stronie krytyków, Kongres USA uchwalił ustawę o wzroście gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów, która wycofuje znaczną część ustawy Dodda-Franka. Została podpisana przez prezydenta Trumpa 24 maja 2018 r. Oto niektóre z zapisów nowego prawa, a także niektóre obszary, w których normy zostały rozluźnione:

• Nowe prawo łagodzi regulacje Dodda-Franka dla małych i regionalnych banków poprzez zwiększenie aktywów próg dla stosowania standardów ostrożnościowych, wymogów dotyczących testów warunków skrajnych i obowiązkowego ryzyka komisje.
• Dla instytucji, które mają opieka aktywów klientów, ale nie funkcjonują jako pożyczkodawcy ani tradycyjni bankierzy, nowe prawo przewiduje niższe główne wymagania oraz wskaźniki dźwigni.
• Nowa ustawa zwalnia pod pewnymi warunkami wymogi dotyczące escrow dla mieszkaniowych kredytów hipotecznych utrzymywanych przez instytucję depozytową lub kasę kredytową. Poleca również Federalnej Agencji Finansowania Mieszkalnictwa, aby ustaliła standardy dla: Freddie Mac oraz Fannie Mae rozważyć alternatywne metody oceny kredytowej
• Prawo zwalnia pożyczkodawców z aktywami poniżej 10 miliardów dolarów z wymogów reguły Volckera i nakłada mniej rygorystyczne normy dotyczące sprawozdawczości i kapitału na małych pożyczkodawców.
• Prawo wymaga, aby trzy główne agencje sporządzające raporty kredytowe umożliwiały konsumentom: "zamrażać" swoje pliki kredytowe bezpłatnie jako sposób na zapobieganie oszustwom.

Dodd-Frank Wall Street Reforma i krytyka ustawy o ochronie konsumentów

Zwolennicy Dodda-Franka wierzyli, że ustawa uchroni gospodarkę przed kryzysem takim jak w 2008 roku i ochroni konsumentów przed wieloma nadużyciami, które przyczyniły się do kryzysu. Krytycy argumentowali jednak, że ustawa może zaszkodzić konkurencyjności firm amerykańskich w stosunku do ich zagranicznych odpowiedników. W szczególności twierdzą, że wymogi zgodności regulacyjnej nadmiernie obciążają banki wspólnotowe i mniejsze instytucje finansowe – pomimo tego, że nie odegrały żadnej roli w powodowaniu kryzys.

Tacy znamienici świata finansów, jak były sekretarz skarbu Larry Summers, Blackstone Group L.P.BX) CEO Stephen Schwarzman, aktywista Carl Icahn oraz CEO JPMorgan Chase & Co. (JPM) Jamie Dimon również twierdzą, że podczas gdy każda instytucja jest niewątpliwie bezpieczniejszy ze względu na ograniczenia kapitałowe nałożone przez Dodda-Franka, ograniczenia te powodują również, że rynek jest mniej płynny ogólnie.

Brak płynności może być szczególnie silny w rynek obligacji, gdzie nie wszystkie papiery wartościowe są Znak na rynku a wielu obligacjom brakuje stałej podaży kupujących i sprzedających. Im wyższy rezerwować wymagania określone przez Dodda-Franka oznaczają, że banki muszą utrzymywać wyższy procent swoich aktywów w gotówce, co zmniejsza ilość, jaką mogą trzymać w zbywalnych papierach wartościowych.

W efekcie ogranicza to rolę animatora rynku obligacji, którą tradycyjnie pełniły banki. Banki nie mogą odegrać roli animator rynku, potencjalni nabywcy prawdopodobnie będą mieli trudności ze znalezieniem sprzedających, którzy będą przeciwdziałać. Co ważniejsze, potencjalnym sprzedawcom może być trudniej znaleźć kupujących, którzy będą przeciwdziałać.

Często Zadawane Pytania

Jakie są kluczowe elementy ustawy Dodd-Frank?

Zgodnie z ustawą Dodda-Franka Rada Nadzoru Stabilności Finansowej oraz Urząd ds. Likwidacji stabilność finansowa głównych firm finansowych, ponieważ ich upadek może mieć poważny negatywny wpływ na Stany Zjednoczone. gospodarka. Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów (CFPB) otrzymało zadanie zapobiegania drapieżnym udzielaniu kredytów hipotecznych. Reguła Volckera ograniczała sposoby inwestowania przez banki, ograniczając handel spekulacyjny i eliminując handel na własny rachunek. Biuro Oceny Kredytowej SEC było zobowiązane do zapewnienia, aby agencje dostarczały rzetelne i wiarygodne ratingi kredytowe ocenianych przez nie podmiotów. Wreszcie, Dodd-Frank wzmocnił i rozszerzył istniejący program informowania o nieprawidłowościach, ogłoszony przez ustawę Sarbanes-Oxley (SOX).

Jakie są krytyki ustawy Dodda-Franka?

Krytycy ustawy o reformie i ochronie konsumentów Dodda-Franka Wall Street argumentowali, że ustawa może zaszkodzić konkurencyjności firm amerykańskich w stosunku do ich zagranicznych odpowiedników. W szczególności twierdzą, że wymogi zgodności regulacyjnej nadmiernie obciążają banki wspólnotowe i mniejsze instytucje finansowe – pomimo tego, że nie odegrały żadnej roli w powodowaniu kryzys. Kilku znanych ze świata finansów twierdziło, że chociaż każda instytucja jest niewątpliwie bezpieczniejsza ze względu na ograniczenia kapitałowe nałożone przez Dodda-Franka powodują również, że rynek jest mniej płynny ogólnie.

Jak ustawa Dodda-Franka może wpłynąć na rynek obligacji?

Potencjalny brak płynności z powodu wyższych rezerw obowiązkowych w ramach Dodda-Franka oznacza, że ​​banki muszą utrzymywać wyższy procent ich aktywów w gotówce, co zmniejsza kwotę, którą mogą trzymać w zbywalnych papierach wartościowych. W efekcie ogranicza to rolę animatora rynku obligacji, którą tradycyjnie pełniły banki. Ponieważ banki nie są w stanie odgrywać roli animatora rynku, potencjalni nabywcy prawdopodobnie będą mieli trudności ze znalezieniem sprzedających, którzy będą przeciwdziałać. Co ważniejsze, potencjalnym sprzedawcom może być trudniej znaleźć kupujących, którzy będą przeciwdziałać.