Jak odróżnić mikroekonomię od makroekonomii?
Zarówno mikroekonomia, jak i makroekonomia polegają na badaniu zachowań ekonomicznych, różnią się jednak skalą badanych przedmiotów.
Mikroekonomia to dziedzina ekonomii, która zajmuje się zachowaniami ekonomicznymi osób, gospodarstw domowych i firm. Makroekonomia przygląda się szerzej i przygląda się gospodarkom w znacznie większej skali – regionalnej, krajowej, kontynentalnej, a nawet globalnej. Mikroekonomia i makroekonomia są rozległymi obszarami nauki na własnych prawach.
Kluczowe dania na wynos
- Mikroekonomia i makroekonomia to dwie dziedziny nauki, które obejmują spojrzenie na zachowanie w pewnych obszarach gospodarki w określonym czasie.
- Mikroekonomia jest specyficzna i ma mniejszą skalę, biorąc pod uwagę zachowania konsumentów, podaż i równanie popytu na poszczególnych rynkach oraz praktyki zatrudniania i ustalania płac jednostek firm.
- Makroekonomia skupia się na szerszym zakresie, takim jak wpływ polityki fiskalnej, ogólne przyczyny bezrobocia lub inflacji oraz wpływ działań rządu na ogólnokrajowy wzrost gospodarczy.
Mikroekonomia a Makroekonomia
Ponieważ mikroekonomia koncentruje się na zachowaniu małych jednostek gospodarki, ogranicza się do określonych i wyspecjalizowanych dziedzin nauki. Obejmuje to równowagę podaży i popytu na poszczególnych rynkach, zachowanie poszczególnych konsumentów (co określane jest jako teoria konsumenta), zapotrzebowanie na siłę roboczą oraz sposób, w jaki poszczególne firmy ustalają wynagrodzenia dla swoich pracowników.
Makroekonomia ma znacznie szerszy zasięg niż mikroekonomia. Najważniejsze obszary badań w dziedzinie makroekonomii dotyczą implikacji polityki fiskalnej, lokowanie przyczyny inflacji lub bezrobocia, implikacje pożyczek rządowych i wzrost gospodarczy w skali ogólnokrajowej. Makroekonomiści badają również globalizację i globalne wzorce handlu oraz przeprowadzają badania porównawcze między różnymi krajami w obszarach takich jak poziom życia i wzrost gospodarczy.
Chociaż główna różnica między tymi dwoma obszarami dotyczy skali badanych podmiotów, istnieją dalsze różnice.
Makroekonomia wyewoluowała z klasycznej teorii ekonomii i mikroekonomii jako sposób wyjaśniania ogólnokrajowych zmian i zachowań gospodarczych.
Ewolucja makroekonomii
Makroekonomia rozwinęła się jako samodzielna dyscyplina w latach 30. XX wieku, kiedy stało się jasne, że klasyka teoria ekonomii (wywodząca się z mikroekonomii) nie zawsze miała bezpośrednie zastosowanie w ogólnokrajowej ekonomii zachowanie. Klasyczna teoria ekonomii zakłada, że gospodarki zawsze wracają do stanu równowagi. Zasadniczo oznacza to, że jeśli popyt na produkt wzrasta, ceny tego produktu rosną, a poszczególne firmy rosną, aby zaspokoić popyt. Jednak w okresie Wielkiego Kryzysu była niska produkcja i szerokie bezrobocie. Oczywiście nie oznaczało to równowagi w skali makroekonomicznej.
W odpowiedzi na to John Maynard Keynes opublikowała „Ogólną teorię zatrudnienia, odsetek i pieniądza”, w której zidentyfikowano potencjał i przyczyny ujemnej luki produktowej w dłuższym okresie czasu w skali makroekonomicznej. Praca Keynesa, wraz z pracami innych ekonomistów, takich jak Irving Fisher, odegrała dużą rolę w ustanowieniu makroekonomii jako odrębnego kierunku studiów.
Uwagi specjalne
Chociaż istnieją różnice między mikroekonomią a makroekonomią, są one w dużym stopniu współzależne. Doskonałym przykładem tej współzależności jest: inflacja. Inflacja i jej konsekwencje dla kosztów życia są powszechnym przedmiotem badań w badaniach makroekonomii. Ponieważ jednak inflacja podnosi ceny usług i towarów, może mieć również poważne konsekwencje dla indywidualnych gospodarstw domowych i firm. Firmy mogą być zmuszone do podnoszenia cen w odpowiedzi na rosnące kwoty, które muszą płacić za materiały i zawyżone pensje, które muszą płacić swoim pracownikom.
