1979 Definicja kryzysu energetycznego

Czym był kryzys energetyczny z 1979 roku?

Kryzys energetyczny 1979, drugi z dwóch cena ropy szoki w latach 70. spowodowały powszechną panikę związaną z potencjalnymi niedoborami benzyny i znacznie wyższymi cenami za obie ropa naftowa i wyrafinowane produkty. Produkcja ropy spadła tylko o 7% lub mniej, ale krótkoterminowe zakłócenia w dostawach doprowadziły do ​​gwałtownego wzrostu cen, paniki zakupowej i długich kolejek na stacjach benzynowych.

Zrozumienie kryzysu energetycznego z 1979 r.

Kryzys energetyczny 1979 r. nastąpił w następstwie rewolucji irańskiej, która rozpoczęła się na początku 1978 r. i zakończyła na początku 1979 r. upadkiem szacha Mohammada Rezy Pahlavi, monarchy stanu. Zamieszanie w Iranie, główna ropa naftowa eksportowanie kraj, spowodował globalny dostarczać ropy naftowej znacznie spadnie, wywołując godne uwagi niedobory i gwałtowny wzrost paniki zakupowej – w ciągu 12 miesięcy cena baryłki tego powszechnie używanego surowca prawie podwoiła się do 39,50 USD.

Krótkoterminowe zakłócenia w globalnej podaży benzyny i oleju napędowego były szczególnie dotkliwe wiosną i wczesnym latem 1979 roku. Kilka stanów odpowiedziało racjonowanie benzyna, w tym Kalifornia, Nowy Jork, Pensylwania, Teksas i New Jersey. W tych gęsto zaludnionych stanach konsumenci mogli kupować gaz tylko co drugi dzień, w zależności od tego, czy ostatnia cyfra ich numerów rejestracyjnych była parzysta czy nieparzysta.

Niedobory benzyny wzbudziły również obawy, że olej opałowy może brakować w okresie zimowym 1979-1980. Perspektywa ta dotyczyła zwłaszcza stanów Nowej Anglii, gdzie zapotrzebowanie na olej do ogrzewania domów było największe.

Uwagi specjalne

Błędem byłoby obwinianie za kryzys wyłącznie upadku szacha. Warto zauważyć, że Stany Zjednoczone stanęły w obliczu silniejszego bólu spowodowanego kryzysem niż inne rozwinięte kraje Europy, które również były zależne od ropy z Iranu i innych krajów Bliskiego Wschodu. Część przyczyny kryzysu miała związek z: Polityka fiskalna decyzje w USA

Polityka fiskalna USA również winna

Na początku 1979 r. rząd USA regulowane ceny oleju. Organy regulacyjne nakazały rafineriom ograniczenie dostaw benzyny w pierwszych dniach kryzysu na budowę inwentaryzacje, bezpośrednio przyczyniając się do wyższych cen na dystrybutorze.

Kolejnym czynnikiem było niezamierzone ograniczenie dostaw po Departament Energii (DOE) postanowił zrobić kilka dużych amerykańskich rafinerie sprzedawać ropę do mniejszych rafinerii, które nie mogły znaleźć gotowych dostaw ropy. Ponieważ mniejsze rafinerie miały ograniczone możliwości produkcyjne, decyzja dodatkowo opóźniła dostawy benzyny.

Polityka pieniężna doprowadzenie do kryzysu również pozornie odegrało pewną rolę. ten Federalny Komitet do spraw Otwartego Rynku (FOMC) nie chciał zbyt szybko podnosić docelowych stóp procentowych i to wahanie przyczyniło się do wzrostu inflacji pod koniec dekady. Skokowi inflacji towarzyszyły wyższe ceny energii oraz szeregu innych produktów i usług konsumpcyjnych.

Korzyści z kryzysu energetycznego 1979

W czasie kryzysu politycy aktywnie zachęcali konsumentów do oszczędzania energii i ograniczania zbędnych podróży. W kolejnych latach kryzys z 1979 roku doprowadził do sprzedaży bardziej kompaktowych i subkompaktowych pojazdów w USA. Te mniejsze pojazdy miały mniejsze silniki i zapewniały lepszą oszczędność paliwa.

Ponadto kryzys wywołał firmy użyteczności publicznej na całym świecie w poszukiwaniu alternatyw dla wytwórców ropy naftowej, w tym elektrowni jądrowych, a rządy wydają miliardy na badania i rozwój (B+R) inne źródła paliwa.

W połączeniu te wysiłki doprowadziły do ​​spadku dziennego światowego zużycia ropy naftowej w ciągu sześciu lat po kryzysie. Tymczasem Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) globalne udział w rynku spadła do 29% w 1985 r., z 50% w 1979 r.