Ustawa o zanieczyszczeniu olejami z 1990 r. Definicja

Czym jest ustawa o zanieczyszczeniu olejami z 1990 roku?

Kongres USA uchwalił ustawę o zanieczyszczeniu ropy naftowej z 1990 r. (OPA) w celu usprawnienia i wzmocnienia uprawnień Agencji Ochrony Środowiska (EPA) w zakresie zapobiegania wyciekom ropy. Został przyjęty jako poprawka do ustawy o czystej wodzie z 1972 roku po wycieku ropy Exxon Valdez w 1989 roku. Ustawa o zanieczyszczeniu ropy naftowej z 1990 r. jest jednym z najszerszych i najbardziej krytycznych aktów prawnych dotyczących ochrony środowiska, jakie kiedykolwiek uchwalono.

Zrozumienie ustawy o zanieczyszczeniu olejami z 1990 r.

Wyciek ropy Exxon Valdez 24 marca 1989 r. spowodował 11 milionów galonów Alaski ropa naftowa rozlane do wód Prince William Sound. Wyciek ropy był najgorszy w USA, dopóki nie został przyćmiony przez większy wyciek ropy Deepwater Horizon w 2010 roku.

Wyciek ropy Exxon Valdez dotknął 1300 mil linii brzegowej i setek tysięcy zwierząt. Dziś w okolicy wciąż można znaleźć złoża ropy. Rzuciło to również światło na fakt, że USA były poważnie ograniczone w swojej zdolności reagowania na: olej wycieki, zarówno pod względem posiadania odpowiednich zasobów, głównie funduszy federalnych, aby zareagować na takie wycieki, jak i tego, że zakres szkód, które mogą zostać zrekompensowane poszkodowanym, był bardzo wąski. Ustawa o zanieczyszczeniach olejami została stworzona, aby zaradzić tym niedociągnięciom.

Ustawa o zanieczyszczeniu ropy naftowej została zaprojektowana w celu ustanowienia kompleksowych ram federalnych, które zapobiegłyby przyszłym wyciekom i opracowały procedury oczyszczania w przypadku awarii związanej z wyciekiem. Pierwotnym egzekwowaniem i administrowaniem ustawą jest US Coast Guard i Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA).

Przed uchwaleniem OPA federalne ustawodawstwo dotyczące zanieczyszczeń było nieskuteczną siecią słabego egzekwowania i niewystarczającej odpowiedzialności za zanieczyszczających. OPA starała się rozwiązać ten problem, ustanawiając surowsze normy transportu morskiego ropy, które obejmowały:

• Nowe wymagania dotyczące budowy statków i szkolenia personelu.
• Wymogi planowania awaryjnego.
• Zwiększona zdolność reagowania federalnego.
• Rozszerzony organ egzekucyjny.
• Zwiększone kary dla zanieczyszczających.
• Dalsze programy badawczo-rozwojowe w zakresie technologii czyszczenia i przechowywania.
• Zwiększone potencjalne zobowiązania.
• Zwiększone wymagania dotyczące odpowiedzialności finansowej.

OPA znacznie zwiększyła nadzór rządu nad transportem ropy naftowej drogą morską i stworzyła szczegółową „zapobieganie, reagowanie, odpowiedzialność i system odszkodowań w celu radzenia sobie z zanieczyszczeniami olejowymi spowodowanymi przez statki i obiekty dla żeglugi morskiej w USA fale."

Odpowiedzialność na podstawie ustawy o zanieczyszczeniu olejami z 1990 r.

Podstawowym naciskiem OPA jest odpowiedzialność, finansowa i inna, którą ustawa nakłada na każdą stronę uznaną za odpowiedzialną za destrukcyjne olej rozlanie. Każda firma zidentyfikowana jako strona odpowiedzialna podlega praktycznie nieograniczonym kosztom czyszczenia.

Jednak każdy wnioskodawca ubiegający się o zwrot kosztów sprzątania musi najpierw zażądać tego bezpośrednio od strony winnej. Jeśli strona odpowiedzialna odmówi, powód może podjąć kroki prawne przeciwko firmie lub zwrócić się bezpośrednio do federalnego funduszu powierniczego Oil Spill Liability Trust Fund.

OPA upoważniła również fundusz powierniczy ds. odpowiedzialności za wyciek ropy naftowej (OSLTF) do kwoty 1 miliarda dolarów na opłacenie szybkiego usunięcia oleju i nieodszkodowań za każdy wyciek ropy.

Utworzenie funduszu powierniczego Oil Spill Liability Trust Fund (OSLTF) nastąpiło w 1986 roku, przed incydentem w Valdez. Została utworzona w celu sfinansowania działań porządkowych i oceny szkód oraz pokrycia niezaspokojonej odpowiedzialności prywatnej strony odpowiedzialnej. Finansowanie trustu pochodzi z podatku, zarówno od produkcji krajowej, jak i importu, ropa naftowa produkty.