Jakich wskaźników używam do oceny kompromisu ryzyko-zwrot dla funduszu powierniczego?

Jedną z zasad inwestowania jest kompromis między ryzykiem a zwrotem, definiowany jako korelacja między poziomem ryzyka a poziomem potencjalnego zwrotu z inwestycji. W przypadku większości akcji, obligacji i funduszy inwestycyjnych inwestorzy wiedzą, że zaakceptowanie wyższego stopnia ryzyka lub zmienności skutkuje większym potencjałem wyższych zwrotów. Aby określić stosunek ryzyka do zwrotu określonego fundusz powierniczy, inwestorzy analizują współczynnik alfa, beta, odchylenie standardowe i współczynnik Sharpe'a inwestycji. Każdy z tych wskaźników jest zwykle udostępniany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych oferujące inwestycję.

Fundusz powierniczy Alfa

Alfa służy jako miara zwrotu funduszu inwestycyjnego w porównaniu do określonego benchmarku, skorygowanego o ryzyko. W przypadku większości akcyjnych funduszy inwestycyjnych, benchmark używany do obliczania alfa to S&P 500, a każda kwota skorygowanego o ryzyko zwrotu funduszu powyżej wyników benchmarku jest uważana za jego wartość alfa. Dodatnia alfa 1 oznacza, że ​​fundusz osiągnął wynik lepszy od benchmarku o 1%, podczas gdy ujemna alfa oznacza, że ​​fundusz osiągnął gorsze wyniki. Im wyższa wartość alfa, tym większy potencjalny zwrot z tego konkretnego funduszu inwestycyjnego.

Fundusz powierniczy Beta

Inną miarą kompromisu ryzyko-nagroda jest beta funduszu inwestycyjnego. Ta metryka oblicza zmienność poprzez ruch cen w porównaniu z indeksem rynkowym, takim jak S&P 500. Fundusz powierniczy z beta 1 oznacza, że ​​jego inwestycje bazowe poruszają się zgodnie z benchmarkiem porównawczym. Beta powyżej 1 skutkuje inwestycją o większej zmienności niż benchmark, podczas gdy ujemna beta oznacza, że ​​fundusz inwestycyjny może mieć mniejsze wahania w czasie. Konserwatywni inwestorzy preferują niższe beta i często są skłonni zaakceptować niższe zwroty w zamian za mniejszą zmienność.

Odchylenie standardowe

Oprócz wersji alfa i beta, towarzystwo funduszy inwestycyjnych zapewnia inwestorom odchylenie standardowe obliczenia, aby pokazać jego zmienność i stosunek ryzyka do zysku. Odchylenie standardowe mierzy indywidualny zwrot z inwestycji w czasie i porównuje go ze średnim zwrotem funduszu w tym samym okresie. Kalkulacja ta jest najczęściej wykonywana na podstawie ceny zamknięcia funduszu każdego dnia w ustalonym okresie, takim jak jeden miesiąc lub jeden kwartał.

Kiedy dzienne indywidualne zwroty regularnie odbiegają od funduszy funduszu średni zwrot w tym okresie odchylenie standardowe jest uważane za wysokie. Na przykład fundusz powierniczy o odchyleniu standardowym równym 17,5 ma wyższą zmienność i większe ryzyko niż fundusz powierniczy o odchyleniu standardowym równym 11. Często pomiar ten jest porównywany z funduszami o podobnych celach inwestycyjnych, aby określić, który z nich ma potencjał do większych wahań w czasie.

Współczynnik ostrości

Kompromis między ryzykiem a zyskiem funduszu inwestycyjnego można również zmierzyć za pomocą jego Współczynnik ostrości. Kalkulacja ta porównuje zwrot funduszu z wynikami inwestycji wolnej od ryzyka, najczęściej trzymiesięcznego amerykańskiego bonu skarbowego (T-bon). Wyższy poziom ryzyka powinien skutkować wyższymi zwrotami w czasie, więc stosunek większy niż 1 oznacza zwrot większy niż oczekiwany dla przyjętego poziomu ryzyka. Podobnie, wskaźnik 1 oznacza, że ​​wyniki funduszu inwestycyjnego są zależne od jego ryzyka, podczas gdy wskaźnik mniejszy niż 1 oznacza, że ​​zwrot nie był uzasadniony wielkością podjętego ryzyka.