Jak działają lewarowane fundusze ETF

Co to jest lewarowany ETF?

Lewarowany fundusz giełdowy (ETF) jest zbywalnym papierem wartościowym, który wykorzystuje finansowe instrumenty pochodne oraz dług w celu zwiększenia zwrotu z indeksu bazowego. Podczas gdy tradycyjna fundusz giełdowy zazwyczaj śledzi papiery wartościowe w swoim indeksie bazowym na zasadzie jeden do jednego, lewarowany ETF może dążyć do stosunku 2:1 lub 3:1.

Lewarowane fundusze ETF są dostępne dla większości indeksów, takich jak Indeks Nasdaq 100 i Dow Jones Industrial Average (DJIA).

Objaśnienie lewarowanych funduszy ETF

Fundusze ETF to fundusze zawierające koszyk papierów wartościowych pochodzących z indeksu, który śledzą. Na przykład ETF-y, które śledzą Indeks S&P 500 będzie zawierać 500 akcji w S&P. Zazwyczaj, jeśli S&P przesunie się o 1%, ETF również przesunie się o 1%.

Lewarowany ETF, który śledzi S&P, może wykorzystywać produkty finansowe i dług, które powiększają każdy 1% zysku w S&P do 2% lub 3% zysku. Wielkość zysku jest uzależniona od kwoty dźwigni finansowej stosowanej w funduszu ETF. Dźwignia finansowa to strategia inwestycyjna, która wykorzystuje pożyczone środki do kupowania opcji i kontraktów futures w celu zwiększenia wpływu ruchów cen.

Jednak dźwignia może działać również w przeciwnym kierunku i prowadzić do strat dla inwestorów. Jeśli indeks bazowy spadnie o 1%, strata jest powiększana przez dźwignię. Dźwignia jest mieczem obosiecznym, co oznacza, że ​​może prowadzić do znacznych zysków, ale może również prowadzić do znacznych strat. Inwestorzy powinni być świadomi ryzyka związanego z lewarowanymi ETF-ami, ponieważ ryzyko strat jest znacznie wyższe niż w przypadku tradycyjnych inwestycji.

ten koszty utrzymania oraz koszty transakcji związane z lewarowanymi funduszami ETF mogą zmniejszyć zwrot funduszu.

Dźwignia finansowa w lewarowanych ETF

ETF lewarowany może wykorzystywać instrumenty pochodne, takie jak kontrakty na opcje aby zwiększyć ekspozycję na określony indeks. Nie zwiększa rocznych zwrotów indeksu, ale zamiast tego śledzi dzienne zmiany. Kontrakty opcyjne dają inwestorowi możliwość obrotu aktywami bazowymi bez obowiązku kupna lub sprzedaży papieru wartościowego. Kontrakty opcyjne mają datę wygaśnięcia, do której należy zakończyć każde działanie.

Opcje wiążą się z opłatami wstępnymi – znanymi jako premie – i umożliwiają inwestorom zakup dużej liczby akcji papieru wartościowego. W rezultacie opcje połączone z inwestycją, taką jak akcje, mogą zwiększyć zyski z posiadania inwestycji w akcje. W ten sposób lewarowane fundusze ETF wykorzystują opcje, aby zwiększyć zyski tradycyjnych funduszy ETF. Zarządzający portfelami również mogą pożyczać kupować dodatkowe akcje papierów wartościowych, zwiększając ich pozycje, ale także zwiększając potencjał zyski.

Dźwignia odwrócona ETF wykorzystuje dźwignię do zarabiania pieniędzy, gdy indeks bazowy traci na wartości. Innymi słowy, odwrócony ETF rośnie, podczas gdy indeks bazowy spada, umożliwiając inwestorom czerpanie zysków z niedźwiedziego rynku lub spadków rynku.

Koszty dźwigni

Oprócz kosztów zarządzania i opłat transakcyjnych mogą wystąpić inne koszty związane z lewarowanymi funduszami giełdowymi. Lewarowane ETFy mają wyższe opłaty niż nielewarowane ETFy, ponieważ premie muszą być płacone, aby kupić kontrakty na opcje, a także koszt pożyczki lub depozytu zabezpieczającego. Wiele lewarowanych ETF-ów ma współczynniki kosztów 1% lub więcej.

Pomimo wysokich wskaźników kosztów związanych z lewarowanymi funduszami ETF, fundusze te są często tańsze niż inne formy marży. Handel włączony margines wiąże się z pożyczaniem pieniędzy przez brokera klientowi, aby pożyczkobiorca mógł nabyć akcje lub inne papiery wartościowe za pomocą papierów wartościowych przechowywanych jako zabezpieczenie pożyczki. Pośrednik pobiera również oprocentowanie kredytu marżowego.

Na przykład krótka sprzedaż, która obejmuje pożyczanie akcji od brokera w celu obstawienia ruchu w dół, może wiązać się z opłatami w wysokości 3% lub więcej od pożyczonej kwoty. Wykorzystanie marży na zakup akcji może stać się podobnie kosztowne i może skutkować: wezwania do uzupełnienia depozytu jeśli pozycja zacznie tracić pieniądze. Wezwanie do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego ma miejsce, gdy broker prosi o więcej pieniędzy na zasilenie konta, jeśli zabezpieczenia stracą na wartości.

ETF-y lewarowane jako inwestycje krótkoterminowe

Lewarowane fundusze ETF są zazwyczaj używane przez traderów, którzy chcą spekulować na indeksie lub skorzystać z krótkoterminowego momentum indeksu. Ze względu na obarczoną wysokim ryzykiem i kosztowną strukturę lewarowanych ETF-ów rzadko są one wykorzystywane jako inwestycje długoterminowe.

Na przykład kontrakty opcyjne mają daty wygaśnięcia i zazwyczaj są przedmiotem obrotu krótkoterminowego. Trudno jest utrzymywać długoterminowe inwestycje w lewarowane ETF-y, ponieważ instrumenty pochodne wykorzystywane do tworzenia dźwigni nie są inwestycjami długoterminowymi. W rezultacie inwestorzy często utrzymują pozycje w lewarowanych funduszach ETF tylko przez kilka dni lub krócej. Jeśli lewarowane ETFy są utrzymywane przez długi czas, zwroty mogą się znacznie różnić od indeksu bazowego.

Przykład lewarowanego funduszu ETF ze świata rzeczywistego

Direxion Daily Financial Bull 3x akcje (FAS) ETF posiada akcje dużych amerykańskich spółek finansowych, śledząc indeks Russell 1000 Financial Services. Ma wskaźnik wydatków na poziomie 0,99%, a najlepsze gospodarstwa obejmują Berkshire Hathaway (BRK.B), Wiza (V) i JP Morgan Chase (JPM). ETF ma na celu zapewnienie inwestorom trzykrotnego zwrotu z śledzonych przez siebie akcji finansowych.

Jeśli na przykład inwestor zainwestował 10 000 USD w ETF, a akcje śledzone z indeksu wzrosły o 1%, ETF zwróciłby w tym okresie 3%. Jeśli jednak indeks bazowy spadłby o 2%, FAS odnotowałby w tym okresie stratę w wysokości 6%.

Jak wspomniano wcześniej, lewarowane fundusze ETF są wykorzystywane do krótkoterminowych ruchów na rynku i mogą bardzo szybko skutkować dużymi zyskami lub stratami dla inwestorów.