Definicja potoku Keystone XL

Co to jest potok Keystone XL?

Keystone XL rurociąg miał transportować ropę z Alberty w Kanadzie do rafinerie w Stanach Zjednoczonych. Ostatnia faza rurociągu Keystone XL miała zostać opracowana przez TC Energy (dawniej TransCanada Corporation), która od tego czasu zbudowała kilka innych rurociągów między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi 2010.

W marcu 2019 r. ówczesny prezydent Donald Trump wydał prezydenckie pozwolenie na budowę ropociągu, który miał przebiegać przez międzynarodową granicę Stanów Zjednoczonych i Kanady. Jednak w styczniu. 20, 2021 prezydent Biden podpisał dekret wykonawczy cofający pozwolenie na budowę rurociągu Keystone XL.

Zrozumienie potoku Keystone XL

Rurociąg Keystone został zaproponowany przez TransCanada Corp. w lutym 9, 2005, w komunikacie prasowym, w którym napisano: „TransCanada zajmuje się podłączaniem dostaw energii na rynki i postrzegamy tę możliwość jako kolejny sposób świadczenia cennych usług dla naszych klienci. Konwersja jednego z naszych gazu ziemnego aktywa rurociągowe do transportu ropy naftowej to innowacyjny, konkurencyjny kosztowo sposób na zaspokojenie potrzeby rozbudowy rurociągów w celu uwzględnienia przewidywanego wzrostu w Kanadzie ropa naftowa produkcji w ciągu następnej dekady."

Pierwsza faza rurociągu biegnie z Hardisty w Albercie do skrzyżowania w Steele City w stanie Nebraska i do rafinerii Wood River w Roxana w stanie Illinois i do terminalu naftowego Patoka Oil Terminal Hub na północ od Patoka, Illinois. Odcinek drugi biegnie od Steele City w stanie Nebraska na południe przez Kansas do centrum naftowego i farmy zbiorników w Cushing, Oklahoma, a następnie dalej na południe do Nederland w Teksasie, aby obsługiwać rafinerie w Port Arthur, Teksas, pow. Trzecią fazą jest rurociąg Houston Lateral, który będzie transportował ropę z rurociągu w hrabstwie Liberty w Teksasie do rafinerii i terminali w rejonie Houston.

W listopadzie W 2015 roku prezydent Barack Obama zapowiedział, że jego administracja nie udzieli zezwoleń na budowę tego gazociągu w celu dalszego zaangażowania w walkę ze zmianami klimatu. W pierwszym tygodniu pracy w Gabinecie Owalnym prezydent Trump podpisał zarządzenie wykonawcze torujące drogę dla projektu rurociągu. Partia Republikańska wierzyła, że ​​budowa rurociągu stworzy więcej miejsc pracy i pobudzi gospodarkę. Dnia stycznia. 20, 2021 r. Prezydent Joe Biden cofnął pozwolenie na budowę rurociągu Keystone XL. TC Energy poinformowała, że ​​wstrzymuje budowę wcześniej tego samego dnia.

Jak działa rurociąg Keystone

System Keystone transportuje rozcieńczony bitum oraz syntetyczna ropa naftowa z Alberty przez Montanę, Dakotę Południową, Nebraskę, Kansas i Oklahomę do rafinerii zlokalizowanych w Teksasie, Illinois i Oklahomie. Kanada ma duże rezerwy ropy naftowej zamknięte w piaskach roponośnych. Olej ten jest uważany za olej ciężki, który wymaga innego procesu rafinacji niż inne rodzaje oleju. Produkcja ciężki olej uwalnia cząstki stałe, takie jak sadza, a także chemikalia, takie jak siarczki, cyjanowodór i siarka. Szacuje się, że ukończony rurociąg Keystone XL jest w stanie transportować ponad 800 000 baryłek ropy dziennie.

Rurociąg Keystone został skrytykowany przez grupy ekologiczne, polityków i mieszkańców stanów, przez które przechodzi rurociąg. Grupy te zgłosiły obawy dotyczące bliskości proponowanej trasy do regionu Sandhill w Nebrasce i warstwa wodonośna Ogallala, z których ta ostatnia dostarcza znaczną część wody używanej do nawadniania upraw w Stanach Zjednoczonych. Bitum przewożony rurociągiem do Stanów Zjednoczonych prawdopodobnie spowoduje wyższe emisje gazów cieplarnianych.

Na przykład Krajowa Rada Obrony Zasobów (NRDC) złożyła pozwy w 2017, 2019 i lipcu 2020 roku o wstrzymanie budowy gazociągu.Według NRDC, tar olej z piasków jest znacznie gęstszy i bardziej korozyjny niż typowa ropa naftowa i jest bardziej podatny na przecieki i wycieki przez rurociąg. Grupa stwierdziła, że ​​ostatni wyciek w październiku. Rok 2019 spowodował wyciek 378 000 galonów ropy w Północnej Dakocie.

Zwolennicy rurociągu twierdzą, że zwiększy on dostawy ropy do Stanów Zjednoczonych, a ropa z zaprzyjaźnionego sąsiedniego kraju zwiększy bezpieczeństwo.