Definicja i przykłady kapitału ludzkiego

Czym jest kapitał ludzki?

Kapitał ludzki jest wartością niematerialną lub jakością niewymienioną w bilansie firmy. Można go sklasyfikować jako Ekonomiczna wartość doświadczenia i umiejętności pracownika. Obejmuje to zasoby, takie jak edukacja, szkolenia, inteligencja, umiejętności, zdrowie i inne rzeczy, które pracodawcy cenią, takie jak lojalność i punktualność.

Koncepcja kapitału ludzkiego zakłada, że ​​nie każda praca jest równa. Pracodawcy mogą jednak poprawić jakość tego kapitału, inwestując w pracowników – edukację, doświadczenie i umiejętności pracowników mają wartość ekonomiczną dla pracodawców i dla gospodarki, ponieważ cały.

Kapitał ludzki jest ważny, ponieważ jest postrzegany jako zwiększający produktywność, a tym samym rentowność. Tak więc im więcej firma inwestuje w swoich pracowników (tj. w ich edukację i szkolenia), tym bardziej może być wydajna i opłacalna.

Zrozumienie kapitału ludzkiego

Często mówi się, że organizacja jest tylko tak dobra, jak jej ludzie. Dyrektorzy, pracownicy i liderzy, którzy tworzą kapitał ludzki organizacji, mają kluczowe znaczenie dla jej sukcesu.

Kapitał ludzki jest zazwyczaj zarządzany przez zasoby ludzkie (HR) dział. Dział ten nadzoruje pozyskiwanie pracowników, zarządzanie i optymalizację. Inne dyrektywy obejmują planowanie i strategię siły roboczej, rekrutację, szkolenie i rozwój pracowników oraz raportowanie i analitykę.

Kapitał ludzki ma tendencję do migracji, zwłaszcza w gospodarkach globalnych. Dlatego często następuje przesunięcie z obszarów rozwijających się lub obszarów wiejskich do obszarów bardziej rozwiniętych i miejskich. Niektórzy ekonomiści nazwali to drenaż mózgów, czyniąc biedniejsze miejsca biedniejszymi i bogatszymi bogatszymi.

Obliczanie kapitału ludzkiego

Ponieważ kapitał ludzki opiera się na inwestowaniu umiejętności i wiedzy pracowników poprzez edukację, te inwestycje w kapitał ludzki można łatwo obliczyć. Menedżerowie HR mogą obliczyć całkowite zyski przed i po dokonaniu inwestycji. Każdy zwrot z inwestycji (ROI) kapitału ludzkiego można obliczyć, dzieląc całkowite zyski firmy przez jej całkowite inwestycje w kapitał ludzki.

Na przykład, jeśli Firma X zainwestuje 2 miliony dolarów w swój kapitał ludzki i osiągnie łączny zysk w wysokości 15 milionów dolarów, menedżerowie mogą porównać ROI z jej kapitału ludzkiego rok do roku (r/r) w celu śledzenia, jak poprawia się zysk i czy ma on związek z inwestycjami w kapitał ludzki.

Uwagi specjalne

Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy

Jest silny związek między kapitałem ludzkim a wzrostem gospodarczym. Ponieważ ludzie mają różnorodny zestaw umiejętności i wiedzy, kapitał ludzki może z pewnością przyczynić się do pobudzenia gospodarki. Tę zależność można zmierzyć na podstawie tego, ile inwestycji przeznacza się na edukację ludzi.

Niektóre rządy uznają, że istnieje taki związek między kapitałem ludzkim a gospodarką, dlatego zapewniają szkolnictwo wyższe niewielkim lub żadnym kosztem. Osoby zatrudnione w sile roboczej, które mają wyższe wykształcenie, będą często miały wyższe pensje, co oznacza, że ​​będą mogły więcej wydawać.

Czy amortyzuje kapitał ludzki?

Jak wszystko inne, kapitał ludzki nie jest odporny na deprecjacja. Często mierzy się to wynagrodzeniem lub zdolnością do pozostania na rynku pracy. Najczęstszymi sposobami deprecjacji kapitału ludzkiego są bezrobocie, urazy, upośledzenie umysłowe lub niezdolność do nadążania za innowacjami.

Weź pod uwagę pracownika, który posiada specjalistyczne umiejętności. Jeśli przechodzą przez długi okres bezrobocia, mogą nie być w stanie utrzymać tych poziomów specjalizacji. Dzieje się tak, ponieważ ich umiejętności mogą nie być już potrzebne, gdy w końcu ponownie wejdą na rynek pracy.

Podobnie kapitał ludzki kogoś, kto nie może lub nie chce przyjąć nowej technologii lub technik, może ulec deprecjacji. I odwrotnie, kapitał ludzki kogoś, kto je adoptuje, będzie.

Krótka historia kapitału ludzkiego

Idea kapitału ludzkiego sięga XVIII wieku. Adam Smith odniósł się do tej koncepcji w swojej książce „Badanie natury i przyczyn bogactwa”. Narodów”, w którym przez pewien czas badał bogactwo, wiedzę, szkolenia, talenty i doświadczenia naród. Adams sugeruje, że poprawa kapitału ludzkiego poprzez szkolenia i edukację prowadzi do bardziej dochodowego przedsięwzięcia, co zwiększa zbiorowe bogactwo społeczeństwa. Według Smitha jest to wygrana dla wszystkich.

W ostatnich czasach termin ten był używany do opisania pracy wymaganej do wytworzenia wytwarzanych towarów. Ale najnowocześniejsza teoria została wykorzystana przez kilku różnych ekonomistów, w tym Gary'ego Beckera i Teodor Schultz, który wymyślił ten termin w latach 60. XX wieku, aby odzwierciedlić wartość ludzkich zdolności.

Schultz wierzył, że kapitał ludzki jest jak każda inna forma kapitału, mająca na celu poprawę jakości i poziomu produkcji. Wymagałoby to inwestycji w edukację, szkolenia i zwiększone korzyści pracowników organizacji.

Ale nie wszyscy ekonomiści się z tym zgadzają. Według ekonomisty z Harvardu Richarda Freemana kapitał ludzki był sygnałem talentu i zdolności. Powiedział, że aby firma naprawdę stała się produktywna, musi wyszkolić i zmotywować swoich pracowników, a także zainwestować w wyposażenie kapitałowe. Jego wniosek był taki, że kapitał ludzki nie jest czynnikiem produkcji.

Krytyka teorii kapitału ludzkiego

Teoria kapitału ludzkiego spotkała się z dużą krytyką wielu osób zajmujących się edukacją i szkoleniami. W latach sześćdziesiątych teoria ta była atakowana przede wszystkim dlatego, że legitymizowała burżuazyjny indywidualizm, który był postrzegany jako egoistyczny i wyzyskujący. Do burżuazyjnej klasy ludu zaliczali się ci z klasy średniej, którzy, jak sądzono, wykorzystywali klasę robotniczą.

Uważano również, że teoria kapitału ludzkiego obwinia ludzi za wszelkie wady systemu i robienie kapitalistów z robotników.