Definicja, obliczenia i przykład podstawy kosztów

Co to jest podstawa kosztów?

Podstawa kosztów jest pierwotną wartością lub ceną zakupu składnika aktywów lub inwestycji do celów podatkowych. Przy wyliczaniu zysków lub strat kapitałowych stosuje się wartość bazową kosztu, która stanowi różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu.

Obliczenie podstawy kosztu całkowitego ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia, czy inwestycja jest opłacalna, czy nie, oraz wszelkich możliwych konsekwencji podatkowych. Jeśli inwestorzy chcą wiedzieć, czy inwestycja przyniosła tak upragnione zyski, muszą śledzić wyniki inwestycji.

Zrozumienie podstawy kosztów

Podstawa kosztu zaczyna się od pierwotnego kosztu zaleta do celów podatkowych, która jest początkowo pierwszą ceną zakupu. Ale inicjał Cena zakupu to tylko część całkowitego kosztu inwestycji. W miarę upływu czasu ta podstawa kosztów zostanie dostosowana do zmian finansowych i korporacyjnych, takich jak: podziały akcji, dywidendy, oraz zwrot kapitału dystrybucje. To ostatnie jest wspólne z niektórymi inwestycjami, takimi jak:

Mistrzowskie spółki komandytowe (MLP).

Podstawa kosztowa służy do określenia podatek od zysków kapitałowych stawkę, która jest równa różnicy między podstawą kosztową składnika aktywów a aktualna wartość rynkowa. Oczywiście ta stawka jest uruchamiana, gdy składnik aktywów zostaje sprzedany lub osiągnięty zostaje zysk lub strata. Podstawa opodatkowania nadal obowiązuje dla niezrealizowane zyski lub strat, gdy papiery wartościowe są przechowywane, ale nie zostały oficjalnie sprzedane, ale organy podatkowe będą wymagać określenia zyski kapitałowe stawkę, która może być krótko- lub długoterminowa.

Podstawa kosztów raportowania podatkowego

Chociaż firmy maklerskie są zobowiązane do zgłaszania ceny zapłaconej za papiery wartościowe podlegające opodatkowaniu do IRS, dla niektórych papiery wartościowe, takie jak te utrzymywane przez długi czas lub te przeniesione z innej firmy maklerskiej, koszt historyczny podstawa będzie musiała być zapewniona przez inwestora. Wszystko to nakłada na inwestorów ciężar dokładnego raportowania kosztów.

Ustalenie podstawy kosztu początkowego papierów wartościowych i aktywa finansowe tylko jeden początkowy zakup jest bardzo prosty. W rzeczywistości mogą nastąpić kolejne zakupy i sprzedaż, ponieważ inwestor podejmuje decyzje o wdrożeniu konkretnych strategie handlowe i maksymalizuj potencjał zysku, aby wpłynąć na cały portfel. Przy wszystkich różnych rodzajach inwestycji, w tym w akcje, obligacje i opcje, dokładne obliczenie podstawy kosztu do celów podatkowych może być skomplikowane.

W każdej transakcji między kupującym a sprzedającym cena początkowa zapłacona w zamian za produkt lub usługę będzie kwalifikować się jako podstawa kosztowa. Podstawą kosztu kapitału własnego jest całkowity koszt inwestora; kwota ta obejmuje cenę zakupu za akcję plus ponownie zainwestowanedywidendy i prowizje. Podstawa kosztu kapitału własnego jest wymagana nie tylko do określenia, ile, jeśli w ogóle, podatki należy zapłacić w dniu inwestycja, ale ma kluczowe znaczenie w śledzeniu zysków lub strat z inwestycji, aby świadomie kupować lub sprzedawać decyzje.

Obliczanie podstawy kosztów

Jak wspomniano wcześniej, podstawa kosztowa każdej inwestycji jest równa pierwotnej cenie zakupu składnika aktywów. Każda inwestycja rozpocznie się z tym statusem, a jeśli okaże się jedynym zakupem, określenie kosztu jest jedynie pierwotną ceną zakupu. Zwróć uwagę, że dozwolone jest uwzględnienie kosztu transakcji, takich jak handel akcjami zamawiać, które można również wykorzystać do obniżenia ostatecznej ceny sprzedaży.

Po dokonaniu kolejnych zakupów pojawia się potrzeba śledzenia każdej daty i wartości zakupu. Do celów podatkowych metoda stosowana przez Urząd Skarbowy (IRS) jest pierwszy wszedł, pierwszy wyszedł (FIFO) dla osób zaznajomionych z metodą śledzenia zapasów dla firm. Innymi słowy, po dokonaniu sprzedaży najpierw zostanie użyta podstawa kosztowa pierwotnego zakupu i będzie postępowała w historii zakupów.

Załóżmy na przykład, że Lawrence kupił w czerwcu 100 akcji XYZ po 20 USD za akcję, a następnie we wrześniu dokonuje dodatkowego zakupu 50 akcji XYZ po 15 USD za akcję.

Gdyby sprzedał 120 akcji, jego podstawa kosztowa przy użyciu metody FIFO wyniosłaby (100 x 20 USD za akcję) + (20 x 15 USD za akcję) = 2300 USD. ten metoda średniego kosztu może również mieć zastosowanie i reprezentuje całkowitą kwotę zakupionych akcji w dolarach podzieloną przez całkowitą liczbę zakupionych akcji. Gdyby Lawrence sprzedał 120 akcji, jego średni koszt wyniósłby 120 x [(100 x 20 USD za akcję) + (50 x 15 USD za akcję)]/ 150 = 2200 USD.

IRS publikacje, takie jak Publikacja 550, może pomóc inwestorowi dowiedzieć się, jaka metoda ma zastosowanie do określonych papierów wartościowych. W przeciwnym razie księgowy może pomóc w ustaleniu najlepszego sposobu działania. Istnieją również różnice między papierami wartościowymi, ale stosuje się podstawową koncepcję, jaką jest cena zakupu. Zazwyczaj większość przykładów obejmuje dyby. Jednakże, więzy są nieco wyjątkowe, ponieważ cena zakupu powyżej lub poniżej wartości nominalnej musi być amortyzowana do terminu zapadalności. W przypadku funduszy wzajemnych zyski muszą być wypłacane akcjonariuszom corocznie, co powoduje: zdarzenie podlegające opodatkowaniu na rachunkach opodatkowanych (niekwalifikowanych). Wszystkie kwoty będą śledzone przez kustosz lub wskazówki zostaną dostarczone przez firmę zajmującą się funduszem wzajemnym.

Dlaczego podstawa kosztów jest ważna?

Konieczność śledzenia podstawy kosztowej inwestycji jest potrzebna głównie ze względów podatkowych. Bez tego wymogu istnieje solidny argument, że większość inwestorów nie zawracałaby sobie głowy prowadzeniem tak szczegółowej ewidencji. A ponieważ podatki od zysków kapitałowych mogą sięgać nawet zwykłe dochody stawki (w przypadku krótkoterminowe zyski kapitałowe stawka podatku), opłaca się je minimalizować, jeśli to w ogóle możliwe. Posiadanie papierów wartościowych przez okres dłuższy niż jeden rok kwalifikuje inwestycję jako długoterminowy inwestycja, która wiąże się ze znacznie niższą stawką podatkową niż zwykłe stawki dochodu i zmniejsza się w zależności od poziomu dochodów.

Oprócz wymogu IRS dotyczącego raportowania zysków kapitałowych, ważne jest, aby wiedzieć, jak inwestycja zachowywała się w czasie. Doświadczeni inwestorzy wiedzą, ile zapłacili za papier wartościowy i ile będą musieli zapłacić podatków, jeśli go sprzedają. Śledzenie zysków i strat w czasie służy również jako karta wyników dla inwestorów i informuje ich, czy ich strategie handlowe generują zyski, czy straty. Ciągły ciąg strat może wskazywać na potrzebę ponownej oceny strategia inwestycyjna.

Dywidendy

Podstawę kosztu kapitału własnego dla akcji nie wypłacających dywidendy oblicza się, dodając cenę zakupu akcji powiększoną o opłaty za akcję. Reinwestowanie dywidend zwiększa podstawę kosztową holdingu, ponieważ dywidendy są wykorzystywane do zakupu większej liczby akcji.

Załóżmy na przykład, że inwestor kupił 10 akcji firmy ABC za łączną inwestycję 1000 USD plus 10 USD opłaty transakcyjnej. Inwestor otrzymał dywidendę w wysokości 200 dolarów w pierwszym roku i 400 dolarów w drugim roku. Podstawa kosztowa wyniesie 1610 USD (1000 USD + 10 USD opłaty + 600 USD dywidendy). Jeśli inwestor sprzedał akcje w trzecim roku za 2000 USD, dochód podlegający opodatkowaniu wyniesie 390 dolarów.

Jednym z powodów, dla których inwestorzy muszą uwzględnić reinwestowane dywidendy w łącznej podstawie kosztowej, jest to, że dywidendy są opodatkowane w roku, w którym otrzymali. Jeśli otrzymane dywidendy nie zostaną uwzględnione w podstawie kosztowej, inwestor zapłaci od nich podatek dwukrotnie. Na przykład w powyższym przykładzie, jeśli wykluczono dywidendy, podstawa kosztowa wyniosłaby 1010 USD (1000 USD + 10 USD opłaty). W rezultacie zysk podlegający opodatkowaniu wyniósłby 990 USD (2 000 USD - 1010 USD podstawy kosztowej) w porównaniu do 390 USD, gdyby dochód z dywidend został uwzględniony w podstawie kosztowej.

Innymi słowy, sprzedając inwestycję, inwestorzy płacą podatki od zysków kapitałowych w oparciu o cenę sprzedaży i podstawę kosztową. Jednak dywidendy są opodatkowane jako dochód w roku, w którym są wypłacane inwestorowi, niezależnie od tego, czy dywidendy zostały ponownie zainwestowane, czy wypłacone w gotówce.

Przykłady podstawy kosztów

Obliczanie podstawy kosztowej staje się bardziej skomplikowane w wyniku Działania korporacyjne. Działania korporacyjne obejmują takie pozycje, jak korekta podziałów zapasów i rozliczanie dywidendy specjalne, bankructwai kapitał dystrybucje, jak również połączenie i działalność akwizycyjna i korporacyjna spin-offy. A podział zapasów, na przykład podział dwa do jednego, w którym firma emituje dodatkową akcję za każdą akcję posiadaną przez inwestora, nie zmienia ogólnej podstawy kosztowej. Ale oznacza to, że koszt na akcję zostaje podzielony przez dwa lub cokolwiek innego na akcję stosunek wymiany kończy się na podążaniu za podziałem.

Ustalenie wpływu działań korporacyjnych nie jest zbyt skomplikowane, ale może wymagać umiejętności detektywistycznych, takich jak znalezienie podręcznika CCH w lokalnej bibliotece lub udanie się do relacje inwestorskie sekcja witryny internetowej firmy. Źródła te zwykle zawierają wiele szczegółów na temat fuzji i przejęć lub spin-offów.

Fuzje

Gdy firma, której jesteś właścicielem, zostanie przejęta przez inną firmę, firma przejmująca wyda akcje, gotówkę lub ich kombinację w celu sfinalizowania zakupu. Wypłaty gotówkowe będą skutkować koniecznością realizacji części jako zysku i płacenia podatków. Emisja akcji prawdopodobnie sprawi, że zyski lub straty kapitałowe pozostaną niezrealizowane, ale konieczne będzie śledzenie nowego kosztu. Firmy dostarczają wskazówek dotyczących procentów i podziałów. Te same zasady obowiązują również w przypadku, gdy firma kręci się podział na własną nową firmę. Część kosztów podatkowych poniesie nowa firma i konieczne będzie określenie przez inwestora procentu, jaki firma zapewni.

Na przykład, jeśli firma XYZ kupi spółkę ABC i wyemituje dwie akcje za każdą posiadaną wcześniej akcję, to inwestor, o którym mowa w poprzednim przykładzie, posiada teraz 20 akcji firmy XYZ. Firmy muszą złożyć wniosek Formularz S-4 z Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), który przedstawia umowę o połączeniu i pomaga inwestorom określić nową podstawę kosztową.

Bankructwa

Sytuacje upadłościowe są jeszcze bardziej skomplikowane. Kiedy firmy ogłaszają upadłość, wpływ na akcje jest różny. Ogłoszenie upadłości nie zawsze oznacza, że ​​akcje są bezwartościowe. Jeśli firma deklaruje Rozdział 7, wtedy firma przestaje istnieć, a akcje są bezwartościowe.

Jeśli jednak firma deklaruje Rozdział 11, akcje mogą nadal być przedmiotem obrotu na giełdzie lub bez recepty (OTC) i nadal zachowują pewną wartość. W związku z tym zastosowanie mają wstępne obliczenia podstawy kosztowej. OTC to sieć brokerów i dealerów, która handluje papierami wartościowymi, które nie są notowane na oficjalnej giełdzie.

Jeśli jednak obligatariusz spółki wyłaniającej się z rozdziału 11 jest podane akcje zwykłe w zamian za część obligacji posiadanych przed ogłoszeniem upadłości baza kosztowa staje się bardziej skomplikowana. Podstawę kosztową zazwyczaj uważa się za godziwa wartość rynkowa akcji zwykłych na data wejścia w życie; wartość ta jest określona w planach zagospodarowania przestrzennego w rozdziale 11.

Podziały akcji

Na szczęście nie wszystkie działania korporacyjne komplikują obliczenia podstawy kosztów; deklarując podział zapasów jest jednym z takich działań. Na przykład, jeśli firma zadeklaruje split 2 za 1, zamiast 10 akcji spółki ABC, inwestor będzie posiadał 20 akcji. Jednak początkowy koszt 1000 USD pozostaje taki sam, więc 20 akcji miałoby cenę 50 USD zamiast 100 USD za akcję.

Zapasy odziedziczone i prezenty

Oprócz działań korporacyjnych na podstawę kosztów mogą mieć wpływ inne sytuacje; jedną z takich sytuacji jest otrzymanie prezentu w postaci akcji lub spadku. Obliczanie podstawy kosztowej dla odziedziczone akcje odbywa się poprzez Średnia cena w dniu śmierci dobroczyńcy.

Odwrotnie, utalentowany czas jest bardziej skomplikowana. Jeśli inwestor sprzeda akcje, podstawa kosztu staje się ceną zakupu w dniu, w którym darczyńca kupił akcje, chyba że cena jest niższa w dniu prezentu. W takim przypadku koszt podatkowy może zostać obniżony, ponieważ zapasy straciły na wartości.

Utrzymywanie prostoty

Kilka metod może pomóc zminimalizować papierkową robotę i czas potrzebny do śledzenia podstawy kosztów. Oferta firm plany reinwestycji dywidendy (DRIP) które pozwalają wykorzystać dywidendy na zakup dodatkowych akcji firmy. Jeśli to możliwe, zachowaj te programy na kwalifikowanym koncie, gdzie zyski i straty kapitałowe nie muszą być śledzone. Każdy nowy zakup DRIP skutkuje nową partią podatku. To samo dotyczy automatyczne programy reinwestycji, np. co miesiąc inwestując 1000 USD od sprawdzanie konta. Nowe zakupy zawsze oznaczają nowe partie podatkowe.

Najłatwiejszym sposobem śledzenia i obliczania podstawy kosztów jest firma maklerska. Niezależnie od tego, czy inwestor posiada konto internetowe czy tradycyjne konto maklerskie, firmy mają bardzo wyrafinowane systemy, które prowadzą ewidencję transakcji i działań korporacyjnych związanych z akcjami. Jednak zawsze mądrze jest, aby inwestorzy prowadzili własne rejestry poprzez samośledzenie, aby zapewnić dokładność raportów firmy maklerskiej. Samośledzenie złagodzi również wszelkie przyszłe problemy, jeśli inwestorzy zmienią firmy, podarują akcje lub pozostawią akcje beneficjentowi w spadku.

W przypadku akcji, które były utrzymywane przez wiele lat poza firmą maklerską, inwestorzy mogą potrzebować sprawdzić ceny historyczne, aby obliczyć podstawę kosztową. Historyczne ceny można łatwo znaleźć w Internecie. Dla inwestorów, którzy samodzielnie śledzą akcje, oprogramowanie finansowe, takie jak Intuit's Quicken, Microsoft Money, lub korzystający z arkusza kalkulacyjnego, takiego jak Microsoft Excel, może służyć do organizowania danych. Wreszcie, dostępne są strony internetowe, takie jak GainsKeeper lub Netbasis, aby zapewnić inwestorom podstawy kosztów i inne usługi raportowania. Wszystkie te zasoby ułatwiają śledzenie i prowadzenie dokładnych zapisów.

Dolna linia

Podstawa kosztu kapitału jest ważna dla inwestorów do obliczania i śledzenia, kiedy zarządzanie portfelem i raportowanie podatkowe. Obliczanie podstawy kosztu kapitału własnego jest zwykle bardziej skomplikowane niż sumowanie ceny zakupu z opłatami. Ciągłe monitorowanie działań korporacyjnych jest ważne, aby upewnić się, że inwestorzy rozumieją zysk lub profil strat pozycji giełdowej, a także zapewnienie, że zyski i straty kapitałowe są dokładne zgłoszone. Chociaż firmy maklerskie mają tendencję do śledzenia i zgłaszania tych informacji do IRS, zdarzają się sytuacje, w których ich nie posiadają, na przykład w przypadku uzdolnionych akcji. Oprócz firm maklerskich dostępnych jest wiele innych zasobów internetowych, które pomagają w utrzymaniu dokładnych podstaw.

Pojęcie podstawy kosztowej jest dość proste, ale może się komplikować. Podstawa śledzenia kosztów jest wymagana do celów podatkowych, ale jest również potrzebna do śledzenia i określania sukcesu inwestycyjnego. Ważne jest, aby prowadzić dobre zapisy i uprościć strategię inwestycyjną tam, gdzie to możliwe.