Definicja wskaźnika problemu w stroju kąpielowym w sportach ilustrowanych

Co to jest wskaźnik problemu ze strojem kąpielowym Sports Illustrated?

Wskaźnik problemu z strojami kąpielowymi Sports Illustrated to wskaźnik ekonomiczny koreluje wydajność S&P 500 w danym roku z narodowością modelki, która pojawia się na okładce tegorocznego wydania strojów kąpielowych Sports Illustrated.

Zrozumienie wskaźnika problemu strojów kąpielowych Sports Illustrated

Sports Illustrated Swimsuit Issue Indicator jest wskaźnikiem ekonomicznym zakładającym, że USA

Giełda Papierów Wartościowych spisuje się lepiej w latach, kiedy model na okładce magazynu Sports Illustrated jest Amerykaninem. Wskaźnik sugeruje, że gdy model okładki pochodzi z USA, S&P 500 wygeneruje a powrót powyżej historycznego kursu, podczas gdy nieamerykański model okładki prowadzi do gorszych wyników indeksu S&P 500 w tym roku.

Wydanie strojów kąpielowych Sports Illustrated było coroczną publikacją od lat 50. XX wieku, chociaż narodowości modeli okładek nie zawsze były udostępniane do 1978 r. W latach 1978-2012 Sports Illustrated zawierało 19 amerykańskich modeli, a w tamtych latach ogólny średni zwrot S&P 500 wyniósł 14,3 procent, a dodatnie zwroty w 88,2 procentach czasu.

W przeciwieństwie do tego, w latach, w których prezentowane były modele spoza Ameryki, S&P 500 odnotował średni wzrost o 10,8 procent, z dodatnimi zwrotami w 76,5% przypadków. Często przytaczanym przykładem jest rok 1997, w którym amerykańska modelka Tyra Banks uświetniła okładkę Sports Illustrated, a indeks S&P 500 wzrósł o 34,1 procent.

Podobnie jak w przypadku wielu wskaźników opartych na kulturze popularnej, nie jest to dokładny pomiar. W rzeczywistości, w 2008 roku, kiedy Sports Illustrated przedstawił na okładce amerykańską modelkę Marissa Miller, S&P 500 gwałtownie spadł, znacznie odchylając średnie dla tego wskaźnika.

Wskaźniki ekonomiczne w kulturze popularnej

Sports Illustrated Swimsuit Issue Indicator to tylko jeden z wielu wskaźników zakorzenionych w kulturze popularnej zjawisk, stojących obok wielu innych wskaźników stawianych od początku przez analityków i inwestorów z Giełda Papierów Wartościowych. Wskaźniki te opisują tendencje rynkowe i mają ograniczoną dokładność, ale pozostają intrygującym sposobem spojrzenia na interakcje między kulturą a rynkami.

Ważne jest, aby rozróżnić te, które są czysto przypadkowe, a zatem nie powinny być uważane za wiarygodne, oraz te, które mają jakieś rozsądne podstawy w teorii ekonomii i mogą być warte rozważenia przynajmniej w jakościowej sens.

Fałszywe wskaźniki

Wskaźnik problemu z kostiumami kąpielowymi Sports Illustrated jest przykładem fałszywy wskaźnik. Są to „wskaźniki”, które nie mają rzeczywistego ani teoretycznego związku przyczynowego ze zmiennymi ekonomicznymi lub finansowymi, ale mają czysto przypadkową korelację. Firmy i inwestorzy powinni być ostrożni, aby nie traktować takich wskaźników poważnie w swoich decyzjach planistycznych lub inwestycyjnych.

Innym przykładem fałszywego wskaźnika jest Wskaźnik Super Bowl, co sugeruje, że giełda spadnie, gdy drużyna futbolu amerykańskiego Konferencja wygrywa Super Bowl, a wzrost nastąpi, gdy Krajowa Konferencja Piłkarska drużyna wygrywa. Wprowadzony w 1978 roku przez dziennikarza sportowego Leonarda Koppetta, wskaźnik ten ma tylko 80% dokładności i, podobnie jak w przypadku Sports Illustrated Swimsuit Issue Indicator, nie był w stanie dokładnie przewidzieć 2008 spowolnienie.

Potencjalnie wiarygodne wskaźniki

Z drugiej strony, niektóre wskaźniki ekonomiczne popkultury mogą mieć uzasadnioną podstawę w myśleniu ekonomicznym, mimo że często są nieco dziwaczne, a nawet przebarwione. Przykłady zawierają:

Indeks wieżowców opiera się na spostrzeżeniu ekonomisty Andrew Lawrence’a, że ​​kiedy budowane są najwyższe drapacze chmur na świecie, recesje mają tendencję do podążania. Lawrence zauważył, że ekspansja monetarna i wynikające z niej nadmierne inwestycje mogą łączyć te dwa wydarzenia, a późniejszy ekonomista Mark Thornton wyraźnie udokumentował powiązanie z ekspansywnym polityki wobec zniekształceń wzorca inwestowania w gospodarce, które zarówno zachęcają do inwestowania w takie struktury, jak i prowadzą również do niezbędnych korekt w gospodarce w postaci recesja. Warto zauważyć, że Thornton wykorzystał swoje badania, aby dokładnie przewidzieć kryzys finansowy z 2008 roku i Wielką Recesję.

Wskaźnik linii brzegowej proponuje, aby brzegi spódnic były wyższe, gdy gospodarka radzi sobie lepiej, na przykład wysokie brzegi w latach 90., kiedy bańka technologiczna formowała się. Po raz pierwszy postawiony w 1925 r. przez George'a Taylora z Wharton School of Business, wskaźnik ten może mieć pewne podstawy w: fakt do tego stopnia, że ​​kobiety mogą sygnalizować swój „typ” na rynku małżeńskim i/lub pracy poprzez swój sposób sukienka. To myślenie mówi, że mężczyźni (i pracodawcy) mogą preferować kobiety w krótszych spódnicach podczas odważnych i ryzykownych w czasach boomu gospodarczego i preferują kobiety w dłuższych, bardziej konserwatywnych spódnicach w czasach ekonomicznej mroku i recesja.

Wskaźnik bielizny męskiej, ulubieniec byłego Rezerwa Federalna Przewodniczący Alan Greenspan sugeruje, że spadki sprzedaży bielizny męskiej wskazują na zły ogólny stan gospodarki, podczas gdy wzrost sprzedaży bielizny zapowiada poprawę gospodarki. Bielizna męska jest jedną z najmniej widocznych części męskiej garderoby, więc można się spodziewać, że będzie jednym z pierwszych miejsc gdzie mężczyźni ograniczą wydatki, jeśli uważają, że ich perspektywy zawodowe i oczekiwania co do przyszłych wyników gospodarki są niepewne wątpić.

Indeks gorących kelnerek wynika z powszechnej obserwacji, że w czasach recesji gospodarczej względna atrakcyjność personelu kelnerskiego zwykle wzrasta. Dobrze udokumentowano, że bardziej atrakcyjni fizycznie ludzie mają tendencję do premiowania zarobków i zatrudniania na rynkach pracy. Jednak w czasie ogólnej recesji część z nich zostanie zwolniona również z lepiej płatnych miejsc pracy. Bardziej atrakcyjni fizycznie kandydaci mogą wtedy chcieć podjąć pracę o niższym statusie, zwłaszcza w zawodach takich jak poczekalnie, gdzie ich uroda może dać dodatkową przewagę. I odwrotnie, w okresie boomu gospodarczego będą mieli przewagę nad mniej atrakcyjnymi kandydatami w poszukiwaniu pracy o wyższym statusie, a średnia atrakcyjność personelu kelnerskiego będzie spadać.