Grupa Siedmiu (G-7) Definicja

Czym jest Grupa Siedmiu (G-7)?

Grupa Siedmiu (G-7) to międzyrządowa organizacja złożona z największych na świecie rozwiniętych gospodarek: Francja, Niemcy, Włochy, Japonia, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Kanada. Przywódcy rządów tych krajów spotykają się okresowo w celu omówienia międzynarodowych kwestii gospodarczych i monetarnych, przy czym każdy członek przejmuje przewodnictwo na zasadzie rotacji.

G-7 był przez pewien czas znany jako Grupa Ośmiu (G-8), aż do 2014 roku, kiedy była Rosja została usunięta po nielegalnej aneksji Krymu z Ukrainy. ten Unia Europejska (UE) jest czasami uważany za de facto ósmego członka G-7, ponieważ posiada wszystkie prawa i obowiązki pełnoprawnych członków, z wyjątkiem przewodniczenia lub goszczenia posiedzeń.

Jak działa Grupa Siedmiu (G-7)?

Głównym celem G-7 jest dyskusja, a czasem wspólne działanie, aby pomóc rozwiązać problem globalne problemy, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii gospodarczych. Od momentu powstania na początku lat 70. grupa dyskutowała: kryzysy finansowe, systemy monetarne i poważne światowe kryzysy, takie jak niedobory ropy.

Grupa G-7 podjęła również inicjatywy mające na celu finansowanie problemów i łagodzenie kryzysów, w których widzi możliwość wspólnego działania. Wysiłki te obejmują kilka mających na celu umorzenie długów krajów rozwijających się.

W 1996 roku współpracując z Bank Światowy, G-7 uruchomiła inicjatywę dla 42 mocno zadłużonych krajów ubogich (HIPC) wraz z wielostronną inicjatywą na rzecz umorzenia zadłużenia (MDRI), zobowiązanie z 2005 r. do anulowania zadłużenia Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju krajów, które przeszły przez program MDRI.

W 1999 roku grupa postanowiła również bardziej bezpośrednio zaangażować się w „zarządzanie międzynarodowym systemem monetarnym” poprzez: utworzenie Forum Stabilności Finansowej (FSB) złożonego z głównych krajowych organów finansowych, takich jak finanse ministrowie, bankierzy centralnioraz międzynarodowe organy finansowe.

Historia Grupy Siedmiu (G-7)

Początki grupy sięgają wczesnych lat 70., kiedy to przywódcy USA, Wielkiej Brytanii, Francji, RFN i Japonii spotkali się nieformalnie w Paryżu, aby omówić ówczesne recesja i kryzys naftowy. To z kolei zainspirowało prezydenta Francji Valéry'ego Giscarda d’Estaing do zaproszenia przywódców tych krajów oraz Włoch do Rambouillet w 1975 r. za dalsze dyskusje na temat światowej ropy, tym razem z przywódcami kraju dołączonymi do finansów ministrowie; lista obecności, która przetrwała. W następnym roku do grupy zaproszono Kanadę.

Rozszerzenie do G-8

G-7 zareagowała na ewolucję światowej gospodarki, w tym kiedy Związek Radziecki zobowiązał się do stworzenia gospodarki z Wolniejsze rynki i przeprowadził swoje pierwsze bezpośrednie wybory prezydenckie w 1991 roku. Po spotkaniu G-7 w 1994 r. w Neapolu prezydent Borys Jelcyn odbył spotkania z krajami członkowskimi G-7, które stały się znane jako P-8 (polityczna 8). W 1998 roku, po namowach przywódców, w tym prezydenta USA Billa Clintona, Rosja została dodana do G-7 jako pełnoprawny członek, tworząc formalną Grupę Ośmiu, czyli G-8.

Skończyło się na tym, że G-8 był krótkotrwały. W 2014 roku Rosja została zawieszona w grupie po aneksji Krymu i napięciach na Ukrainie. Od 2021 roku Rosja nie została ponownie zaproszona do G-7.

Grupa Siedmiu (G-7) kontra Grupa 20 (G-20)

Ponieważ kraje rozwijające się zaczęły reprezentować większą część światowej gospodarki, brak forum zajmującego się międzynarodowymi sprawami finansowymi, które obejmowałoby te kwestie gospodarek wschodzących stał się bardziej jaskrawy.

W odpowiedzi Grupa 20 (G-20) została utworzona w 1999 roku, obejmując wszystkich członków G-7 oraz 12 dodatkowych krajów i UE. Jak gospodarki i aktywność handlowa rynków takich jak Chiny, Brazylia, Indie, Meksyk i RPA – wszystkie G-20 członkowie — rosną, wielu obserwatorów uważa, że ​​G-20 uzurpuje sobie znaczną część roli i pozycji, jaką niegdyś zajmowała G-7.