Metoda Taguchi kontroli jakości Definicja

Jaka jest metoda kontroli jakości Taguchi?

Metoda kontroli jakości Taguchi to podejście do inżynierii, które podkreśla role badania i rozwój(B+R) oraz projektowanie produktów i rozwój w ograniczaniu występowania wad i usterek produkowanych wyrobów.

Ta metoda, opracowana przez japońskiego inżyniera i statystyk Genichi Taguchi, uważa, że ​​projekt jest ważniejszy niż proces produkcyjny w kontrola jakości i ma na celu wyeliminowanie odchyleń w produkcji, zanim się pojawią.

Zrozumienie metody kontroli jakości Taguchi

Metoda Taguchi mierzy jakość jako kalkulację strat społecznych związanych z produktem. W szczególności strata w produkcie jest definiowana przez zmiany i odchylenia w jego funkcji, a także szkodliwe skutki uboczne, które wynikają z produktu.

Strata z powodu zmienności funkcji to porównanie tego, jak bardzo każda jednostka produktu różni się sposobem działania. Im większa ta wariancja, tym bardziej znacząca utrata funkcji i jakości. Można to przedstawić jako liczbę pieniężną wskazującą, w jaki sposób wady produktu wpłynęły na użytkowanie.

Przykład metody kontroli jakości Taguchi

Jeśli produkt jest precyzyjnym wiertłem, które musi konsekwentnie wiercić otwory o dokładnym rozmiarze we wszystkich materiałach, jest to używany na, to część jego jakości zależy od tego, jak bardzo jednostki produktu różnią się od tych standardy. W metodzie Taguchi kontroli jakości nacisk kładziony jest na wykorzystanie badań i projektowania, aby zapewnić, że każda jednostka produktu będzie ściśle pasować do tych specyfikacji projektowych i działać dokładnie tak, jak zaprojektowany.

Strata spowodowana szkodliwymi skutkami ubocznymi dla społeczeństwa mówi o tym, czy projekt produktu może z natury prowadzić do niekorzystnego wpływu. Na przykład, jeśli obsługa wiertarki precyzyjnej może spowodować obrażenia operatora z powodu jej konstrukcji, oznacza to utratę jakości produktu. Zgodnie z metodą Taguchi praca wykonana na etapie projektowania miałaby na celu zminimalizowanie możliwości, że wiertło zostanie wykonane w sposób, który mógłby spowodować obrażenia operatora.

Patrząc z wyższej perspektywy, metoda Taguchi dążyłaby również do zmniejszenia kosztów ponoszonych przez społeczeństwo na korzystanie z produktu, na przykład poprzez projektowanie towarów tak, aby były bardziej wydajny w ich eksploatacji, a nie generować odpady. Na przykład wiertło można zaprojektować tak, aby zminimalizować potrzebę regularnej konserwacji.

Historia metody kontroli jakości Taguchi

Genichi Taguchi, japoński inżynier i statystyk, zaczął formułować metodę Taguchi, podczas gdy opracowanie systemu centrali telefonicznej dla Laboratorium Komunikacji Elektrycznej, japońskiej firmy, w lata pięćdziesiąte. Za pomocą statystyk dążył do poprawy jakości wytwarzanych towarów.

W latach osiemdziesiątych idee Taguchiego zaczęły zyskiwać na znaczeniu w świecie zachodnim, dzięki czemu stał się dobrze znany w Stanach Zjednoczonych, odnosząc sukcesy w rodzimej Japonii. Znane globalne firmy, takie jak Toyota Motor Corp., Ford Motor Co., Boeing Co. i Xerox Holdings Corp. przyjęli jego metody.

Krytyka metody kontroli jakości Taguchi

Metody Taguchiego nie zawsze były dobrze przyjmowane przez zachodnich statystyków. Jednym z największych zarzutów pod adresem jego metodologii kontroli jakości jest to, że jest ona niepotrzebnie skomplikowana. W rzeczywistości niektórzy sceptycy twierdzą nawet, że do jej zrozumienia potrzebny jest doktorat z matematyki.