Jak ważne są umowy o gwarantowanie emisji

Co to jest umowa o gwarantowanie emisji?

Umowa o subemisję to umowa między grupą bankierów inwestycyjnych, którzy tworzą grupę lub konsorcjum ubezpieczeniowe, a spółką emisyjną nowego emisja papierów wartościowych.

Celem umowy o subemisję jest zapewnienie, że wszyscy gracze rozumieją swoją odpowiedzialność w tym procesie, minimalizując w ten sposób potencjalny konflikt. Umowa o subemisję nazywana jest również umową o subemisję.

Zrozumienie umów o subemisję

Umowę o subemisję można uznać za umowę pomiędzy korporacją emitującą nową emisję papierów wartościowych, a grupą ubezpieczeniową, która zgadza się na zakup i odsprzedaż emisji z zyskiem.

Jak wspomniano powyżej, umowa jest zazwyczaj zawarta między korporacją wydającą nowe papiery wartościowe a bankierami inwestycyjnymi, którzy tworzą konsorcjum. Konsorcjum to tymczasowa grupa profesjonalistów finansowych powołana do obsługi dużych transakcji finansowych, które byłyby trudne do przeprowadzenia indywidualnie.

Umowa o subemisję zawiera szczegóły transakcji, w tym zobowiązanie do zakupu nowej emisji papierów wartościowych, uzgodnioną cenę, początkową cenę odsprzedaży oraz Data rozliczenia.

Istnieje kilka różnych rodzajów umów o subemisję: umowa zobowiązująca, umowa o najlepszych staraniach, umowa mini-maxi, umowa wszystko lub brak oraz umowa gotowości.

Rodzaje umów o subemisję

W gwarantowanie zobowiązań firmowych, gwarant gwarantuje zakup wszystkich papierów wartościowych oferowanych do sprzedaży przez emitenta, niezależnie od tego, czy może je sprzedać inwestorom. Jest to najbardziej pożądana umowa, ponieważ od razu gwarantuje wszystkie pieniądze emitenta. Im większy popyt na ofertę, tym większe prawdopodobieństwo, że zostanie ona zrealizowana na podstawie silnego zobowiązania. W ramach wiążącego zobowiązania ubezpieczyciel naraża własne pieniądze na ryzyko, jeśli nie może sprzedać papierów wartościowych inwestorom.

Ubezpieczenie oferty papierów wartościowych na podstawie wiążącego zobowiązania naraża gwaranta na znaczne ryzyko. W związku z tym underwriterzy często nalegają na włączenie klauzula wyprzedaży w umowie o subemisję. Klauzula ta zwalnia subemitenta z obowiązku zakupu wszystkich papierów wartościowych w przypadku wystąpienia sytuacji, która pogorszy jakość papierów wartościowych. Jednak złe warunki rynkowe nie są warunkiem kwalifikacyjnym. Jednym z przykładów, kiedy można powołać się na klauzulę o wycofaniu się z rynku, jest sytuacja, w której emitent był firmą biotechnologiczną, a FDA właśnie odmówiła zatwierdzenia nowego leku firmy.

W gwarantowanie najlepszych starań umowy, subemitenci dokładają wszelkich starań, aby sprzedać wszystkie papiery wartościowe oferowane przez emitenta, ale subemitent nie jest zobowiązany do zakupu papierów wartościowych na własny rachunek. Im mniejsze zapotrzebowanie na emisje, tym większe prawdopodobieństwo, że zostanie ona zrealizowana z zachowaniem najlepszych starań. Wszelkie niesprzedane akcje lub obligacje w ramach gwarancji dołożenia wszelkich starań zostaną zwrócone emitentowi.

Umowa mini-maxi jest rodzajem ubezpieczenia typu „najlepsze wysiłki”, które nie wchodzi w życie do minimalnej kwoty papiery wartościowe sprzedane. Po osiągnięciu minimum gwarant może sprzedać papiery wartościowe do maksymalnej kwoty określonej w warunkach oferty. Wszystkie środki zebrane od inwestorów są utrzymywane w depozycie do czasu zakończenia procesu gwarantowania. W przypadku nieosiągnięcia minimalnej ilości papierów wartościowych określonej w ofercie, oferta zostaje odwołana, a środki inwestorów zostają im zwrócone.

W przypadku gwarantowania całości lub braku emisji emitent ustala, że ​​musi otrzymać wpływy ze sprzedaży wszystkich papierów wartościowych. Fundusze inwestorów są przechowywane w depozycie do momentu sprzedaży wszystkich papierów wartościowych. W przypadku sprzedaży wszystkich papierów wartościowych, wpływy są przekazywane emitentowi. Jeżeli wszystkie papiery wartościowe nie zostaną sprzedane, emisja zostaje anulowana, a środki inwestorów są im zwracane.

Umowa o subemisję inwestycyjną jest stosowana w połączeniu z ofertą praw poboru. Wszystkie subemisje w trybie gotowości są dokonywane na podstawie solidnego zobowiązania. Subemitent inwestycyjny wyraża zgodę na zakup akcji, których dotychczasowi akcjonariusze nie nabywają. Subemitent rezerwowy odsprzeda następnie papiery wartościowe publicznie.