Definicja stałego kursu wymiany

Co to jest stały kurs wymiany?

Stały kurs walutowy to reżim stosowany przez rząd lub Bank centralny to wiąże urzędnika krajowego kurs wymiany walut do waluty innego kraju lub ceny złota. Celem stały kurs wymiany System polega na utrzymywaniu wartości waluty w wąskim paśmie.

Zrozumienie stałego kursu wymiany

Stałe stawki zapewniają większą pewność eksporterzy oraz importerzy. Stałe stawki pomagają również rządowi utrzymać niski poziom inflacja, co na dłuższą metę utrzymuje stopy procentowe na niskim poziomie oraz stymuluje handel i inwestycje.

Większość głównych krajów uprzemysłowionych miała Płynny kurs walutowy systemy, w których cena bieżąca na

Rynek walutowy (forex) ustala cenę swojej waluty. Ta praktyka rozpoczęła się w tych krajach na początku lat 70., podczas gdy gospodarki rozwijające się nadal stosują systemy o stałym oprocentowaniu.

Bretton Woods

Od końca II wojny światowej do początku lat 70. XX wieku Umowa z Bretton Woods oznaczało, że kursy walut uczestniczących krajów były przywiązany do wartości dolara amerykańskiego, która została ustalona na podstawie ceny złota.

Kiedy powojenne Stany Zjednoczone saldo wpłat nadwyżka przekształciła się w deficyt w latach 50. i 60., okresowe korekty kursu walut dozwolone na mocy umowy okazały się ostatecznie niewystarczające. W 1973 roku prezydent Richard Nixon usunął Stany Zjednoczone złoty standard, zapoczątkowując epokę oprocentowanie zmienne.

Początki unii walutowej

ten Europejski mechanizm kursowy (ERM) powstał w 1979 r. jako prekursor unii walutowej i wprowadzenia euro. Kraje członkowskie, w tym Niemcy, Francja, Holandia, Belgia i Włochy, zgodziły się utrzymać swoje kursy walutowe w granicach ± ​​2,25% względem punktu centralnego.

Wielka Brytania dołączyła w październiku 1990 r. przy zbyt wysokim kursie konwersji i została zmuszona do wycofania się dwa lata później.Pierwotni członkowie euro dokonali konwersji ze swoich walut krajowych po ówczesnym kursie centralnym ERM ze stycznia. 1, 1999.Samo euro handluje swobodnie w stosunku do innych głównych walut, podczas gdy waluty krajów, które mają nadzieję na dołączenie do handlu w ramach zarządzanego płynnego obrotu, znanego jako ERM II.

Wady stałych kursów walut

Gospodarki rozwijające się często stosują system stałych stawek w celu ograniczenia spekulacja i zapewnić stabilny system. Stabilny system pozwala importerom, eksporterom i inwestorom planować bez obaw o ruchy walut.

Jednak system oprocentowania stałego ogranicza zdolność banku centralnego do dostosowywania się stopy procentowe potrzebnych dla wzrostu gospodarczego. System o stałym oprocentowaniu zapobiega również korektom rynkowym, gdy waluta staje się przewartościowana lub niedowartościowana. Efektywne zarządzanie systemem o stałym oprocentowaniu wymaga również dużej puli rezerw, aby wspierać walutę, gdy znajduje się pod presją.

Nierealistyczny oficjalny kurs walutowy może również prowadzić do rozwoju równoległego, nieoficjalny lub podwójny kurs walutowy. Duża luka między oficjalnymi i nieoficjalnymi kursami może odciągnąć twardą walutę od banku centralnego, co może prowadzić do niedoborów walutowych i okresowych dużych dewaluacje. Mogą one być bardziej destrukcyjne dla gospodarki niż okresowe dostosowywanie systemu płynnego kursu walutowego.

Prawdziwy przykład stałego kursu wymiany

Problemy systemu stałego kursu walutowego

W 2018 roku, według BBC News, Iran ustalił stały kurs wymiany 42 000 riali za dolara, po utracie 8% w stosunku do dolara w ciągu jednego dnia. Rząd postanowił usunąć rozbieżność między stawkami stosowanymi przez handlowców – 60 000 riali – a oficjalnym kursem, który w tamtym czasie wynosił 37 000.