Definicja twardego widelca (łańcucha blokowego)

Co to jest twardy widelec?

Hard fork (lub hardfork), jak się odnosi blockchain to radykalna zmiana w protokole sieciowym, która sprawia, że ​​wcześniej nieważne bloki i transakcje są ważne lub odwrotnie. Hard fork wymaga, aby wszystkie węzły lub użytkownicy zaktualizowali do najnowszej wersji oprogramowania protokołu.

Forki mogą być inicjowane przez programistów lub członków społeczności kryptograficznej, którzy są niezadowoleni z funkcjonalności oferowanych przez istniejące implementacje blockchain. Mogą również pojawić się jako sposób na pozyskanie finansowania społecznościowego dla nowych projektów technologicznych lub kryptowaluta oferty.

Twardy widelec można skontrastować z miękki widelec.

Zrozumienie twardego widelca

Hard fork ma miejsce, gdy węzły najnowszej wersji łańcucha bloków nie akceptują już starszej wersji łańcucha bloków; co tworzy trwałą rozbieżność z poprzednią wersją blockchaina.

Dodanie nowej reguły do ​​kodu zasadniczo tworzy rozwidlenie w łańcuchu bloków: jedna ścieżka podąża nowym, zaktualizowanym łańcuchem bloków, a druga ścieżka prowadzi dalej starą ścieżką. Ogólnie rzecz biorąc, po krótkim czasie osoby korzystające ze starego łańcucha zdadzą sobie sprawę, że ich wersja łańcucha bloków jest przestarzała lub nieistotna i szybko zaktualizują ją do najnowszej wersji.

Jak działają widelce

Widelec w łańcuchu bloków może wystąpić w każdy platforma kryptotechnologiczna – nie tylko Bitcoin. Dzieje się tak, ponieważ łańcuchy bloków i kryptowaluty działają w zasadzie w ten sam sposób, niezależnie od platformy kryptograficznej, na której się znajdują. Możesz myśleć o blokach w łańcuchu bloków jako o kluczach kryptograficznych, które przenoszą pamięć. Ponieważ górniczy w blockchain ustalają zasady, które przenoszą pamięć w sieci, ci górnicy rozumieją nowe zasady.

Jednakże, wszystko górników musi zgodzić się na nowe zasady i na to, co składa się na ważny blok w łańcuchu. Więc kiedy chcesz zmienić te zasady, musisz „rozwidlić się” — jak rozwidlenie drogi — aby wskazać, że nastąpiła zmiana lub zmiana protokołu. Deweloperzy mogą następnie zaktualizować całe oprogramowanie, aby odzwierciedlić nowe zasady.

To dzięki temu procesowi rozwidlania powstały różne waluty cyfrowe o nazwach podobnych do bitcoina: bitcoin cash, bitcoin gold i inne. Dla zwykłego inwestora w kryptowaluty może być trudno odróżnić te kryptowaluty i zmapować różne widełki na osi czasu. Aby rozwiązać ten problem, skomponowaliśmy historia najważniejszych hard forków bitcoin ostatnich kilku lat.

Powody dla Hard Forka?

Istnieje wiele powodów, dla których programiści mogą wdrożyć hard fork, takich jak poprawianie ważnych zabezpieczeń ryzyko znalezione w starszych wersjach oprogramowania, w celu dodania nowych funkcji lub cofnięcia transakcji — na przykład kiedy ten Ethereum blockchain stworzył hard fork, aby odwrócić hack na Zdecentralizowana organizacja autonomiczna (DAO).

Po włamaniu społeczność Ethereum prawie jednogłośnie głosowała za hard forkiem do wycofania transakcje, które wyprowadziły wartą dziesiątki milionów dolarów walutę cyfrową przez anonimowego użytkownika haker. Hard fork pomógł również posiadaczom tokenów DAO uzyskać ich eter (ETH) zwrócone środki.

Propozycja hard forka nie rozwinęła historii transakcji w sieci. Zamiast tego przeniósł fundusze powiązane z DAO do nowo utworzonej inteligentnej umowy, której jedynym celem było umożliwienie pierwotnym właścicielom wycofania swoich funduszy.

Posiadacze tokenów DAO mogą wypłacać ETH w tempie około 1 ETH do 100 DAO. Dodatkowe saldo tokenów i dowolnego eteru, które pozostały w wyniku hard forka, zostało wycofane i rozprowadzone przez kuratorów DAO, aby zapewnić organizacji „bezpieczną ochronę”.

Twarde widelce kontra Miękkie widelce

Hard fork i soft fork są zasadniczo takie same w tym sensie, że po zmianie istniejącego kodu platformy kryptowalut stara wersja pozostaje w sieci, podczas gdy tworzona jest nowa wersja.

Dzięki soft forkowi tylko jeden blockchain pozostanie ważny, gdy użytkownicy przyjmą aktualizację. Podczas gdy w przypadku hard forka, zarówno stary, jak i nowy blockchain istnieją obok siebie, co oznacza, że ​​oprogramowanie musi zostać zaktualizowane, aby działało zgodnie z nowymi zasadami. Oba widełki tworzą podział, ale hard fork tworzy dwa blockchainy, a soft fork ma skutkować jednym.

Biorąc pod uwagę różnice w zabezpieczeniach między hard forkami a soft forkami, prawie wszyscy użytkownicy i programiści wymagają hard forka, nawet jeśli wydaje się, że soft fork może wykonać zadanie. Naprawa bloków w blockchainie wymaga ogromnej mocy obliczeniowej, ale prywatność uzyskana dzięki hard forkowi ma większy sens niż użycie soft forka.