Załącznik I Definicja Banku

Co to jest bank z harmonogramem I?

Termin bank Schedule I odnosi się do jednej ze struktur używanych do klasyfikacji instytucje finansowe w Kanadzie. Ta kategoria kojarzy się z bankami całkowicie krajowymi. W związku z tym nie są ani związani, ani nie są spółki zależne instytucji zagranicznych. Aby zostać sklasyfikowanym jako Załącznik I Bank, instytucja musi przyjmować depozyty klientów.

Oznaczenie Schedule I jest częścią kanadyjskiego Banku ustawy, która reguluje wszystkie instytucje finansowe w kraju. W Kanadzie jest 36 banków krajowych lub objętych harmonogramem I, w tym sześć największych instytucji w kraju.

Zrozumienie Załącznika I Banki

Ustawa Bank został założony w Kanadzie w 1871 roku jako sposób regulowania banków kraju i sektora bankowego. To prawo jest weryfikowana na bieżąco, w celu zaspokojenia potrzeb i zmian w Kanada użytkownika

gospodarka i rynek.Ustawa obejmuje rodzaj uprawnień banków, formalności związane z: włączenie, jak są zorganizowane, struktura kapitałowa, ład korporacyjnyi inne kwestie.

Banki i inne instytucje finansowe klasyfikowane są w trzech różnych kategoriach harmonogramem I, załącznik II, a banki, załącznik III. Każda kategoria oznacza strukturę własnościową banku. Podczas gdy dwa ostatnie są powiązane z bankami zagranicznymi, banki z Schedule I są instytucjami krajowymi, które muszą zaakceptować depozyty od swoich klientów. Oznacza to, że nie są spółkami zależnymi banków zagranicznych, nawet jeśli są zagraniczne akcjonariusze którzy posiadają akcje.

Główne banki czarterowane w Kanadzie znajdują się na liście banków z Wykazu I. Na liście znajdują się również banki regionalne i instytucje internetowe. Większość spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych i niektóre instytucje państwowe nie znajdują się na liście, ponieważ organizacje te są regulowane przez samorządy wojewódzkie i terytorialne a nie rząd federalny.

Uwagi specjalne

Jak wspomniano powyżej, przepisy bankowe podlegają okresowym przeglądom i zmianom. Ma to na celu zapewnienie, że przemysł na bieżąco śledzi zmiany zachodzące w gospodarce i na rynku kanadyjskim.

Przed 2001 r. indywidualni akcjonariusze akcji banku Schedule I nie byli w stanie posiadać więcej niż 10% jakichkolwiek klasa akcji i musiały być szeroko trzymane.Ale to się zmieniło wraz z ustawą C-8, która została wdrożona 24 października 2001 roku. Projekt ustawy miał na celu zapewnienie większej ochrony konsumentom przy jednoczesnym wspieraniu wzrostu sektor finansowy i zwiększyć konkurencję w Kanadzie. Zgodnie z projektem ustroje własnościowe banków opierają się na wielkości kapitału własnego, gdzie:

• Małe banki to te, które mają mniej niż 1 miliard dolarów w kapitał
• Banki średniej wielkości mają kapitał własny w przedziale od 1 miliarda do 5 miliardów USD
• Kapitał własny dużych banków przekracza 5 miliardów dolarów

Instytucje z kapitałem własnym przekraczającym 5 miliardów dolarów nie mogą mieć osoby posiadającej więcej niż 20% akcje z prawem głosu lub 30% akcji bez prawa głosu. Dlatego nadal muszą być szeroko rozpowszechnione. Instytucje z kapitałem własnym od 1 miliarda do 5 miliardów dolarów mają mniej ograniczeń dotyczących własności, ponieważ podlegają jedynie upublicznieniu Platforma 35% akcji z prawem głosu. Instytucje z kapitałem własnym poniżej 1 miliarda dolarów nie mają ograniczeń własnościowych.

Harmonogram I Banki vs. Załącznik II Banki vs. Załącznik III Banki

Jak wspomniano powyżej, zgodnie z ustawą bankową istnieją dwie inne kategorie instytucji finansowych. Harmonogram II banki są spółkami zależnymi banków zagranicznych, które mogą prowadzić działalność w Kanadzie.

Podobnie jak banki z Schedule I, instytucje te również przyjmują depozyty, ale mogą być własnością nierezydentów. Są one tak samo powszechne, jak ich odpowiedniki z Wykazu I, a także podlegają kanadyjskim przepisom bankowym. Zmiany w strukturach bankowych na mocy ustawy C-8 wpłynęły również na banki z Wykazu II. Akcjonariusze dużych banków z wykazu II – tych z kapitałem własnym przekraczającym 5 miliardów dolarów – nie mogą posiadać więcej niż 20% akcji z prawem głosu lub 30% akcji bez prawa głosu.

Z drugiej strony banki Schedule III są instytucjami zagranicznymi, które są upoważnione do prowadzenia działalności w Kanadzie z pewnymi ograniczeniami.Banki te nie są jednak regulowane w ustawie bankowej.

Przykłady banków z wykazu II obejmują Citibank Canada i Amex Bank of Canada. Banki z wykazu III obejmują Bank of America i Capital One.

Przykłady banków z Załącznika I

Jak wskazano wcześniej, lista banków wykazu I obejmuje główne banki czarterowe w kraju. Łącznie są one znane jako Wielka Sześć banków. Są to:

• Bank of Montreal (BMO), założony w 1817 r.
• Bank of Nova Scotia (Scotiabank), trzeci co do wielkości bank kanadyjski pod względem depozytów i kapitalizacja rynkowa
• Canadian Imperial Bank of Commerce (CIBC), który został założony w 1961 roku przez połączenie Kanadyjskiego Banku Handlowego i Imperial Bank of Canada
• Narodowy Bank Kanady, szósty co do wielkości Bank komercyjny w kraju
• Royal Bank of Canada (RBC), który jest zdywersyfikowaną firmą świadczącą usługi finansowe
• Toronto Dominion Bank (TD), który jest jedną z najlepszych internetowych firm świadczących usługi finansowe, obsługującym ponad 25 milionów klientów na całym świecie.