Międzynarodowy Instrument Bankowy (IBF)
Co to jest międzynarodowy instrument bankowy (IBF)?
Międzynarodowy Instrument Bankowy umożliwia instytucjom depozytowym w USA oferowanie depozytów, pożyczek i innych usług bankowych zagranicznym mieszkańcy i instytucje, będąc zwolnieni z obowiązku rezerwy Rezerwy Federalnej, a także z niektórych dochodów stanowych i lokalnych podatki.
Kluczowe dania na wynos
- Międzynarodowe obiekty bankowe (IBF) umożliwiają instytucjom depozytowym w USA oferowanie usług zagraniczni rezydenci i instytucje wolne od niektórych wymogów Rezerwy Federalnej oraz niektórych stanowych i lokalnych dochodów podatki.
- IBF umożliwiają instytucjom amerykańskim skuteczniejsze konkurowanie o depozyty zagraniczne i działalność pożyczkową.
- Banki mogą prowadzić działalność IBF w swoich istniejących biurach w USA, ale muszą prowadzić oddzielne księgi rachunkowe IBF.
Zrozumienie międzynarodowych usług bankowych
Banki mogą prowadzić działalność w ramach International Banking Facility (IBF) z ich istniejących biur, ale muszą prowadzić oddzielne księgi dla działalności IBF. ten
Rezerwa Federalna zatwierdził utworzenie IBF i zwolnił je z jego rezerwy obowiązkowej w 1981 roku. Operacje IBF pozostają pod jurysdykcją Rezerwy Federalnej oraz innych regulatorów stanowych i federalnych. Nie są ubezpieczeni przez Federalna Korporacja Ubezpieczenia Depozytów (FDIC).Konkurencja mająca na celu przyciągnięcie biznesu IBF skłoniła niektóre stany, w tym Nowy Jork i Floryda, do zaoferowania dodatkowych ulg podatkowych. Na przykład na Florydzie IBFs są zwolnieni ze stanowego podatku dochodowego i mogą odliczać swoje straty.
Ze względu na zwolnienia, z których korzystają, IBF umożliwiają bankom amerykańskim i instytucjom finansowym z siedzibą w USA skuteczniejszą konkurencję o zagraniczne depozyty i pożyczki w sektorze Eurowaluta rynków.
Rozporządzenie o Międzynarodowych Instrumentach Bankowych
IBF zezwalają bankom amerykańskim na korzystanie z ich krajowych biur w USA do oferowania klientom zagranicznym usług depozytowych i kredytowych, które wcześniej mogły być świadczone w sposób konkurencyjny tylko z zagranicznych biur.
Wśród instytucji depozytowych, które mogą utworzyć IBF są amerykańskie banki komercyjne, Korporacje Edge Act, zagraniczne banki komercyjne za pośrednictwem oddziałów i agencji w USA, stowarzyszenia oszczędnościowo-pożyczkowe i kasy oszczędnościowe. Korporacja Edge Act (EAC) jest spółką zależną amerykańskiego lub zagranicznego banku, który angażuje się w zagraniczne operacje bankowe; te spółki zależne są nazwane po ustawie Edge z 1919 r., która je upoważniła. Ustawa o krawędzi, nazwana na cześć senatora USA, który ją sponsorował, była poprawką do Ustawa o Rezerwie Federalnej z 1913 r. wprowadzony w celu zwiększenia konkurencyjności amerykańskich firm finansowych na arenie międzynarodowej.
Podobny pojazd, Umowa korporacyjna, jest zasadniczo spółką państwową Edge Act. W Stanach Zjednoczonych banki mogą działać na szczeblu krajowym jako część stowarzyszenia National Association (NA) lub jako banki państwowe w jej granicach. Korporacja umowna to zezwolenie udzielone bankowi przez państwo, które umożliwia mu angażowanie się w międzynarodową bankowość i transakcje. Kongres uchwalił Ustawę o Korporacji Porozumienia w 1916 roku. To nowe prawo upoważnia amerykańskie banki do inwestowania 10% swojego kapitału w banki państwowe i korporacje, które mogą finansować projekty na arenie międzynarodowej. Bank państwowy musiałby zawrzeć umowę z Rezerwą Federalną, zgadzając się na przestrzeganie zasad i przepisów określonych w ustawie. To właśnie z tych porozumień powstało określenie „korporacja umowna”.