Definicja teorii racjonalnych oczekiwań

Czym jest teoria racjonalnych oczekiwań?

Teoria racjonalnych oczekiwań to koncepcja i technika modelowania, która jest szeroko stosowana w makroekonomia. Teoria zakłada, że ​​jednostki opierają swoje decyzje na trzech podstawowych czynnikach: ich ludzkiej racjonalności, dostępnych im informacjach i przeszłych doświadczeniach.

Teoria sugeruje, że obecne oczekiwania ludzi wobec gospodarki same w sobie mogą wpływać na to, jaki będzie jej przyszły stan. Ta zasada stoi w sprzeczności z poglądem, że polityka rządu wpływa na decyzje finansowe i gospodarcze.

Zrozumienie teorii racjonalnych oczekiwań

Teoria racjonalnych oczekiwań jest dominującym modelem założeń stosowanym w cyklach koniunkturalnych i finansach jako fundament hipoteza efektywnego rynku (EMH).

Ekonomiści często posługują się doktryną racjonalnych oczekiwań, aby wyjaśnić przewidywane inflacja stawki lub inny stan ekonomiczny. Na przykład, jeśli przeszłe stopy inflacji były wyższe niż oczekiwano, ludzie mogą uznać to, wraz z innymi wskaźnikami, za to, że przyszła inflacja również może przekroczyć oczekiwania.

Wykorzystanie idei „oczekiwań” w teorii ekonomii nie jest niczym nowym. W latach 30. słynny brytyjski ekonomista, John Maynard Keynes przypisał oczekiwaniom ludzi co do przyszłości — które nazwał „falami optymizmu i pesymizmu” — główną rolę w określaniu cyklu koniunkturalnego.

Jednak rzeczywistą teorię racjonalnych oczekiwań zaproponował John F. Muth w swoim przełomowym artykule „Rational Expectations and the Theory of Price Movements”, opublikowanym w 1961 roku w czasopiśmie, Ekonometria. Muth użył tego terminu do opisania wielu scenariuszy, w których wynik zależy częściowo od tego, czego ludzie się spodziewają. Teoria przyjęła się dopiero w latach 70. XX wieku Robert E. Lucas Junior. i neoklasyczny rewolucja w ekonomii.

Wpływ oczekiwań i wyników

Oczekiwania i wyniki wpływają na siebie nawzajem. Istnieje ciągły przepływ informacji zwrotnych od wcześniejszych wyników do bieżących oczekiwań. W powtarzających się sytuacjach sposób, w jaki przyszłość rozwija się z przeszłości, jest zwykle stabilny, a ludzie dostosowują swoje prognozy, aby dostosować się do tego stabilnego wzorca.

Ta doktryna jest motywowana myśleniem, które doprowadziło Abrahama Lincolna do stwierdzenia: „Możesz oszukać niektórych ludzi”. przez cały czas i wszystkich ludzi przez pewien czas, ale nie można oszukiwać wszystkich ludzi przez cały czas.

Z perspektywy teorii racjonalnych oczekiwań stwierdzenie Lincolna jest celne: Teoria nie zaprzeczyć, że ludzie często popełniają błędy w prognozach, ale sugeruje, że błędy nie będą się powtarzać.

Ponieważ ludzie podejmują decyzje na podstawie dostępnych informacji w połączeniu z ich przeszłymi doświadczeniami, w większości przypadków ich decyzje będą prawidłowe. Jeśli ich decyzje będą trafne, pojawią się te same oczekiwania na przyszłość. Jeśli ich decyzja była nieprawidłowa, dostosują swoje zachowanie na podstawie błędu z przeszłości.

Teoria racjonalnych oczekiwań: czy to działa?

Ekonomia w dużym stopniu opiera się na modelach i teoriach, z których wiele jest ze sobą powiązanych. Na przykład racjonalne oczekiwania mają krytyczny związek z inną fundamentalną ideą ekonomii: pojęciem równowaga. Słuszność teorii ekonomicznych – czy działają one tak, jak powinny w przewidywaniu przyszłych stanów? – jest zawsze dyskusyjna. Przykładem tego jest tocząca się debata na temat tego, że istniejące modele nie są w stanie przewidzieć lub rozwiązać przyczyn 2007–2008 kryzys finansowy.

Ponieważ w modelach ekonomicznych zaangażowanych jest wiele czynników, nigdy nie jest to prosta kwestia pracy lub niedziałania. Modele są subiektywnymi przybliżeniami rzeczywistości, które mają na celu wyjaśnienie obserwowanych zjawisk. Przewidywania modelu muszą być łagodzone przez losowość danych, które ma wyjaśnić, oraz teorie, które napędzają jego równania.

Kiedy Rezerwa Federalna postanowiłem użyć luzowanie ilościowe programu pomocy gospodarce w przezwyciężeniu kryzysu finansowego z 2008 r., mimowolnie postawił przed krajem nieosiągalne oczekiwania. Program obniżył stopy procentowe na ponad siedem lat. Tak więc, zgodnie z teorią, ludzie zaczęli wierzyć, że stopy procentowe pozostaną niskie.