Problemy z uprawami i zaopatrzeniem w żywność komplikują walkę banków centralnych z inflacją

Niedobory zaopatrzenia, spadająca produkcja i złe warunki uprawy niektórych z najważniejszych upraw na świecie mogą spowodować inflację cen żywności wyższe w miarę upływu roku, komplikując sprawy dla światowych banków centralnych, które zastanawiają się, czy wstrzymać miesięczne stopy procentowe wzrasta.

Susza na Wielkich Równinach zdziesiątkowała tegoroczne amerykańskie zbiory twardej czerwonej pszenicy ozimej, używanej do produkcji mąki do wszystkiego, od bułek do hamburgerów po płatki śniadaniowe.

Tymczasem globalny rynek ryżu może napotkać największy niedobór podaży od dwóch dekad z powodu spadającej produkcji. Ceny cukru osiągnęły wieloletnie maksima w obliczu szeregu niedoborów upraw od Indii po Europę.

Nieszczęścia związane z uprawami następują po niedawnych wzrost cen jaj spowodowane przez epidemię ptasiej grypy, która w zeszłym roku zniszczyła stada drobiu w całych Stanach Zjednoczonych. Łącznie ich inflacyjny wpływ na Stany Zjednoczone może okazać się problematyczny dla banków centralnych.

Przygotowanie do wstrzymania?

Ponieważ globalna inflacja zwolniła po osiągnięciu szczytu w zeszłym roku, inwestorzy coraz bardziej oczekują, że Rezerwa Federalna i inne banki centralne wkrótce powstrzymają podwyżki stóp procentowych, które rozpoczęły w zeszłym roku.

Na przykład w Stanach Zjednoczonych większość inwestorów oczekuje, że Fed w przyszłym tygodniu podniesie swoją stopę referencyjną o 25 punktów bazowych po raz ostatni, zanim utrzyma go na stałym poziomie na czerwcowym spotkaniu politycznym, a być może nawet obniży go później w tym roku rok.

Rosnące ceny żywności mogą jednak zagrozić tym oczekiwaniom. Żywność i napoje stanowią 14,4% miesięcznych obliczeń wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI).

Na całym świecie miesięczny indeks żywności Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa spadał przez 12 miesięcy z rzędu od momentu osiągnięcia szczytu. Składnik cukru w ​​tym indeksie rósł jednak przez dwa miesiące z rzędu, osiągając najwyższy odczyt od października 2016 r.

Deszcz na cukier

Ceny cukru mogą nadal rosnąć. Ceny rafinowanego cukru osiągnęły najwyższy poziom od 12 lat na początku tego miesiąca i wyniosły prawie 700 dolarów za tonę, w wyniku ulewnych deszczy w Indiach, drugim co do wielkości na świecie producentem cukru.

Kraj ten obniżył szacunki dotyczące produkcji roślinnej na 12 miesięcy do września. Globalna produkcja już spadła po tym, jak dotkliwa susza zmniejszyła areał uprawy buraków cukrowych zeszłego lata w Europie. Buraki dostarczają 20% światowego cukru surowego, którego nie dostarcza trzcina cukrowa.

Ponadto decyzja OPEC o zmniejszeniu wydobycia ropy o 1,2 mln baryłek dziennie spowodowała, że ​​niektórzy producenci trzciny cukrowej przekierowują swoje dostawy do produkcji etanolu zamiast do zastosowań spożywczych, powiedział Fitch Ratings we wcześniejszym raporcie badawczym miesiąc.

Najgorszy niedobór ryżu od dwóch dekad

Świat stoi w obliczu jeszcze większego niedoboru ryżu, podstawowego pożywienia dla około połowy światowej populacji. Fitch zauważył, że największy globalny deficyt między oczekiwanym popytem a ograniczoną podażą może się zmaterializować, ponieważ niska produkcja z zeszłego roku odbija się echem na rynku.

Powódź w Chinach, które produkują około 30% światowego ryżu, oraz w Pakistanie ograniczyły w zeszłym roku globalną produkcję. Produkcja spadła również w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej, pozostawiając oczekiwane dostawy w tym roku poniżej przewidywanego popytu o 8,7 miliona ton metrycznych, co jest największym niedoborem od 2004 roku.

Ceny surowego ryżu z dostawy lipcowej w Chicago Board of Trade osiągnęły w grudniu 18,39 USD za cetnar (cwt), najwyższe od 2011 r.

Susza dziesiątkuje uprawy pszenicy na równinach

Inne ziarno, twarda czerwona pszenica ozima, uprawiana w tak zwanym „koszyku chleba” w USA, napotka ograniczenia w dostawach jeszcze w tym roku z powodu powszechnej suszy od Nebraski po Teksas.

„Nie wiem, czy reszta świata bierze pod uwagę, jak zła jest sytuacja na Południowych Równinach” – powiedział Mike Schulte, dyrektor wykonawczy Oklahoma Wheat Commission.

Trzy hrabstwa w kluczowym regionie uprawy pszenicy w północnej Oklahomie są najbardziej suche od czasu rozpoczęcia prowadzenia rejestrów w 1895 roku – bardziej suche niż kiedykolwiek podczas legendarnego regionu Dust Bowl z lat 30.

Warunki suszy w Kansas, które przodują we wszystkich stanach USA w produkcji pszenicy, stały się tak poważne, że zaledwie 26% upraw tego stanu jest obecnie w dobrym lub doskonałym stanie. To najniższy wynik od 1989 r., kiedy stanowi rolnicy porzucili około 30% akrów, które zasiali.

W rezultacie eksport pszenicy z USA prawdopodobnie nie wzrośnie znacząco, jeśli w ogóle, z przewidywanego 51-letniego minimum w roku gospodarczym kończącym się 31 maja. Zbiory pszenicy na równinach nie będą na wysokich obrotach przez kolejne sześć tygodni.

W międzyczasie ceny twardej czerwonej pszenicy ozimej z dostawą w lipcu w Chicago Board of Trade spadły do ​​najniższych poziomów od dwóch lat. Ceny zazwyczaj spadają w miarę zbliżania się zbiorów; wzrosły one jednak aż o 15% w ciągu dwóch miesięcy po zeszłorocznych zbiorach.