Co to jest plan zbiorowej określonej składki (CDC)?

Plan określonych składek zbiorowych (CDC): Definicja

Zbiorowy program określonych składek (CDC), znany również jako program świadczeń docelowych lub plan określonych ambicji, jest rodzajem oszczędności emerytalnych plan dostępny w Wielkiej Brytanii, w którym składki są łączone i inwestowane, aby zapewnić członkom dochód w trakcie emerytura. W odróżnieniu od tradycyjnego określona składka (DC) plan, w którym poszczególni członkowie wybierają własne portfele i ponoszą własne ryzyko inwestycyjne, plan CDC rozkłada ryzyko inwestycyjne na wszystkich członków planu.

Głównym celem planu CDC jest zapewnienie docelowego lub „ambitnego” dochodu na emeryturze, a nie kwoty gwarantowanej. Dochód, jaki otrzymuje członek, zależy od takich czynników, jak wyniki inwestycji i długowieczność członków w ramach planu.

Świadczenia emerytalne w planie CDC są traktowane jako roczny dochód, podobnie jak a

określone świadczenie (DB) emerytura. Jednak dochód CDC nie jest gwarantowany i może się zmieniać w zależności od wyników inwestycyjnych i innych czynników aktuarialnych.

Jak działają plany zbiorowej określonej składki (CDC).

Zbiorowy program o zdefiniowanej składce (CDC) to nowy rodzaj systemu emerytalnego w Wielkiej Brytanii, który został wprowadzony ustawą o systemach emerytalnych z 2021 r. Jest to alternatywny projekt systemu emerytalnego, który posiada cechy zarówno programów o zdefiniowanym świadczeniu (DB), jak i o zdefiniowanej składce (DC). Składki są zbierane jak plan DC, ale są łączone i inwestowane zbiorowo w celu zapewnienia trwałego docelowego poziomu świadczeń w postaci dochodu dożywotniego na emeryturze, bardziej jak plan DB.

W planie CDC zarówno pracodawca, jak i pracownik wnoszą wkład do wspólnego funduszu, który zapewnia dochód na emeryturze. W przeciwieństwie do planu DB, pracodawca nie musi gwarantować świadczeń wypłacanych w ramach programu. Zamiast tego plany CDC zapewniają docelową emeryturę, która jest oparta na takich czynnikach, jak wynagrodzenie, staż pracy i stawka składki. Jeśli jednak schemat jest niedofinansowane Lub przefinansowane, wypłacany przez nią dochód można odpowiednio zmniejszyć lub zwiększyć.

Jeśli założenia dotyczące wyników inwestycyjnych, długowieczności lub innych czynników aktuarialnych okażą się niedokładne, wówczas poziom świadczeń zostanie skorygowany. Oznacza to, że w planie CDC członkowie nie otrzymują gwarancji, ale raczej cel, jaki mogą otrzymać po przejściu na emeryturę.

Ponieważ gromadzą fundusze od kilku uczestników planu, plany CDC mogą korzystać z ekonomii skali, niższych kosztów administracyjnych i bardziej wydajnych strategii inwestycyjnych niż indywidualne plany DC.

Rodzaje programów zbiorowej określonej składki (CDC).

Plany CDC mogą być otwarte lub zamknięte dla nowych uczestników. Otwarte plany CDC przyjmować nowych uczestników i bieżące składki. W tych planach ryzyko i nagrody są dzielone między wszystkich członków, niezależnie od ich wieku lub stażu w planie. Zamknięte plany CDC nie przyjmują nowych uczestników ani bieżących składek. Nacisk kładziony jest na zarządzanie aktywami i pasywami obecnych członków oraz zapewnienie stabilnych dochodów emerytom.

Plany CDC mogą być również dla jednego lub wielu pracodawców. A plan CDC dla jednego pracodawcy jest sponsorowany tylko przez jednego pracodawcę dla własnych pracowników. A wielozakładowy plan CDC jest zamiast tego sponsorowany przez więcej niż jednego pracodawcę, zwykle w tej samej branży lub sektorze, dla ich zbiorowych pracowników. Wielozakładowe plany CDC mogą być również otwarte dla osób samozatrudnionych lub innych grup pracowników, którzy nie mają dostępu do programu emerytalnego sponsorowanego przez pracodawcę.

Plan określonych składek zbiorowych (CDC) vs. Plan określonych składek (DC).

Główne różnice między planem CDC a zwykłym planem DC polegają na tym, kto wnosi wkład i zarządza inwestycjami oraz w jaki sposób obliczane i wypłacane są świadczenia.

W planie DC (czasami znanym jako zakup pieniędzy emerytalnego), każdy członek ma swoje indywidualne konto, na którym gromadzone są składki i zwroty z inwestycji w czasie. Każdy członek jest odpowiedzialny za wybór swojego teczka alokacji i zarządzania inwestycją ryzyko. Po przejściu na emeryturę członek może wykorzystać saldo konta, aby kupić rentę dożywotnią, wyciągnąć dochód lub pobrać ryczałt. Kwota, którą otrzymają, zależy od tego, ile zaoszczędzili, jak dobrze wypadły ich inwestycje i jak długo spodziewają się żyć.

Z drugiej strony w planie CDC nie ma indywidualnego konta ani portfela dla każdego członka. Zamiast tego wszystkie składki i zwroty z inwestycji są gromadzone w funduszu zbiorowym. Fundusz wypłaca emerytury członkom na podstawie formuły uwzględniającej ich wynagrodzenie, staż pracy i wysokość składki. Wysokość emerytury, którą otrzymują, zależy od tego, jak dobrze radzi sobie fundusz i ilu członków jest w systemie. Ogólnie rzecz biorąc, plany CDC są bardziej skomplikowane w administrowaniu niż plany DC ze względu na łączenie i podział ryzyka oraz obliczanie korzyści.

Zalety i wady planu zbiorowej określonej składki (CDC).

Plany CDC mają znaczną zaletę łączenia ryzyka. Ryzyko dzielone między wszystkich członków oznacza, że ​​ryzyko indywidualnej inwestycji i długowieczności jest znacznie zmniejszone, oferując pewną miarę bezpieczeństwa. Zbiorowy charakter tych planów umożliwia dostęp do szerokiej gamy możliwości inwestycyjnych, co może prowadzić do potencjalnie wyższych zwrotów niż w przypadku inwestowania indywidualnego. Co więcej, plany CDC mają na celu zapewnienie stałego dochodu na emeryturze, zapewniając członkom przewidywalny strumień dochodów, który dla wielu jest łatwiejszy do zarządzania niż ryczałt.

Z drugiej strony dochód zapewniany przez plany CDC może być nieprzewidywalny, ponieważ podlega wahaniom w zależności od wyników inwestycyjnych i innych czynników. Może to sprawić, że planowanie finansowe na emeryturę będzie trudniejsze niż plany określonych świadczeń (DB), które gwarantują określony dochód emerytalny. Plany CDC są również bardziej złożone do zrozumienia i administrowania, co może stanowić barierę dla niektórych osób i organizacji. Wreszcie, indywidualna kontrola nad inwestycjami nie jest możliwa w planach CDC, co może nie odpowiadać członkom, którzy wolą zarządzać własnymi strategiami inwestycyjnymi.

Rozpoczęcie planu zbiorowej określonej składki (CDC).

Stworzenie planu CDC wymaga wszechstronnego zrozumienia otoczenia regulacyjnego, danych demograficznych potencjalnych członków oraz celów inwestycyjnych. Będziesz musiał zaprojektować plan, zdecydować o stawkach składek i ustalić docelowy poziom świadczeń. Zaleca się konsultację z wykwalifikowanym doradca finansowy, specjalista od ubezpieczeńi prawników w celu zapewnienia zgodności z przepisami i osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Aby rozpocząć plan CDC w Wielkiej Brytanii, pracodawca lub grupa pracodawców musi złożyć wniosek o zezwolenie od The Pensions Regulator (TPR). Proces składania wniosków obejmuje spełnienie określonych kryteriów dotyczących przydatności i przyzwoitości, systemów i procesów, komunikacji członków, strategii ciągłości, stabilności finansowej i rozsądnego schematu projekt. Standardowa opłata za złożenie wniosku wynosi 77 000 GBP.

Po zatwierdzeniu schematy CDC podlegają bieżącemu nadzorowi i raportowaniu TPR. Będą również musieli przestrzegać pewnych zasad i przepisów dotyczących zarządzania, finansowania, wyceny, dostosowania świadczeń, ujawniania informacji i administracji.

Kryteria uprawniające do uczestnictwa w planie zbiorowej określonej składki (CDC).

Kryteria kwalifikujące do udziału w planie CDC w Wielkiej Brytanii nie są jeszcze w pełni określone, ponieważ przepisy dotyczące wielozakładowych programów CDC są nadal przedmiotem konsultacji. Jednak w oparciu o projekt rozporządzeń dotyczących programów CDC dla jednego pracodawcy, niektóre z możliwych wymagań to:

• Pracodawca musi być upoważniony przez Urząd Nadzoru Emerytalnego do prowadzenia programu CDC.
• Pracownik musi być członkiem załogi pracodawcy i mieć umowę o pracę z pracodawcą.
• Pracownik musi wyrazić zgodę na przystąpienie do programu CDC i regularne wpłacanie składek na fundusz zbiorowy.
• Pracownik musi spełniać określone warunki dotyczące wieku i stażu, określone w regulaminie programu.

Wymagania te mogą się różnić w zależności od rodzaju i projektu programu CDC. Na przykład niektóre programy CDC mogą być otwarte dla osób samozatrudnionych lub innych grup pracowników, którzy nie mają programu emerytalnego sponsorowanego przez pracodawcę. Niektóre programy CDC mogą również zezwalać członkom na rezygnację lub przeniesienie z programu w pewnych okolicznościach.

Dolna linia

Zbiorowe programy określonych składek (CDC) oferują innowacyjne rozwiązanie w zakresie planowania emerytalnego, łącząc aspekty zarówno planów określonych składek (DC), jak i programów określonych świadczeń (DB). Zapewniają potencjał wyższych zwrotów i rozkładają ryzyko na wszystkich członków. Mogą być jednak skomplikowane i nie gwarantują stałego dochodu na emeryturze.

Zawsze zasięgnij profesjonalnej porady, rozważając utworzenie planu CDC.