Jaka jest różnica między pieniędzmi z helikoptera a QE?
Banki centralne na całym świecie walczyły o pobudzenie wzrostu gospodarczego po kryzysie finansowym lat 2008-09 i Wielkiej Recesji. Wykorzystali prawie wszystkie swoje narzędzia, aby pobudzić wzrost gospodarczy, w tym ujemne stopy procentowe i programy stymulacyjne, które co miesiąc kupują obligacje.
Bank Japonii (BOJ) i Europejski Bank Centralny (EBC) obniżyły swoje stopy procentowe do wartości ujemnych terytorium, próbując powstrzymać banki przed gromadzeniem pieniędzy i zachęcając do udzielania pożyczek konsumentom w celu wsparcia wzrost. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) ostrzegł przed niestabilnym globalnym wzrostem makroekonomicznym, który może prowadzić do turbulencji na światowych rynkach finansowych. W rezultacie banki centralne ostatecznie szukały nowych sposobów pobudzenia wzrostu gospodarczego, takich jak „pieniądze z helikoptera”, który stanowił alternatywę dla luzowanie ilościowe (QE) już się podejmowali.
Więc jaka jest różnica między pieniędzmi z helikoptera a QE? Spójrzmy.
Kluczowe dania na wynos
- Kiedy bankom centralnym zabraknie konwencjonalnych narzędzi polityki pieniężnej, nadal mają pewne alternatywy dla pobudzenia wzrostu gospodarczego.
- Poluzowanie ilościowe (QE) umożliwia bankowi centralnemu zakup długoterminowych lub pozarządowych papierów wartościowych z otwartego rynku w celu zwiększenia podaży pieniądza i zachęcenia do udzielania pożyczek i inwestycji.
- Pieniądze z helikoptera odnoszą się do szybkiego zwiększenia podaży pieniądza, w tym poprzez środki fiskalne, takie jak zwiększone wydatki lub obniżki podatków, jako sposób na ożywienie słabej gospodarki.
Różnice między pieniędzmi z helikoptera a QE
Pieniądze z helikoptera lub „zrzut z helikoptera” to teoretyczne i niekonwencjonalne narzędzie polityczne, które: banki centralne lub rządy mogą teoretycznie wykorzystać do stymulowania gospodarek. Ekonomista Milton Friedman wprowadził ramy dla pieniędzy z helikoptera w 1969, ale były przewodniczący Rezerwy Federalnej Ben Bernanke spopularyzował ją w 2002 roku. Ta polityka powinna być teoretycznie stosowana w środowisku niskich stóp procentowych, gdy wzrost gospodarczy pozostaje słaby. Pieniądze z helikoptera polegają na tym, że bank centralny lub rząd centralny dostarcza społeczeństwu duże ilości pieniędzy, tak jakby pieniądze były dystrybuowane lub rozpraszane z helikoptera. Można to uchwalić jako Polityka pieniężna przez bank lub jako Polityka fiskalna przez rząd poprzez masowe cięcia podatków lub programy wydatków, w tym programy pomocy, takie jak czeki stymulacyjne wypłacane amerykańskim gospodarstwom domowym podczas kryzysu w 2020 roku.
W przeciwieństwie do koncepcji wykorzystania pieniędzy z helikoptera, banki centralne mogą również stosować luzowanie ilościowe w celu zwiększenia pieniądza podaży i obniżyć stopy procentowe poprzez zakup rządowych lub innych finansowych papierów wartościowych z rynku, aby pobudzić gospodarkę wzrost. W przeciwieństwie do pieniądza helikopterowego, który obejmuje dystrybucję pieniądza drukowanego wśród społeczeństwa, banki centralne stosują luzowanie ilościowe do tworzenia pieniądza, a następnie zakupu aktywów za pomocą pieniądza drukowanego. QE nie ma bezpośredniego wpływu na społeczeństwo, podczas gdy pieniądze z helikoptera są bezpośrednio dostępne dla konsumentów w celu zwiększenia wydatków konsumenckich.
Różnice w konsekwencjach ekonomicznych
Jedną z głównych korzyści płynących z pieniędzy z helikoptera jest to, że polityka teoretycznie generuje natychmiastowego konsumenta żądanie, co wynika z możliwości zwiększania wydatków bez obawy o to, jak pieniądze zostaną sfinansowane lub wykorzystane. Chociaż gospodarstwa domowe byłyby w stanie umieścić pieniądze na swoich kontach oszczędnościowych zamiast wydawać pieniądze, gdyby polityka była tylko wdrożona na krótki okres, konsumpcja konsumencka teoretycznie wzrasta, ponieważ polityka pozostaje w mocy przez długi okres czas. Efekt pieniędzy z helikoptera jest teoretycznie trwały i nieodwracalny, ponieważ pieniądze są wydawane na: konsumenci, a banki centralne nie mogą wycofać pieniędzy, jeśli konsumenci zdecydują się ulokować pieniądze w oszczędności konto.
Jednym z podstawowych zagrożeń związanych z pieniędzmi z helikoptera jest to, że polityka może prowadzić do dewaluacja waluty na międzynarodowych rynkach walutowych. Dewaluacja waluty byłaby głównie przypisywana tworzeniu większej ilości pieniądza.
I odwrotnie, QE zapewnia kapitał instytucjom finansowym, co teoretycznie promuje wzrost płynność i pożyczanie dla ludności, ponieważ koszt pożyczania jest zmniejszony, ponieważ jest więcej pieniędzy do dyspozycji. Wykorzystanie nowo wydrukowanych pieniędzy do zakupu papierów wartościowych teoretycznie zwiększa wielkość rezerw bankowych o ilość zakupionych aktywów. QE ma na celu zachęcenie banków udzielać konsumentom większej ilości kredytów po niższym oprocentowaniu, co ma pobudzić gospodarkę i zwiększyć wydatki konsumentów. W przeciwieństwie do pieniędzy z helikoptera, skutki QE można odwrócić poprzez sprzedaż papierów wartościowych.
Pieniądze z helikoptera w praktyce
Chociaż pieniądze z helikoptera są niekonwencjonalnym narzędziem pobudzania wzrostu gospodarczego, istnieją mniej ekstremalne formy tej polityki, jeśli inne narzędzia ekonomiczne nie działają. Rząd lub bank centralny mógłby wdrożyć wersję pieniędzy z helikoptera, wydając pieniądze na obniżki podatków, a następnie bank centralny zdeponowałby pieniądze na koncie Skarbu Państwa.
Dodatkowo rząd mógłby wyemitować nowe obligacje, które bank centralny kupiłby i utrzymywał, ale bank centralny zwróciłby odsetki z powrotem rządowi, aby je rozdysponował wśród społeczeństwa. Dlatego te formy pieniędzy z helikoptera zapewniłyby konsumentom pieniądze i teoretycznie pobudziłyby wydatki konsumentów.