Definicja dynamicznej alokacji zasobów

Co to jest dynamiczna alokacja zasobów?

Dynamiczna alokacja aktywów to strategia zarządzania portfelem, która często dostosowuje kombinację klasy aktywów do warunków rynkowych. Korekty zwykle wiążą się z redukcją pozycji w najgorszych klasach aktywów przy jednoczesnym dodawaniu pozycji w aktywach o najlepszych wynikach.

Kluczowe dania na wynos

Dynamiczna alokacja aktywów to strategia dywersyfikacji portfela, w której miks aktywów finansowych jest dostosowywany na podstawie trendów makro, zarówno w gospodarce, jak i na giełdzie.
Akcje i obligacje w portfelu mogą być korygowane w oparciu o dobre samopoczucie gospodarki, kondycję konkretnego sektora lub obecność szerokiej bessy lub hossy.
Zwolennicy twierdzą, że ta strategia oznacza, że inwestorzy posiadają grupę osiągających wysokie wyniki, wystarczająco zdywersyfikowanych, aby zarządzać ryzykiem.
Krytycy twierdzą, że te aktywnie zarządzane fundusze są droższe w eksploatacji niż fundusze pasywne i bardziej pracochłonne.

Jak działa dynamiczna alokacja zasobów

instagram viewer

Ogólnym założeniem dynamicznej alokacji aktywów jest reagowanie na bieżące ryzyko i spadki oraz wykorzystywanie trendów do osiągania zwrotów przekraczających docelowy poziom odniesienia, taki jak Indeks Standard & Poor’s 500 (S&P 500). Zazwyczaj nie ma docelowego zestawu aktywów, ponieważ menedżerowie inwestycyjni mogą dostosować alokację portfela według własnego uznania. ten sukces dynamicznej alokacji aktywów zależy od tego, czy zarządzający portfelem podejmuje dobre decyzje inwestycyjne we właściwym czasie. Dynamiczna alokacja aktywów to tylko jedna strategia zarządzania portfelem dostępna dla inwestorów.

Przykład dynamicznej alokacji aktywów

Załóżmy, że globalne akcje wejdą w sześciomiesięczną bessę. Zarządzający inwestycjami korzystający z dynamicznej alokacji aktywów może podjąć decyzję o zmniejszeniu udziałów kapitałowych portfela i zwiększeniu jego oprocentowanie stałe aktywa w celu zmniejszenia ryzyka. Na przykład, jeśli portfel początkowo był ciężki w akcjach, zarządzający może sprzedać część swoich udziałów i kupić obligacje. Jeśli warunki ekonomiczne się poprawią, zarządzający może zwiększyć alokację kapitału portfela, aby skorzystać z bardziej optymistycznych perspektyw dla akcji.

Zalety dynamicznej alokacji zasobów

Wyniki: Inwestowanie w klasy aktywów o najlepszych wynikach zapewnia portfelom inwestorów najwyższą ekspozycję na pęd i czerpać zyski, jeśli trend się utrzyma. I odwrotnie, portfele korzystające z dynamicznej alokacji aktywów redukują klasy aktywów o niższych trendach, aby pomóc zminimalizować straty.
Dywersyfikacja: Dynamiczna alokacja aktywów eksponuje portfel na wiele klas aktywów, aby pomóc w zarządzaniu ryzykiem. Zarządzający portfelem mogą dokonywać inwestycji w akcje, o stałym oprocentowaniu, fundusze inwestycyjne, fundusze indeksowe, waluty i instrumenty pochodne. Klasy aktywów o najwyższej skuteczności mogą pomóc zrównoważyć aktywa o niskiej skuteczności, jeśli menedżer wykona niewłaściwą decyzję.

Ograniczenia dynamicznej alokacji zasobów

Aktywne zarządzanie: Aktywne dostosowywanie alokacji portfela do zmieniających się warunków rynkowych wymaga czasu i zasobów. Menedżerowie inwestycyjni muszą być na bieżąco z najświeższymi wiadomościami dotyczącymi makro-i firmy, aby określić ich wpływ na różne klasy aktywów. Dodatkowy analitycy badań może być konieczne zatrudnienie, aby zapewnić podjęcie właściwych decyzji inwestycyjnych.
Koszty transakcji: Dynamiczna alokacja aktywów polega na częstym kupowaniu i sprzedawaniu różnych aktywów. Zwiększa to koszty transakcji, które zmniejszają ogólny zwrot portfela. Jeśli większość udziałów w portfelu to trendy wyższe, strategia zarządzania, która faworyzuje inwestycje typu „kupuj i trzymaj”, taka jak alokacja aktywów ważona stałymi wartościami, może przewyższać dynamiczną alokację aktywów ze względu na mniejsze koszty transakcji.