Definicja Państwowego Funduszu Gwarancyjnego

Co to jest państwowy fundusz gwarancyjny?

Stanowy fundusz gwarancyjny jest zarządzany przez stan USA w celu ochrony ubezpieczających na wypadek, gdyby firma ubezpieczeniowa nie wypłaciła świadczeń lub stała się niewypłacalna. Fundusz tylko chroni beneficjenci firm ubezpieczeniowych posiadających licencję na sprzedaż produktów ubezpieczeniowych w tym stanie.

Jak działa państwowy fundusz gwarancyjny

Stanowe fundusze gwarancyjne istnieją we wszystkich 50 stanach, Portoryko, na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych i Waszyngtonie. Większość stanów utrzymuje oddzielne fundusze na ubezpieczenie majątkowe/od następstw nieszczęśliwych wypadków i ubezpieczenie na życie/zdrowie. Te państwowe fundusze gwarancyjne działają jako forma ubezpieczenia dla ubezpieczeń i są finansowane przez firmy ubezpieczeniowe, które sprzedają ubezpieczenia w danym stanie. Kwota finansowania, którą firma ubezpieczeniowa jest zobowiązana zapłacić, to procent, wahający się od 1% do 2% kwoty netto ubezpieczenia, które sprzedaje w danym stanie.

Aby uporać się z niewypłacalnością, wiele stanów uchwaliło prawo gwarancyjne oparte na wzorcowej ustawie opracowanej przez Krajowe Stowarzyszenie Rzeczników Ubezpieczeń (NAIC). Niektóre stany uchwaliły ten model dosłownie, ale większość przeszła zmodyfikowaną wersję. W ramach tych przepisów ubezpieczyciele muszą uczestniczyć w stanowym funduszu gwarancyjnym, jeśli mają licencję na prowadzenie działalności w tym stanie. Ubezpieczyciel posiadający licencję we wszystkich 50 stanach musi uczestniczyć w funduszu w każdym z tych stanów.

Tylko licencjonowani ubezpieczyciele muszą przestrzegać przepisów dotyczących gwarancji państwowych. Nielicencjonowani ubezpieczyciele (tacy jak reasekuratorów) nie są. Tak więc, jeśli firma jest ubezpieczona przez niedopuszczonego ubezpieczyciela, który został uznany za niewypłacalnego, nie ma mechanizmu odzyskania niewypłaconych roszczeń z państwowego funduszu gwarancyjnego.

Niektóre stany wymagają od pracodawców samoubezpieczenia zobowiązań odszkodowawczych swoich pracowników w celu uczestniczenia w funduszu gwarancyjnym dla pracodawców samoubezpieczonych. Fundusz wypłaca świadczenia pracownikom, jeśli ich pracodawcy nie są w stanie wypłacić ich z powodu upadłości lub niewypłacalności.

Uwagi specjalne

Stanowe fundusze gwarancyjne zostały utworzone na mocy ustawy federalnej w 1969 roku i są systemami non-profit działającymi we wszystkich 50 stanach, Waszyngtonie, Portoryko i Wyspach Dziewiczych. Przed wprowadzeniem tego mandatu niektóre państwa starały się samodzielnie tworzyć gwarancje w odpowiedzi na niewypłacalność ubezpieczycieli.

Początkowo stany utrzymywały jeden fundusz na pokrycie jednej linii biznesowej, takiej jak odszkodowania pracownicze lub osobiste ubezpieczenie samochodowe, a same firmy ubezpieczeniowe były stosunkowo niewielkie. Wielu pisało jedną linię biznesową w jednym stanie. Jeżeli ubezpieczyciel zbankrutował, ucierpiała ograniczona liczba ubezpieczających i jeden fundusz państwowy.

W 1990 roku utworzono bardziej wszechstronną organizację, Krajową Konferencję Ubezpieczeniowych Funduszy Gwarancyjnych (NCIGF), aby koordynować i usprawniać państwowe fundusze gwarancyjne.

Obecnie wiele stanów utrzymuje kilka funduszy gwarancyjnych. Na przykład stan może prowadzić oddzielne fundusze na ubezpieczenie samochodu, odszkodowania dla pracowników i inne linie. Ponadto firmy ubezpieczeniowe są bardziej złożone niż 40 czy 50 lat temu. Większość z nich oferuje różne ubezpieczenia w wielu stanach, niektóre praktycznie we wszystkich stanach, co oznacza, że dziś niewypłacalność może dotknąć wielu ubezpieczających w całym kraju i wiązać się z funduszami gwarancyjnymi wiele stanów.