Jak mogę otrzymać akredytywę rezerwową?

Procedura uzyskania akredytywa standby polega na złożeniu przez wnioskodawcę wniosku do banku, ustaleniu zdolności kredytowej, a zwykle ustanowieniu zabezpieczenia gotówkowego i uiszczeniu opłaty.

Akredytywa standby, potocznie zwana SLC lub LOC, jest pisemnym zobowiązaniem banku wystawiającego akredytywę stwierdzającym, że bank zapłaci beneficjenta akredytywy w przypadku, gdy klient banku wnioskujący o SLC nie wpłaci beneficjentowi środków należnych mu od petent. Zasadniczo SLC jest formą zapasowego ubezpieczenia płatności, które ma zagwarantować, że sprzedający w transakcji otrzyma należne mu pieniądze od kupującego. Jest płatna beneficjentowi, zgodnie z warunkami SLC, na żądanie, a wystawca bank nie może odmówić dokonania płatności z powodu jakichkolwiek nieporozumień między wnioskodawcą a beneficjant.

Akredytywy zabezpieczające są powszechnie uznawane za poświadczenie zdolności kredytowej wnioskodawcy oraz zdolność do dokonania niezbędnych płatności w celu wypełnienia jego zobowiązania umownego wobec beneficjenta SLC. Jeśli bank wydający SLC będzie musiał dokonać płatności na rzecz beneficjenta, oczekuje, a przynajmniej ma nadzieję, że zostanie zwrócony przez wnioskodawcę.

Okres obowiązywania SLC wynosi zwykle około roku, co pozwala wnioskodawcy na dokonanie standardowej płatności na rzecz beneficjenta.

Jeśli sprzedawca zażąda akredytywy zabezpieczającej, często nalega, aby była to nieodwołalna akredytywa, co oznacza, że ​​warunki SLC nie mogą być modyfikowane bez zgody beneficjenta. Następnie wnioskodawca zwraca się do swojego banku o wydanie SLC. Bank wystawiający zazwyczaj sprawdza zdolność kredytową wnioskodawcy przed wydaniem SLC. Wszyscy oprócz najbardziej wiarygodnych wnioskodawców ubiegających się o SLC są zobowiązani do złożenia zabezpieczenia gotówkowego w banku emisyjnym na co najmniej część kwoty SLC, a także muszą uiścić opłatę na rzecz banku wydającego, zwykle 2-5% kwoty SLC. Wnioskodawca następnie dostarcza beneficjentowi pismo potwierdzające z banku wydającego; to się nazywa list potwierdzający bank.

Oprócz wnioskodawcy, banku wystawiającego i beneficjenta, czwartą stroną zaangażowaną w SLC jest bank potwierdzający lub doradzający. Jest to bank, zwykle zlokalizowany w pobliżu beneficjenta, który płaci beneficjentowi w imieniu banku wydającego, jeśli SLC staje się wymagalne. Takie rozwiązanie jest bardziej powszechne w transakcjach międzynarodowych. Odbiorca zazwyczaj płaci bankowi potwierdzającemu niewielką opłatę.

SLC jest zbywalne w tym sensie, że beneficjent może sprzedać lub przenieść prawa do wpływów z SLC, ale beneficjent pozostaje jedyną stroną, która może żądać wypłaty SLC. W przypadku zawarcia takiego porozumienia, beneficjent informuje bank wydający, aby wypłacił wpływy z SLC stronie, którą beneficjent wyznaczył do odbioru płatności. Nie ma publicznego obrotu SLC.

W Stanach Zjednoczonych SLC podlegają zasadom Jednolity Kodeks Handlowy (UCC).