Zmniejszenie krańcowych zwrotów vs. Powrót do skali: jaka jest różnica?

Zmniejszenie krańcowych zwrotów vs. Powrót do skali: przegląd

W biznesie ważne jest osiągnięcie optymalnego poziomu produkcji. Gwarantuje to, że wszystkie czynniki produkcji są wykorzystywane w jak najlepszy sposób. Dokonywanie dostosowań do czynników produkcji lub nakładów ma różne skutki i może być analizowane na różne sposoby.

Malejące marginalne zyski jest efektem zwiększenia nakładów w krótkim okresie po osiągnięciu optymalnej zdolności produkcyjnej przy utrzymaniu co najmniej jednej zmiennej produkcyjnej, takiej jak praca lub stolica. Prawo stanowi, że ten wzrost nakładów w rzeczywistości spowoduje mniejsze wzrosty produkcji. Powrót do skali mierzy zmianę produktywności od zwiększenia wszystkich nakładów produkcji w długim okresie.

Malejące marginalne zyski

Prawo malejących przychodów krańcowych mówi, że z każdą dodatkową jednostką w jednym czynnik produkcji, podczas gdy wszystkie inne czynniki są utrzymywane na stałym poziomie, przyrostowa wydajność na jednostkę zmniejszy się w pewnym momencie. Prawo malejących przychodów krańcowych nie musi koniecznie oznaczać, że zwiększenie jednego czynnika zmniejszy całkowitą produkcję całkowitą, co byłoby ujemne zwroty, ale ten wynik zwykle występuje.

Ograniczenie wpływu prawa malejących przychodów krańcowych może wymagać odkrycia przyczyn spadków produkcji. Firmy powinny dokładnie zbadać produkcję łańcuch dostaw w przypadku kolidujących ze sobą zwolnień lub działań produkcyjnych.

Na przykład restauracja zatrudniająca więcej kucharzy przy zachowaniu tej samej przestrzeni kuchennej może do pewnego stopnia zwiększyć całkowitą wydajność, ale każdy dodatkowy kucharz zajmuje miejsce, co ostatecznie prowadzi do mniejszego wzrostu wydajności, ponieważ w kuchni jest zbyt wielu kucharzy kuchnia. Całkowita produkcja może w pewnym momencie spaść, co skutkuje negatywnymi zwrotami, jeśli zbyt wielu kucharzy będzie sobie przeszkadzać i ostatecznie stanie się nieproduktywnymi.

Odwracając prawo malejących przychodów, jeśli jednostki produkcyjne są usuwane z jednego czynnika, wpływ na produkcję jest minimalny dla kilku pierwszych jednostek i może skutkować znacznymi oszczędnościami kosztów. Na przykład, jeśli restauracja usunie kilku kucharzy zamiast zatrudniać więcej, może osiągnąć oszczędności kosztów bez znacznego zmniejszenia produkcji.

Powrót do skali

Z drugiej strony, zwroty skali odnoszą się do proporcji między wzrostem całkowitego wkładu a wynikającym z tego wzrostem produkcji. Istnieją trzy rodzaje zwrotu ze skali: stały zwrot ze skali (CRS), rosnący zwrot ze skali (IRS) i malejący zwrot ze skali (DRS).

Stały powrót do skali występuje wtedy, gdy wzrost wejścia skutkuje proporcjonalnym wzrostem produkcji. Rosnący zwrot do skali ma miejsce, gdy wynik wzrasta w większym stopniu niż wzrost nakładu. Zmniejszający się zwrot ze skali ma miejsce, gdy wszystkie zmienne produkcji są zwiększone o pewien procent, co skutkuje nieproporcjonalnym wzrostem produkcji.

Na przykład, jeśli producent mydła podwaja swój całkowity wkład, ale uzyskuje tylko 40% wzrost całkowitej produkcji, to można powiedzieć, że doświadczył malejących zysków skali. Jeśli ten sam producent podwoi swoją całkowitą produkcję, oznacza to, że osiągnął stały zwrot skali. Jeśli produkcja wzrosła o 120%, to producent doświadczył rosnących zwrotów skali.

Kluczowe różnice

Chociaż zarówno malejące zwroty krańcowe, jak i zwroty ze skali przyglądają się, w jaki sposób zmiany nakładów wpływają na zmiany produkcji, istnieją między nimi kluczowe różnice, które należy wziąć pod uwagę.

Zmniejszanie krańcowych zwrotów dotyczy przede wszystkim zmian zmiennych danych wejściowych, a zatem jest miernikiem krótkoterminowym. Nakłady zmienne są łatwiejsze do zmiany w krótkim horyzoncie czasowym w porównaniu z nakładami stałymi. Jako taki, zwrot do skali jest miarą skoncentrowaną na zmianie stałych danych wejściowych, a zatem jest miarą długoterminową.

Obie metryki pokazują, że wzrost nakładów zwiększy produkcję do pewnego momentu, główną różnicą między nimi jest horyzont czasowy, a zatem dane wejściowe, które można zmienić: zmienna lub stała. Zrozumienie obu i ich różnic jest ważne dla firm w procesie podejmowania decyzji, aby osiągnąć optymalny poziom produkcji i kosztów efektywność.