Dlaczego deflacja jest zła dla gospodarki?

Deflacja to spadek ogólnego poziomu cen w gospodarce i wzrost siła nabywcza waluty. Może być napędzany wzrostem produktywności i obfitości towarów i usług, spadkiem całości lub zagregowany popytlub przez zmniejszenie podaży pieniądza i kredytu.

Zrozumienie deflacji

Zmiany cen konsumpcyjnych można zaobserwować w statystykach ekonomicznych kompilowanych w większości krajów, porównując zmiany

kosz różnych towarów i produktów do indeksu. W USA Indeks cen konsumpcyjnych (CPI) jest najczęściej używanym wskaźnikiem do oceny stóp inflacji.Gdy wskaźnik w jednym okresie jest niższy niż w poprzednim, ogólny poziom cen obniżył się, wskazując, że gospodarka doświadcza deflacji.

Ten ogólny spadek cen to dobra rzecz, ponieważ daje konsumentom więcej siła nabywcza. Do pewnego stopnia umiarkowane spadki niektórych produktów, takich jak żywność lub energia, mają nawet trochę pozytywny efekt na zwiększenie nominalnych wydatków konsumentów. Poza tymi podstawowymi podstawami, ogólny, trwały spadek wszystkich cen nie tylko pozwala ludziom na większą konsumpcję, ale może również sprzyjać wzrostowi gospodarczemu i stabilności poprzez wzmocnienie funkcji pieniądze jako magazyn wartości i zachęcanie do prawdziwych oszczędności.

Jednak w pewnych okolicznościach gwałtowna deflacja może wiązać się z krótkotrwałym spadkiem aktywności gospodarczej. Ogólnie rzecz biorąc, może się to zdarzyć, gdy gospodarka jest mocno obciążona długiem i zależna od ciągłej ekspansji podaży kredytu w celu zawyżenia aktywów ceny poprzez finansowanie inwestycji spekulacyjnych, a następnie, gdy wolumen umów kredytowych, ceny aktywów spadają, a spekulacyjne przeinwestowanie zlikwidowane. Ten proces jest czasami znany jako deflacja zadłużenia. W przeciwnym razie deflacja jest zwykle pozytywną cechą zdrowej, rozwijającej się gospodarki, która odzwierciedla postęp technologiczny, rosnącą obfitość i podnoszący się standard życia.

Deflacja: przyczyny i skutki

Jeśli, jak to się mówi, inflacja jest wynikiem zbyt dużej ilości pieniędzy w pogoni za niewystarczającą ilością dóbr w gospodarce, to odwrotnie deflacja może być rozumiana jako rosnąca podaż towarów i usług, ścigana przez stałą lub wolniej rosnącą podaż pieniądze. Oznacza to, że deflacja może być spowodowana albo wzrostem podaży towarów i usług, albo brakiem wzrostu (lub spadku) podaży pieniądza i kredytu. W obu przypadkach, jeśli ceny mogą ulec obniżeniu, skutkuje to ogólnie spadającym poziomem cen.

Wzrost podaży towarów i usług w gospodarce wynika zazwyczaj z postępu technologicznego, odkrycia nowych zasobów lub wzrostu produktywności. Siła nabywcza konsumentów rośnie wraz z upływem czasu, a ich standard życia rośnie wraz ze wzrostem wartości ich zarobki i dochody z działalności gospodarczej pozwalają im kupować, używać i konsumować więcej i lepszej jakości towarów oraz usługi. To jednoznacznie pozytywny proces dla gospodarki i całego społeczeństwa.

Czasami niektórzy ekonomiści wyrażali obawy, że spadające ceny paradoksalnie zmniejszą się konsumpcja poprzez skłanianie konsumentów do wstrzymywania lub opóźniania zakupów w celu płacenia niższych cen przyszły. Jednak niewiele jest dowodów na to, że faktycznie dzieje się tak w normalnych okresach wzrostu gospodarczego towarzyszy spadek cen spowodowany poprawą produktywności, technologii lub zasobów dostępność.

Co więcej, zdecydowana większość konsumpcji składa się z towarów i usług, które nie są łatwe do odroczenia przyszłość, nawet gdyby konsumenci chcieli, np. żywność, odzież, usługi mieszkaniowe, transport i opieka zdrowotna. Poza tymi podstawowymi potrzebami, nawet w przypadku luksusowych i uznaniowych wydatków konsumenci zdecydowaliby się ograniczyć bieżące wydatki tylko wtedy, gdyby spodziewali się, że tempo spadku cen przeważy ich naturalne preferencja czasowa dla bieżącej konsumpcji nad przyszłą konsumpcją. Jedynym rodzajem wydatków konsumenckich, który ucierpiałby ze względu na spadające ceny, byłyby przedmioty, które są rutynowo finansowane poprzez zaciąganie dużych długów, ponieważ realna wartość stałego długu będzie z czasem rosła wraz z cenami spadek.

Dług, spekulacja i deflacja zadłużenia

W określonych warunkach deflacja może również wystąpić w okresach kryzysu gospodarczego i po nich.

W bardzo sfinansowany gospodarka, gdzie Bank centralnyinna władza monetarna lub ogólnie system bankowy angażuje się w nieustanną ekspansję podaży pieniądza i kredytu w gospodarce, opierając się na nowo utworzonym kredycie finansują operacje biznesowe, wydatki konsumentów i spekulacje finansowe, co skutkuje trwającą inflacją cen towarów, czynszów, płac, cen konsumpcyjnych i cen aktywów.

Coraz większa aktywność inwestycyjna zaczyna przybierać formę spekulacji na aprecjację cen aktywa finansowe i inne aktywa, a nie wypłaty zysków i dywidendy od zasadniczo zdrowej ekonomii działalność. Podobnie działalność przedsiębiorstw w coraz większym stopniu zależy od obiegu i obrotu nowo utworzonym kredytem, ​​a nie od realnych oszczędności na finansowanie bieżącej działalności. Konsumenci również coraz częściej finansują swoje wydatki, zaciągając duże pożyczki, a nie samofinansując się z bieżących oszczędności.

Aby pogłębić problem, ten proces inflacyjny zwykle obejmuje tłumienie rynkowych stóp procentowych, co: zniekształca decyzje o rodzaju i horyzoncie czasowym samych biznesowych projektów inwestycyjnych, poza tym, jak one są finansowane. Dojrzały warunki, by przy pierwszych oznakach kłopotów pojawiła się deflacja zadłużenia.

W tym momencie albo prawdziwy szok ekonomiczny lub korekta rynkowych stóp procentowych może wywrzeć presję na mocno zadłużone przedsiębiorstwa, konsumentów i spekulantów inwestycyjnych. Niektórzy z nich mają problemy z rewolwingiem, refinansowaniem lub spłatą różnych zobowiązań dłużnych, takich jak kredyty biznesowe, kredyty hipoteczne, kredyty samochodowe, kredyty studenckie i karty kredytowe. Powstałe zaległości i domyślne doprowadzić do zadłużenia likwidacja i odpisy złe długi przez pożyczkodawców, którzy zaczynają zjadać część nagromadzonej podaży kredytów w obiegu w gospodarce.

Banki bilanse stają się bardziej chwiejne, a deponenci mogą próbować wypłacić swoje środki w formie gotówki w przypadku upadku banku. A bieg bankowy może dojść do sytuacji, w której banki mają nadmiernie udzielone kredyty i zobowiązania w zamian za niewystarczającą rezerwę gotówkową, a bank nie jest już w stanie wywiązywać się z własnych zobowiązań. Instytucje finansowe zaczynają upadać, usuwając płynność że zadłużeni kredytobiorcy stali się jeszcze bardziej zdesperowani.

To zmniejszenie podaży pieniądza i kredytu następnie zmniejsza zdolność konsumentów, przedsiębiorstw i spekulantów inwestorzy nadal pożyczali i podbijali ceny aktywów i dóbr konsumpcyjnych, tak aby ceny mogły przestać rosnąć lub nawet zacząć spaść. Spadające ceny wywierają jeszcze większą presję na zadłużone firmy, konsumentów i inwestorów, ponieważ Wartość nominalna ich długów pozostaje stała, ponieważ odpowiadająca im wartość nominalna ich przychodów, dochodów i zabezpieczenia spada w wyniku deflacji cen. I w tym momencie cykl długu i deflacji cen odbija się od siebie.

W najbliższym czasie ten proces deflacji zadłużenia pociąga za sobą falę niepowodzeń biznesowych, osobistych bankructw i rosnącego bezrobocia. Gospodarka doświadcza m.in recesja produkcja gospodarcza spada, ponieważ konsumpcja i inwestycje finansowane długiem spadają.

Dolna linia

Odrobina deflacji jest produktem wzrostu gospodarczego, który jest dobry dla niego. Jednak w przypadku ogólnogospodarczej bańki zadłużeniowej przez bank centralny, po której następuje deflacja zadłużenia, gdy bańka pęka, gwałtownie spadające ceny mogą iść w parze z kryzysem finansowym i recesją. Na szczęście następujący po nim okres deflacji zadłużenia i recesji jest tymczasowy i można go uniknąć całkowicie, jeśli odwieczna pokusa zawyżenia podaży pieniądza i kredytu może być przede wszystkim… opierał się.

Podsumowując, to nie deflacja, ale okres inflacyjny, który następnie prowadzi do deflacji zadłużenia, jest niebezpieczny dla gospodarki danego kraju. Być może, niestety, konsekwentna i powtarzająca się inflacja tego rodzaju baniek zadłużenia przez banki centralne stała się normą w ciągu ostatniego stulecia. W ostatecznym rozrachunku oznacza to, że dopóki te polityki będą się utrzymywać, deflacja będzie nadal kojarzona ze szkodami, jakie wyrządzają gospodarce.