Uśrednianie kosztu dolara z funduszami ETF

Uśrednianie kosztów w dolarach to sprawdzona strategia inwestycyjna, która pozwala inwestorom uczestniczyć w rynki finansowe w opłacalny sposób bez konieczności dokonywania dużych, ryczałtowych inwestycji. Przy uśrednianiu kosztów w dolarach, inwestor kupuje stałą kwotę danej inwestycji zgodnie z harmonogramem, niezależnie od ceny akcji i kupi więcej akcji, gdy ceny są niskie, a mniej akcji, gdy ceny będą wysoka.

Uśrednianie kosztów w dolarach jest bardzo popularną strategią wśród fundusz powierniczy inwestorów, ponieważ fundusze inwestycyjne, szczególnie w kontekście 401(k) plany, mają tak niskie minima inwestycyjne, że inwestorzy mogą systematycznie wpłacać kwoty tak małe jak 25 USD (lub mniej), nie martwiąc się zbytnio o wpływ kosztów transakcji na ich zwroty.

Fundusze giełdowe (ETF), które są znane ze swoich mniejszych wskaźniki wydatków, może wydawać się idealnymi pojazdami do uśredniania kosztów w dolarach, ale pierwsze pozory mogą być mylące. W rzeczywistości koszty transakcyjne mogą szybko się sumować, gdy korzystasz z ETF jako części strategii inwestycyjnej uśredniania kosztów, a te dodatkowe koszty mogą przyćmić korzyści płynące z DCA.

Porównanie wskaźników wydatków

Jeśli chodzi o porównywanie kosztów inwestycji, wielu inwestorów przygląda się wskaźnikom kosztów funduszu inwestycyjnego. Ponieważ fundusze ETF są dość podobne do funduszy inwestycyjnych, wielu inwestorów próbuje porównać koszty, dokonując bezpośredniego porównania wskaźników kosztów ETF i funduszy inwestycyjnych.

W takim bezpośrednim porównaniu ETFy zazwyczaj wygrywają, ale to się zmienia. Grupa Vanguard – znana z niskich kosztów, fundusze indeksowe bez obciążenia—teraz konkuruje z niskimi wskaźnikami kosztów wielu ETF-ów. Na przykład od marca 2021 r. popularny SPDR S&P 500 ETF (SPY), po 9,5 punkty bazowe (0,0945%) to ponad dwukrotnie więcej niż opłata 0,04% pobierana przez fundusz Vanguard Index 500 (VFIAX).

Co ważne, wskaźniki wydatków nie są jedynymi opłatami, jakie napotykają inwestorzy funduszu. Aby dokonać dokładniejszego porównania kosztów funduszy inwestycyjnych i ETF, inwestorzy muszą przyjrzeć się opłatom pobieranym przez każdy rodzaj funduszu oraz wszelkim wydatkom związanym z kupnem lub sprzedażą akcji.

Opłaty za fundusze wzajemne vs. Opłaty ETF

Wskaźnik kosztów funduszu inwestycyjnego obejmuje inwestycje koszty utrzymania, koszty administracyjne i opłaty 12-b1 (które są rodzajem kosztów marketingowych). Jednak prowizje od transakcji maklerskich i opłaty za sprzedaż (dla środków doładowania) nie są wliczane do wskaźnika kosztów. Jednocześnie niektóre fundusze inwestycyjne pobierają opłatę, jeśli saldo konta jest poniżej określonego poziomu. Opłata ta wynosi zwykle mniej niż 25 USD rocznie i jest nakładana, jeśli saldo konta jest poniżej określonej kwoty w dolarach (powiedzmy 10 000 USD). Od maja 2021 r. opłata Vanguard wynosi 20 USD rocznie za konto dla sald kont poniżej 10 000 USD.

Niektóre fundusze pobierają również opłatę za zakup od każdej transakcji lub opłata za wymianę jeśli aktywa zostaną przeniesione do innego funduszu. Wiele funduszy inwestycyjnych również pobiera opłatę opłata za umorzenie jeśli aktywa nie są przechowywane na rachunku przez co najmniej pewien okres.

Obliczając rzeczywisty koszt funduszu inwestycyjnego, nie zapomnij sprawdzić swojego bilans konta i nawyki handlowe, zanim założysz, że wskaźnik wydatków to wszystko, co będziesz musiał zapłacić. Należy wziąć pod uwagę szereg innych opłat, a szczegóły są zwykle określone w funduszu powierniczym prospekt.

Dla porównania obliczenie kosztu inwestycji w ETF jest nieco łatwiejsze niż obliczenie kosztu inwestycji w fundusz inwestycyjny. Zamiast zagłębiać się w gęsty prospekt emisyjny funduszy inwestycyjnych, inwestorzy ETF mogą skupić się tylko na dwóch elementach: wskaźniku kosztów i prowizje za każdy zakup ETF w ramach strategii uśredniania kosztów w dolarach.

Wskaźnik kosztów ETF to stały procent zainwestowanych aktywów, podobnie jak wskaźnik kosztów funduszu inwestycyjnego. Ponieważ jednak fundusze ETF są kupowane i sprzedawane za pośrednictwem firmy maklerskiej, na przykład akcje giełdowe, istnieje również prowizja, którą należy zapłacić za każdy zakup lub sprzedaż akcji ETF.

Trochę brokerzy online oferują handel bez prowizji, a inni mogą pobierać opłatę za akcję, ale obecnie najczęstszą strukturą prowizji jest stała opłata za transakcję. Krótko mówiąc, prowizje są kluczowym elementem, który inwestorzy chcą wziąć pod uwagę przy dodawaniu funduszy giełdowych do metody uśredniania kosztów w dolarach.

Faktoring w kosztach handlu ETF-ami

Ustalenie wskaźnika wydatków jest najłatwiejszą częścią obliczania kosztów metody uśredniania kosztów w dolarach za pomocą funduszy ETF. Ponieważ wskaźnik jest stałym procentem inwestycji, ma taki sam wpływ niezależnie od kwoty pieniędzy zainwestowany. Na przykład, jeśli wskaźnik kosztów wynosi dziewięć punktów bazowych, koszt wskaźnika kosztów wynosi dziewięć centów przy inwestycji 100 USD i 90 centów przy inwestycji 1000 USD. Wskaźnik wydatków jest stały, więc nie ma znaczenia, czy inwestycja jest duża czy mała, ponieważ procent pozostaje taki sam.

Prowizje to jednak inna historia. Koszty handlowe z prowizji sumują się szybko i zmniejszają wydajność. Z tego powodu uśrednianie kosztów w dolarach w funduszach ETF o niewielkich kwotach w dolarach nie zawsze jest praktyczne.

Inaczej mówiąc, podczas gdy wskaźnik wydatków bierze ten sam kęs z każdej zainwestowanej kwoty, ryczałt opłata maklerska lub prowizja może pochłonąć dużą część małych okresowych inwestycji, nawet w broker zniżek który pobiera tylko zryczałtowaną stawkę w wysokości 10 USD za transakcję.

Rozważ wpływ kosztów handlowych na następujące inwestycje:

• W przypadku inwestycji o wartości 25 USD z kosztami handlowymi wynoszącymi 10 USD, inwestycja netto—po odjęciu kosztów transakcyjnych — 15 USD. Procent Twojej inwestycji, który znika w wyniku wydatków handlowych, wynosi 40%.
• W przypadku inwestycji o wartości 50 USD z kosztami handlowymi wynoszącymi 10 USD inwestycja netto wynosi 40 USD. Procent Twojej inwestycji, który znika w wyniku wydatków handlowych, wynosi 20%.
• W przypadku inwestycji o wartości 100 USD z kosztami handlowymi wynoszącymi 10 USD inwestycja netto wynosi 90 USD. Procent Twojej inwestycji, który znika w wyniku wydatków handlowych, wynosi 10%.
• W przypadku inwestycji o wartości 1000 USD z kosztami transakcyjnymi wynoszącymi 10 USD inwestycja netto wynosi 990 USD. Procent Twojej inwestycji, który znika w wyniku wydatków handlowych, wynosi 1%.

Jak widać, tylko wtedy, gdy zainwestujesz więcej – w większe kwoty ryczałtowe – wpływ kosztów transakcyjnych z prowizji maleje. Celem uśredniania kosztów w dolarach jest jednak regularne i częstsze inwestowanie mniejszych kwot zamiast większych kwot raz na jakiś czas. Oczywiście w przypadku inwestowania w fundusze ETF, o ile kwoty, które regularnie inwestujesz, nie są dość duże, prowizje maklerskie mogą przyćmić korzyści uzyskane z uśredniania kosztów w dolarach.

Dolna linia

ETF-y mogą być doskonałym narzędziem do uśredniania kosztów w dolarach — o ile uśrednianie kosztów w dolarach jest odpowiednio wykonane. Zamiast często inwestować niewielkie kwoty pieniędzy, inwestorzy ETF mogą znacznie zmniejszyć swoje inwestycje koszty, jeśli inwestują większe kwoty rzadziej lub inwestują za pośrednictwem domów maklerskich, które oferują bez prowizji handlowy.

Chociaż uśrednianie kosztów w dolarach za pomocą ETF nie jest strategią, która sprawdzi się dla wszystkich, nie oznacza to, że nie jest opłacalna. Podobnie jak wszystkie strategie inwestycyjne, inwestorzy muszą zrozumieć, co kupują i koszt inwestycji, zanim przekażą swoje pieniądze.