Definicja federalnych oszczędności i pożyczek (S&L)
Co to są federalne oszczędności i pożyczki (S&L)?
Termin federalne oszczędności i pożyczki (S&L) odnosi się do instytucji finansowej, która koncentruje się na zapewnianiu konsumentom rachunków bieżących i oszczędnościowych, pożyczek i hipotek mieszkaniowych. Instytucje te są również określane jako oszczędności—kasy kredytowe oraz kasy oszczędnościowe, które są wspólną własnością ich klientów. W związku z tym wiele z tych firm jest opartych na społeczności i jest własnością prywatną, chociaż niektóre mogą również być w publicznym obrocie.
Termin powierniczy bank oszczędnościowy jest używany w Wielkiej Brytanii w taki sam sposób, jak federalne oszczędności i pożyczki są używane w Stanach Zjednoczonych.
Jak działają federalne oszczędności i pożyczki (S&L)
Większość dzisiejszych federalnych oszczędności i pożyczek to federalne instytucje wspólnotowe. W przeciwieństwie do banków komercyjnych są własnością i są kontrolowane przez swoich klientów, a nie przez akcjonariusze. Jak wspomniano powyżej, koncentrują się one na zapewnianiu klientom hipotecznych kredytów mieszkaniowych, pożyczek oraz podstawowych środków bankowych i oszczędnościowych – rachunków czekowych i oszczędnościowych, certyfikatów depozytowych (CD) i innych. Członkowie ci płacą składki, które są gromadzone razem, co daje im lepsze oprocentowanie produktów kredytowych i oszczędnościowych.
Koncepcja federalnych oszczędności i pożyczek lub oszczędności jest zakorzeniona w spółdzielnie budowlane i pożyczkowe które były widoczne przed Wielka Depresja. Wiele z tych spółdzielni budowlanych i pożyczkowych opierało się w dużej mierze na modelu akumulacji udziałów, w którym członkowie zobowiązywali się do zakupu udziałów w stowarzyszeniu, a następnie miał prawo zaciągać pożyczkę na poczet wartości tych udziałów w celu nabycia m.in Dom.
Kiedy wiele z tych instytucji zaczęło walczyć podczas kryzysu, administracje Hoovera i Roosevelta wkroczyły, aby dokonać przeglądu przemysł. Rząd zapewnił czartery federalnych oszczędności i pożyczek i ustanowił Federalna bankowość kredytowa (FHLB), aby zapewnić, że ci nowi – lub przynajmniej zmienieni marką – pożyczkodawcy mają wystarczającą płynność.
W tym czasie depozyty w federalnie czarterowanych S&L były ubezpieczone przez nowe Federalna Korporacja Ubezpieczeń Oszczędnościowo-Pożyczkowych (FSLIC), którego celem było zapewnienie deponentom, że nie poniosą strat. Po remoncie branży w 1989 r. odpowiedzialność za ubezpieczenie depozytów spadła na Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytowych (FDIC). Stan na grudzień 31, 2019, było 659 ubezpieczonych w FDIC instytucji oszczędnościowych.
Kluczowe dania na wynos
- Federalne instytucje oszczędnościowo-pożyczkowe powstały w wyniku ruchu regulacyjnego, który nastąpił po Wielkim Kryzysie.
- Podmioty te skupiają się na tanim finansowaniu kredytów hipotecznych oraz rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych.
- Urząd Nadzoru Oszczędności zaczął regulować te instytucje w wyniku kryzysu oszczędnościowo-pożyczkowego.
- Depozyty S&L są teraz ubezpieczone przez Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów.
Uwagi specjalne
Powojenny boom był szczytem wpływów oszczędności, a łączna liczba S&L osiągnęła 6071 do 1965 roku. Kongres ograniczył stopy procentowe, które S&L i banki komercyjne mógł umieścić na rachunkach depozytowych w 1966 r., zagrażając temu wzrostowi. Kiedy stopy procentowe wzrosła w latach 70., konsumenci zaczęli wycofywać swoje środki i umieszczać je na kontach, które oferowały wyższy dawać. Co więcej, stagnacja ekonomiczna oznaczała, że oszczędności miały mniej kredytobiorców, którzy mogli kwalifikować się do pożyczki.
Ustawodawcy uchwalili prawa do rozregulować S&L we wczesnych latach 80-tych. Teraz mieli możliwość, na przykład, oferowania szerszej gamy produktów i stosowania mniej restrykcyjnego księgowość procedury. Ale zamiast łagodzić problemy oszczędności, przepisy wydawały się przyczyniać do wielu przypadków niewłaściwego zarządzania i oszustw w późniejszej dekadzie. Do 1990 r. rząd oszacował, że niewłaściwe postępowanie S&L kosztowało amerykańską opinię publiczną aż 75 miliardów dolarów.
Rząd przywrócił silniejszy nadzór i stworzył Urząd Nadzoru Oszczędności w 1989 roku w odpowiedzi na kryzys oszczędnościowo-kredytowy. Ten organ regulacyjny, będący jednocześnie oddziałem Departamentu Skarbu, przyczynił się do zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności oszczędności i pożyczek członków. Został rozwiązany w 2011 roku, a jego funkcje przekazano innym agencjom. Chociaż S&L przetrwały kryzys, ich rozpowszechnienie znacznie spadło od ich zenitu w latach 60. XX wieku.
Federalne Oszczędności i Pożyczki (S&Ls) vs. Banki komercyjne
Federalne firmy oszczędnościowo-pożyczkowe działają na dwa sposoby. Zgodnie z modelem współwłasności S&L jest własnością deponentów i kredytobiorców. S&L może również zostać ustanowione przez grupę akcjonariuszy, którzy posiadają wszystkie udziały w oszczędności.
To różni się od banków komercyjnych, które są zazwyczaj własnością i są zarządzane przez rada dyrektorów wybrany przez akcjonariusze. Banki komercyjne są również bardziej zdywersyfikowane pod względem oferowanej oferty. Znaczna część ich kredytów jest przeznaczona dla firm i projektów budowlanych. Często świadczą również szerszą gamę usług dla konsumentów, takich jak karty kredytowe i rozwiązania do zarządzania majątkiem.
Z kolei S&L są znacznie bardziej skoncentrowane na rynku mieszkaniowych kredytów hipotecznych. Zgodnie z prawem mogą pożyczyć tylko do 20% swoich aktywów na kredyty komercyjne. Ponadto, aby zakwalifikować się do Federalny Bank Kredytów Mieszkaniowych pożyczki, S&L muszą wykazać, że 65% ich aktywów jest inwestowane w hipoteki mieszkaniowe i inne aktywa konsumenckie.