Teoria agencji a Teoria interesariuszy: jaka jest różnica?
Teoria agencji a Teoria interesariuszy: przegląd
Istnieją pewne teorie, które wyjaśniają relacje biznesowe i służą do zrozumienia i wyjaśnienia tych relacji. W szczególności teorie dostarczają środków do zrozumienia wyzwań biznesowych. W biznesie występują problemy, które mogą wynikać z autentycznej dezinformacji lub mogą być w rzeczywistości spowodowane sprzecznymi interesami biznesowymi.
Teorie agencji i interesariuszy są często wykorzystywane do określenia interesów akcjonariusze, pracownicy, klienci, opinia publiczna i sprzedawcy. Za pomocą tych dwóch teorii można wyjaśnić wiele wyzwań, które pojawiają się w świecie biznesu w wyniku niekompletnych informacji, nieporozumień i konfliktów.
Kluczowe dania na wynos
- Teoria agencji ma na celu zarysowanie interesów zleceniodawcy i agenta, które mogą obejmować osobę i planistę finansowego.
- Teoria interesariuszy sugeruje, że istnieją różnice między poszczególnymi grupami w organizacji, takimi jak pracownicy, inwestorzy i dostawcy.
- Teoria agencji skupia się przede wszystkim na interesie akcjonariusza (akcjonariuszy), podczas gdy podstawowa teoria obejmuje cały zakres interesariuszy.
Teoria agencji
Teoria agencji opisuje problemy, które pojawiają się, gdy jedna strona reprezentuje drugą w biznesie, ale ma inne poglądy na kluczowe kwestie biznesowe lub inne interesy niż zleceniodawca. Agent działający w imieniu innej strony może nie zgodzić się co do najlepszego sposobu działania i pozwolić, aby osobiste przekonania miały wpływ na wynik transakcji.
Agent może również zdecydować się na działanie we własnym interesie, a nie w interesie zleceniodawcy. Może to skutkować konfliktem między obiema stronami i może być problem agencji. Teoria agencji skupia się głównie na interesie akcjonariuszy.
Teoria interesariuszy
Teoria interesariuszy opisuje skład organizacji jako zbiór różnych indywidualnych grup o różnych zainteresowaniach. Te interesy razem wzięte reprezentują wolę organizacji. W miarę możliwości decyzje biznesowe powinny uwzględniać interesy tej zbiorowej grupy i rozwijać ogólną współpracę.
Konflikt reprezentuje erozja tych interesów. Połączenie tych odrębnych grup w celu osiągnięcia porozumienia może nie zawsze być możliwe, dlatego decyzje biznesowe muszą uwzględniać każdy punkt widzenia i optymalizować proces podejmowania decyzji, aby uwzględnić wszystkie głosy.
Kluczowe różnice
W przypadku teorii agencji istnieją różnice w tym, co zleceniodawca i agent uważają za najlepszy sposób działania, znany również jako problem zleceniodawcy-agenta. Teoria agenta może powstać w takich przypadkach, jak: menedżerowie portfela— agenci — zarządzanie aktywami w imieniu osoby lub firmy — zleceniodawca. Strata agencyjna ma miejsce, gdy zleceniodawca sugeruje, że strata nastąpiła z powodu działań agenta, które nie leżały w najlepszym interesie zleceniodawcy.
W przypadku teorii interesariuszy istnieje różnica w priorytetach interesariuszy, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Interesariusze wewnętrzni mogą obejmować pracowników, inwestorów lub właścicieli. Interesariusze zewnętrzni to ci, na których mają wpływ decyzje firmy, tacy jak dostawcy lub wierzyciele.
Przykładem może być konflikt między kierownictwem firmy a udziałowcami. Kierownictwo może podejmować decyzje, które niekoniecznie zwiększają wartość dla akcjonariuszy, co jest sprzeczne z interesami akcjonariuszy. Wynagrodzenie oparte na wynikach, który wiąże zachęty kierownictwa z wartością dla akcjonariuszy, jest jednym ze sposobów, w jaki firmy starają się odnieść do teorii interesariuszy. Jednak odbywa się to bez własnych problemów, które obejmują próbę zwiększenia krótkoterminowych wyników kosztem długoterminowego wzrostu.