Objaśnienie filmu „Big Short”

Co jest Duży skrót?

Duży skrót to nagrodzona Oscarem 2015 filmowa adaptacja bestsellerowej książki autora Michaela Lewisa o tym samym tytule. Film, wyreżyserowany przez Adama McKaya, skupia się na życiu kilku amerykańskich profesjonalistów finansowych, którzy przewidzieli i skorzystali z narastania i późniejszego upadku mieszkania bańka w 2007 i 2008 roku.

Opublikowany w 2010 roku, Duży skrót: Wewnątrz machiny zagłady był luźną kontynuacją bestsellera Lewisa Poker kłamcy, kronika jego doświadczeń w pracy w Solomon Brothers w latach 80-tych. Obie książki non-fiction oferują głębokie zanurzenie w życiu, miejscach pracy i psychologii kilku osób Wall Street specjalistów i świata finansów.

Zrozumienie Duży skrót

Duży skrót nie była pierwszą filmową adaptacją udanej książki non-fiction o kryzysie finansowym. W 2011 roku HBO zaadaptowało scenariusz kryzysowy Andrew Rossa Sorkina Zbyt duże, by upaść, który również miał gwiazdorską obsadę. Ta historia skupiała się bardziej na kilku tygodniach poprzedzających… upadek Lehman Brothers i decyzja rządu o: ratować największe banki w kraju i firm.

Duży skrót, jest jednak utworem opartym na postaciach, który koncentruje się nie tylko na wydarzeniach prowadzących do krach kredytów hipotecznych subprime, ale także skonfliktowane uczucia kilku mężczyzn (zarówno prawdziwych, jak i opartych na prawdziwych ludziach), którzy przewidzieli kryzys z dużym wyprzedzeniem. W filmie występują Christian Bale, Steve Carell, Ryan Gosling i Brad Pitt.

Jednym z nich jest Michael Burry (Christian Bale), kierownik fundusz hedgingowy Stolica potomna. Jest rok 2005 i Burry zaczyna podejrzewać, że dynamicznie rozwijający się rynek mieszkaniowy w USA jest praktycznie nieaktualny bańka aktywów zawyżone przez pożyczki wysokiego ryzyka. Burry tworzy nowy rodzaj instrument finansowy, nazywano go swap ryzyka kredytowego, co pozwoliłoby mu krótki rynek mieszkaniowy – czyli pozycje sprzedaży, przy założeniu, że ceny mieszkań spadną.

Kiedy banki i wierzyciele twierdzą, że rynek mieszkaniowy jest stabilny – a ceny w rzeczywistości wciąż rosną – jego klienci wpadają w złość i strach, gdy Burry kontynuuje swoje krótkie gry. Kiedy żądają zwrotu pieniędzy, wprowadza moratorium na wypłaty z funduszu, co jeszcze bardziej rozgniewało swoich klientów.

Tymczasem dyrektor Deutsche Bank Jared Vennett (Ryan Gosling) nieumyślnie odkrywa, że ​​Burry utworzenie swapu ryzyka kredytowego i – zgadzając się z analizą rynku Burry’ego – postanawia rozpocząć sprzedając je. Jednym z jego klientów jest menedżer funduszy hedgingowych Mark Baum (Steve Carrell). Baum zdaje sobie sprawę, że słabo ustrukturyzowane, obarczone wysokim ryzykiem pakiety pożyczkowych papierów wartościowych, znane jako zabezpieczone zobowiązania dłużne (CDO) otrzymały Oceny AAA od agencji ratingowych – co oznacza pewien stopień bezpieczeństwa, na który nie zasługują – a ponadto są przepakowywane i odsprzedawane w bardzo wątpliwy sposób. To apetyt instytucji finansowych na te papiery wartościowe jest motorem znacznego wzrostu na rynku nieruchomości — nieproporcjonalnym do fundamentów branży.

Podobnie jak Burry i Vennett, Baum dochodzi do wniosku, że bańka na rynku nieruchomości w końcu pęknie i może w rzeczywistości doprowadzić do upadku gospodarki USA. Zaczyna skracać sektor finansowy. (Baum opierał się na prawdziwym menedżerze funduszy hedgingowych Steve Eismanie. Vennett był oparty na Gregu Lippmannie, byłym sprzedawcy obligacji w Deutsche Bank.)

Trzeci wątek fabularny podąża za dwoma młodymi inwestorami — Charliem Gellerem (John Magaro) i Jamiem Shipleyem (Finn Wittrock) — którzy odkrywają artykuł napisany przez Vennetta na temat swapów ryzyka kredytowego. Szukają doradztwo inwestycyjne emerytowanego bankiera Bena Rickerta (Brad Pitt). Shipley i Geller robią serię udanych zakładów przeciwko zabezpieczonym hipoteką papierom wartościowym i rynkowi mieszkaniowemu, który w końcu zaczyna się załamywać, zarabiając fortunę na swoich transakcjach.

Ale Rickert krytykuje ich za czerpanie korzyści z niedoli, jakie spowodował krach kredytów hipotecznych w Ameryce Środkowej. Duet jest bardzo przygnębiony tym moralny hazard wokół CDO, po odkryciu, że banki inwestycyjne i agencje ratingowe spiskowały w celu ukrycia ryzyka i podniesienia cen inwestycji. Później bezskutecznie próbują pozwać agencje ratingowe za wprowadzające w błąd rankingi papierów wartościowych i kredytów hipotecznych zabezpieczonych hipoteką. (Geller był oparty na założycielu Cornwell Capital Charlie Ledley, podczas gdy Jamie Shipley był oparty na partnerze Cornwell, Jamie Mai; Rickert był oparty na Ben Hockett, byłym handlowiec w Deutsche Bank.)

W międzyczasie Burry generuje prawie 500% zwrotu dla inwestorów, którzy zostają z nim przez cały okres załamania się rynku mieszkaniowego.

Wielkie shorty Wybory stylistyczne

Terminologia finansowa i chronologia kryzysu finansowego są bardzo trudne do zrozumienia dla laików w dwugodzinnym filmie. Duży skrót wykorzystuje żywe, potoczne, a nawet humorystyczne sposoby zilustrowania i zdefiniowania złożonych instrumentów i narzędzi finansowych, od zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO) i transze do swapów ryzyka kredytowego i papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką, które pomogły zatopić światową gospodarkę.

Na przykład, film wyjaśnia, dlaczego CDO miały taki efekt w scenie, w której aktorka Selena Gomez gra w blackjacka. Wraz z ekonomistą Richardem Thalerem wyjaśnia, jak coraz większe zakłady boczne na blackjacka Gomeza są świetne, gdy wygrywa, co jest metaforą rozwijającego się rynku mieszkaniowego. Jednakże, gdy Gomez przegrywa rozdanie – lub ceny nieruchomości zaczynają spadać – te zakłady poboczne wywołują efekt domina, który powoduje większe straty odpowiednio przy stole i gospodarce.

W innej scenie widzowie otrzymują wizualną pomoc w zrozumieniu transzy. Ryan Gosling wyciąga bloki z wieży Jenga, aby pokazać, jak działają transze w papierach wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS), takich jak zabezpieczone zobowiązania hipoteczne (WOR). Wyciągając bloki w dolnej części wieży, Gosling wyjaśnia, że ​​najwyżej oceniane papiery wartościowe górny koniec wieży nie może stać, gdy papiery wartościowe o niższym ratingu zawodzą i są usuwane z baza.

Inne przykłady są celowo lekceważące, używając codziennych metafor i terminów. W jednym z fragmentów filmu aktorka Margot Robbie w kąpieli z bąbelkami pije szampana, gdy opowiada o słabym musowaniu papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką. Telewizyjna osobowość kulinarna Anthony Bourdain wyjaśnia, jak wrzucanie dwudniowej ryby do gulaszu jest podobne do kredytów hipotecznych typu subprime wrzucanych do CDO, aby ukryć ich ryzykowną naturę przed niczego niepodejrzewającymi klientami.

Duży skrót Często zadawane pytania

Czy Big Short jest oparty na prawdziwej historii?

Duży skrót, oparty na książce non-fiction Michaela Lewisa, kronikuje prawdziwe życie i działania kilku branż finansowych profesjonaliści w połowie 2000 roku – na tle wzrostu, a następnie dramatycznego upadku nieruchomości rynek. Film zmienił imiona i inne dane identyfikujące niektóre postacie.

Jaki był wielki film krótkometrażowy?

Tytułowy „duży krótki” w Duży skrót odnosi się do praktyki handlowej/inwestycyjnej polegającej na sprzedaży krótkiej lub sprzedaży krótkiej. Kiedy coś tracisz – zwykle zabezpieczenie finansowe, takie jak akcje – oznacza to, że pożyczasz to i sprzedajesz dalej otwartego rynku, w celu odkupienia go później po niższej cenie i przechowania różnicy jako zysk. Traderzy i inwestorzy sprzedają krótkie pozycje, gdy sądzą, że wartość papieru wartościowego spadnie. To zakład, że ceny spadną.

W filmie jest kilka dużych filmów krótkometrażowych: większość głównych bohaterów zajmuje krótkie pozycje w papierach wartościowych zabezpieczonych hipotecznie, przekonany, że ceny spadną, gdy obecny boom na rynku nieruchomości zapada się. Udowodniono, że mają rację i wszyscy zarabiają miliony dolarów. Jest to „duży” short ze względu na zaangażowane kwoty, a także dlatego, że branża mieszkaniowa odgrywa tak dużą rolę w gospodarce.

Co spowodowało kryzys finansowy 2008 roku?

Kryzys finansowy lat 2007-2008 trwał latami i był spowodowany złożonym splotem przyczyn. Jej nasiona zostały zasiane na początku dekady, kiedy tanie kredyty i luźne standardy udzielania pożyczek podsyciły bańkę mieszkaniową – spiralę wzrostu cen domów, ponieważ kredytobiorcy korzystali z niskich oprocentowań kredytów hipotecznych. Wiele z tych kredytów to kredyty subprime, co oznacza, że ​​kredytobiorców naprawdę nie było na nie stać, co narażało kredyty na wysokie ryzyko niespłacenia.

Pożyczkodawcy następnie sprzedali te pożyczki bankom inwestycyjnym z Wall Street, które umieściły je w papierach wartościowych zabezpieczonych hipoteką i zabezpieczonych obligacjach dłużnych. Unieważnione przepisy pozwoliły bankom i innym instytucjom zaciągnąć duże pożyczki, aby zainwestować w te papiery wartościowe, które następnie przepakowywały i sprzedawały innym inwestorom.

W połowie dekady stopy procentowe zaczęły rosnąć, a własność domów osiągnęła punkt nasycenia. Ceny nieruchomości zaczęły spadać, a ludzie zaczęli nie spłacać kredytów hipotecznych. Kiedy bańka pękła w 2007 r., instytucje finansowe pozostały w posiadaniu wartych biliony dolarów prawie bezwartościowych inwestycji w kredyty hipoteczne typu subprime.

ten rynek międzybankowy to sprawia, że ​​pieniądze w obiegu na całym świecie zamarły – nikt nie wiedział, jak rozległe były straty ani kto był co winien, więc całkowicie przestali pożyczać.

Latem 2008 roku masakra rozprzestrzeniła się w całym sektorze finansowym. Wiele czcigodnych firm, takich jak Bear Stearns i Lehman Brothers, upadło. Upadek Lehmana wystraszył giełdę, która od końca września zaczęła spadać.

Dolna linia

Duży skrót otrzymał kilka nominacji do Oscara, w tym jedną za „Najlepszy film” i wygrał za „Najlepszy scenariusz adaptowany”. Niektórzy krytycy, w tym Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii Paul Krugman, powiedzieli, że film nie przyznaje, że kilka osób, poza postaciami przedstawionymi w filmie, również zgłosiło problemy z kredytami hipotecznymi typu subprime. Inni zauważyli, że film nie w pełni odnotował rolę, jaką Rezerwa Federalna grał w umożliwienie rozkwitu kryzysu.

To mówi, Duży skrót oferuje niezwykle wciągającą eksplorację lat poprzedzających załamanie rynku mieszkaniowego, które doprowadziło do Wielka Recesja. W końcu podsumowuje: Wall Street chciwość na lata zatapiała światową gospodarkę.