Jak podwyżki stóp Fed Fund wpływają na dolara amerykańskiego?

Zmiany w fundusze federalne kurs może wpłynąć na dolara amerykańskiego. Kiedy Rezerwa Federalna zwiększa stopę funduszy federalnych, zazwyczaj podnosi stopy procentowe w całej gospodarce. Wyższe stopy zwrotu przyciągają kapitał inwestycyjny od zagranicznych inwestorów poszukujących wyższych zwrotów z obligacji i produktów oprocentowanych.

Globalni inwestorzy sprzedają swoje inwestycje denominowane w ich lokalnych walutach w zamian za inwestycje denominowane w dolarach amerykańskich. Rezultatem jest silniejszy kurs wymiany na korzyść dolara amerykańskiego.

Zrozumienie stopy funduszy federalnych

Stopa funduszy federalnych to stawka, jaką banki pobierają od siebie nawzajem za pożyczanie nadwyżek rezerw lub gotówki. Niektóre banki mają nadwyżkę gotówki, podczas gdy inne banki mogą mieć krótkoterminowe potrzeby w zakresie płynności. Stopa funduszy federalnych jest stopą docelową ustalaną przez Bank Rezerwy Federalnej i zwykle stanowi podstawę stopy, jaką banki komercyjne pożyczają sobie nawzajem.

Jednak stopa funduszy federalnych ma znacznie większy wpływ na całą gospodarkę. Stopa funduszy federalnych jest kluczową zasadą rynków stóp procentowych i służy do ustalania stawki podstawowej, czyli stopy, jaką banki pobierają od swoich klientów za pożyczki. Ponadto na oprocentowanie kredytów hipotecznych i kredytów, a także oprocentowanie depozytów oszczędnościowych mają wpływ wszelkie zmiany stopy funduszy federalnych.

Fed poprzez FOMC lub Federalny Komitet Otwartego Rynku, dostosowuje stawki w zależności od potrzeb gospodarki. Jeśli FOMC uważa, że ​​gospodarka rozwija się zbyt szybko, a jest prawdopodobne, że inflacja lub może dojść do wzrostu cen, FOMC podniesie stopę funduszy federalnych.

I odwrotnie, jeśli FOMC uważa, że ​​gospodarka ma problemy lub może pogrążyć się w recesji, FOMC obniżyłby stopę funduszy federalnych. Wyższe stopy mają tendencję do spowalniania akcji kredytowej i gospodarki, podczas gdy niższe stopy mają tendencję do pobudzania akcji kredytowej i wzrostu gospodarczego.

Zadaniem Fedu jest wykorzystanie Polityka pieniężna pomóc w osiągnięciu maksymalnego zatrudnienia i stabilnych cen. Podczas kryzys finansowy 2008 r. i Wielkiej Recesji Fed utrzymał Stopa funduszy federalnych na poziomie lub blisko 0% do 0,25%. W kolejnych latach Fed podwyższał stopy procentowe wraz z poprawą sytuacji gospodarczej.

Inflacja, fundusze federalne i dolar

Jeden ze sposobów osiągania przez Fed pełne zatrudnienie a stabilnymi cenami jest ustalenie docelowej stopy inflacji na poziomie 2%. W 2011 roku Fed oficjalnie przyjął 2% roczny wzrost wskaźnika cen dla osobiste wydatki na konsumpcję jako cel.

Innymi słowy, wraz ze wzrostem składnika inflacyjnego indeksu, sygnalizuje to, że ceny towarów w gospodarce rosną. Jeśli ceny rosną, ale płace nie rosną, siła nabywcza ludzi spada. Inflacja wpływa również na inwestorów. Na przykład, jeśli inwestor posiada obligację o stałym oprocentowaniu płacąc 3%, a inflacja wzrośnie do 2%, inwestor zarabia tylko 1% w ujęciu realnym.

Kiedy gospodarka jest słaba, inflacja spada, ponieważ jest mniejszy popyt na towary, aby podnieść ceny. I odwrotnie, gdy gospodarka jest silna, rosnące płace zwiększają wydatki, co może pobudzać wzrost cen. Utrzymanie inflacji na poziomie 2% pomaga gospodarce rozwijać się w stałym tempie i umożliwia naturalny wzrost płac.

Korekty stopy funduszy federalnych mogą również wpływać na inflację w Stanach Zjednoczonych. Kiedy Fed podnosi stopy procentowe, zachęca ludzi do oszczędzania więcej i wydawania mniej, zmniejszając presję inflacyjną. I odwrotnie, gdy gospodarka jest w recesja lub rośnie zbyt wolno, a Fed obniża stopy procentowe, stymuluje wydatki, pobudzając inflację.

Jak dolar pomaga Fed w walce z inflacją

Oczywiście poza Fedem na inflację wpływa wiele innych czynników, które spowodowały, że stopa inflacji przez lata pozostawała poniżej 2% celu Fed. Kurs dolara amerykańskiego odgrywa rolę w inflacji.

Na przykład, ponieważ eksport z USA jest sprzedawany do Europy, kupujący muszą przeliczyć euro na dolary, aby dokonać zakupu. Jeśli dolar się umacnia, wyższy kurs wymiany powoduje, że Europejczycy płacą więcej za towary amerykańskie, opierając się wyłącznie na kursie wymiany. W rezultacie sprzedaż eksportowa w USA może spaść, jeśli dolar będzie zbyt silny.

Silny dolar powoduje również, że import zagraniczny jest tańszy. Jeśli amerykańskie firmy kupują towary z Europy w euro, a euro jest słabe lub dolar mocny, import jest tańszy. Efektem są tańsze produkty w sklepach w USA, a te niższe ceny przekładają się na niską inflację.

Tani import pomaga utrzymać inflację na niskim poziomie, ponieważ amerykańskie firmy produkujące towary na rynku krajowym muszą utrzymywać niskie ceny, aby konkurować z tanim importem zagranicznym. Silniejszy dolar pomaga w obniżeniu ceny importu zagranicznego i stanowi naturalne zabezpieczenie przed ryzykiem inflacji w gospodarce.

Jak można sobie wyobrazić, Fed dokładnie monitoruje inflację wraz z poziomem siły dolara przed podjęciem jakichkolwiek decyzji dotyczących stopy funduszy federalnych.

Przykład funduszy federalnych i dolara amerykańskiego

Poniżej widzimy stopę funduszy federalnych od połowy lat 90.; szare obszary oznaczają recesje:

• W połowie lat 90. stopa funduszy federalnych wzrosła z 3% do ostatecznie ponad 6%.
• Stopa funduszy federalnych została obniżona w 2001 roku do 1% z ponad 6% rok wcześniej.
• W połowie 2000 roku stopa funduszy federalnych została podniesiona wraz z poprawiającą się gospodarką.
• W 2008 r. stopa funduszy federalnych została ponownie obniżona z ponad 5% do prawie zera i przez kilka lat utrzymywała się na poziomie zerowym.

Powyższe stawki funduszy federalnych wynosiły pobrane z FRED lub Bank Rezerwy Federalnej w St. Louis.

Wraz ze wzrostem stopy funduszy federalnych wzrastają ogólne stopy w gospodarce. Jeśli globalne przepływy kapitału przenoszą się do aktywów denominowanych w dolarach w pogoni za wyższymi stopami zwrotu, dolar się umacnia.

Na poniższym wykresie widzimy ruchy dolara amerykańskiego w tym samym okresie, co podwyżki stóp na poprzednim wykresie.

• W połowie lat 90., kiedy Fed podniósł stopy procentowe, dolar wzrósł mierzony indeksem dolara, który mierzy kursy wymiany koszyka walut.
• W 2002 roku, kiedy Fed obniżył stopy procentowe, dolar drastycznie się osłabił.
• Korelacja dolara do funduszy federalnych nieco załamała się w połowie 2000 roku. Gdy gospodarka rosła, a stopy rosły, dolar nie poszedł w ich ślady.
• Dolar zaczął się odrabiać, by w latach 2008 i 2009 ponownie spadać.
• Gdy gospodarka wyszła z Wielkiej Recesji, dolar wahał się przez lata.
• W kontekście silniejszej gospodarki i ewentualnych podwyżek Fed dolar zaczął ponownie rosnąć w latach 2014-2018.

Dolna linia

Ogólnie i w normie warunki ekonomiczne, podwyżki stopy funduszy federalnych prowadzą do wyższych stawek dla produktów oprocentowanych w całych Stanach Zjednoczonych. Rezultatem jest zwykle aprecjacja dolara amerykańskiego.

Oczywiście korelacja między stopą federalnego funduszu a dolarem może się załamać. Istnieją również inne sposoby na osłabienie lub wzmocnienie dolara. Na przykład popyt na obligacje amerykańskie jako bezpieczna inwestycja w czasach zawirowań może wzmocnić dolara niezależnie od tego, gdzie ustalane są stopy procentowe.