Jak powstała Rezerwa Federalna

ten Rezerwa Federalna jest powszechnie uważana za jedną z najważniejszych instytucje finansowe na świecie. Fed może być albo łagodną pomocą, albo kłótliwym wyzwaniem, a jego styl jest zwykle funkcją działania Rezerwy Federalnej. Rada Gubernatorów. Jego Polityka pieniężna decyzje mogą wywołać fale nie tylko na rynkach USA, ale także na całym świecie.

W tym artykule przyjrzymy się tworzeniu Rezerwy Federalnej i prześledzimy jej historię, gdy rządzi ona rynkiem, a następnie odwraca ją i wprowadza na nowe szczyty.

Ameryka przed Rezerwą Federalną

Stany Zjednoczone były znacznie bardziej niestabilne finansowo przed utworzeniem Rezerwy Federalnej. Paniki, sezonowe kryzysy gotówkowe i wysoki wskaźnik awarie banków uczynił gospodarkę USA bardziej ryzykownym miejscem lokowania kapitału dla inwestorów międzynarodowych i krajowych. Brak wiarygodnego kredytu zahamował wzrost w wielu sektorach, w tym w rolnictwie i przemyśle. Jednak Amerykanie na początku również nie chcieli banku centralnego, ponieważ postrzegali go jako model oparty na Królewskiej Koronie i jej Banku Anglii. Nowa Ameryka nie chciała być stworzona na podobieństwo Wielkiej Brytanii, a także opowiadała się za bardziej zdecentralizowanym podejściem do swojej ekonomii politycznej w poszczególnych stanach.

Mimo to było kilka wczesnych prób. Alexander Hamilton, pierwszy sekretarz skarbu, odegrał kluczową rolę w tworzeniu pierwszego Bank Narodowy w Ameryce znany jako Bank Stanów Zjednoczonych. Położona w Filadelfii w Pensylwanii, na terenie Narodowego Parku Historycznego Niepodległości, konstrukcja została ukończona w 1797 roku i dziś jest narodowym zabytkiem historycznym. Była to jedna z czterech głównych innowacji finansowych w tym czasie, w tym przejęcie przez rząd Stanów Zjednoczonych państwowych długów wojennych, ustanowienie Mennicaoraz nałożenie federalnego podatku akcyzowego. Celem Hamiltona z tymi środkami było ustanowienie porządku finansowego, kredytu krajowego i rozwiązanie problemu waluta fiducjarna.

Jednak ta pierwsza próba z amerykańskim bankiem centralnym była krótkotrwała, a jego statut nie został odnowiony (był ponownie powołany później na kolejny krótki okres, jako drugi Bank Stanów Zjednoczonych, który był równy krócej żyjące). Hamilton zaproponował utworzenie Banku Stanów Zjednoczonych w 1790 roku, który został otwarty w Filadelfii w następnym roku. W kwietniu 1792 r. otworzył oddział w Nowym Jorku, drugi bank na Wall Street (wówczas przekształcony w Bank of New York). Te banki centralne przetrwały w sumie osiem lat, zanim zostały zmuszone do zamknięcia przez kongres.

JP Morgan i panika z 1907 r.

Po wielu dekadach braku banku centralnego było to JP Morgan który ostatecznie zmusił rząd do działania zgodnie z planami banku centralnego, które rozważał od prawie wieku. Podczas Panika bankowa z 1907 r., Wall Street zwrócił się do J.P. Morgana, aby pokierował krajem przez kryzys, który groził zepchnięciem gospodarki na skraj krachu i depresja. Morgan był w stanie zebrać wszystkich głównych graczy w swojej rezydencji i dowodzić całym ich kapitałem, aby: zalać system, tym samym spływając z brzegów, co z kolei pomogło przedsiębiorstwom zalać wodę aż do paniki przeszedł.

Fakt, że rząd zawdzięczał swoje ekonomiczne przetrwanie prywatnemu bankierowi, zmusił niezbędne ustawodawstwo do stworzenia Bank centralny i Rezerwy Federalnej.

Uczenie się z Europy

W latach 1907-1913 czołowi bankierzy i urzędnicy rządowi w USA utworzyli Narodowa Komisja Monetarna i udał się do Europy, aby zobaczyć, jak działa bankowość centralna tam. Wrócili z pozytywnymi wrażeniami z systemów brytyjskiego i niemieckiego, wykorzystując je jako bazę i dodając kilka ulepszeń zebranych z innych krajów. Kongres ostatecznie uchwalił The 1913 Ustawa o Rezerwie Federalnej to Stany Zjednoczone -- ustawodawstwo, które stworzyło obecny System Rezerwy Federalnej. Kongres opracował Ustawę o Rezerwie Federalnej, aby zapewnić stabilność gospodarczą w Stanach Zjednoczonych poprzez wprowadzenie Bank centralny do nadzorowania polityki pieniężnej. Prawo określa cel, strukturę i funkcję Systemu Rezerwy Federalnej. Kongres może zmienić ustawę o Rezerwie Federalnej i robił to już kilka razy.

Ustawa o Rezerwie Federalnej z 1913 r., podpisana przez prezydenta Woodrowa Wilsona, dała 12 bankom Rezerwy Federalnej możliwość drukowania pieniędzy w celu zapewnienia stabilności gospodarczej. System Rezerwy Federalnej stworzył podwójny mandat do maksymalizacji zatrudnienia i utrzymania niskiej inflacji. Rezerwa Federalna uzyskała w ten sposób władzę nad podaż pieniądza a co za tym idzie, gospodarka. Chociaż wiele sił w społeczeństwie i rządzie domagało się banku centralnego, który drukowałby pieniądze na żądanie prezydenta Wilsona uległy argumenty z Wall Street przeciwko systemowi, który wywołałby szaleństwo inflacja. Tak więc rząd utworzył Rezerwę Federalną, ale w żadnym wypadku nie była pod kontrolą rządu.

Wielka Depresja

Rząd wkrótce zaczął żałować wolności, jaką przyznał Rezerwie Federalnej, gdy stała przy niej podczas katastrofa 1929 i odmówił zapobieżenia Wielka Depresja to nastąpiło.

Nawet teraz gorąco dyskutuje się, czy Fed mógł powstrzymać depresję, ale nie ma wątpliwości, że mógł zrobić więcej, aby ją złagodzić i skrócić, zapewniając niższe stopy procentowe aby umożliwić rolnikom kontynuowanie sadzenia, a przedsiębiorstwom kontynuowanie produkcji. Wysokie stopy procentowe mogły być nawet odpowiedzialne za nieobsadzone pola, które zamieniły się w misy z kurzem. Ograniczając podaż pieniądza w złym momencie, Fed zagłodził wiele osób i firm, które w przeciwnym razie mogłyby przetrwać.

Powojenne odrodzenie

To II wojna światowa, a nie Rezerwa Federalna, wydobyła gospodarkę z depresji. Wojna przyniosła korzyści również Rezerwie Federalnej, zwiększając jej władzę i wielkość kapitału, który miała kontrolować dla aliantów. Po wojnie Fed zdołał wymazać niektóre złe wspomnienia z kryzysu, utrzymując stopy procentowe na niskim poziomie, gdy gospodarka USA szła w górę byk bieg, który był praktycznie nieprzerwany aż do lat 60-tych.

Inflacja czy bezrobocie?

Stagflacja a inflacja uderzyła w Stany Zjednoczone w latach 70., uderzając gospodarkę w twarz, ale szkodząc społeczeństwu znacznie bardziej niż biznesowi. Administracja Nixona zakończyła z przerwami romans narodu z złoty standard, co sprawia, że ​​Fed ma znacznie większe znaczenie w kontrolowaniu wartości dolara amerykańskiego. Poważnym pytaniem dla Fed było to, czy naród był w lepszej sytuacji z inflacją czy bezrobociem.

Kontrolując stopy procentowe, Fed może ułatwić uzyskanie kredytu korporacyjnego, zachęcając w ten sposób firmy do rozwoju i tworzenia miejsc pracy. Niestety powoduje to również wzrost inflacji. Z drugiej strony, Fed może spowolnić inflację, podnosząc stopy procentowe i spowalniając gospodarkę, powodując bezrobocie. Historia Fed jest po prostu odpowiedzią każdego prezesa na to kluczowe pytanie.

Lata Greenspana

Alan Greenspan przejął Rezerwę Federalną rok przed niesławnym katastrofa z 1987 r.. Kiedy myślimy o wypadkach, wiele osób uważa, że ​​katastrofa z 1987 roku jest bardziej usterką niż prawdziwą katastrofą – zdarzeniem bliższym panice. Dzieje się tak tylko dzięki działaniom Alana Greenspana i Rezerwy Federalnej. Podobnie jak J.P. Morgan w 1907 roku, Alan Greenspan zebrał wszystkich niezbędnych przywódców i utrzymywał gospodarkę na powierzchni.

Jednak poprzez Fed Greenspan wykorzystał dodatkową broń w postaci niskich stóp procentowych, aby przeprowadzić biznes przez kryzys. Był to pierwszy raz, kiedy Fed działał tak, jak jego twórcy przewidzieli 80 lat wcześniej.

Po Greenspanie Fed musiał stawić czoła kryzysowi finansowemu z 2008 roku i Wielkiej Recesji pod przewodnictwem Ben Bernanke oraz Janet Yellen. Następnie, podczas prezydentury Trumpa, Jerome Powell przeprowadził Fed przez okres określony brakiem niezależność banku centralnego oraz polityczne naginanie do niższych stóp procentowych i rozszerzenie bilansu Fed.

Dolna linia

Nadal trwa krytyka Rezerwy Federalnej. Sprowadzając się, argumenty te skupiają się na wyobrażeniu, jakie ludzie mają na temat opiekuna gospodarki. Możesz mieć Fed, który zasila gospodarkę idealnymi stopami procentowymi, co prowadzi do niskiego bezrobocia – prawdopodobnie prowadzącego na przyszłe problemy - lub możesz mieć Fed, który oferuje niewielką pomoc, ostatecznie zmuszając gospodarkę do nauki pomagania samo. Idealny Fed byłby skłonny zrobić jedno i drugie. Chociaż pojawiły się wezwania do likwidacji Rezerwy Federalnej w miarę dojrzewania amerykańskiej gospodarki, jest bardzo prawdopodobne, że Fed będzie nadal kierować gospodarką przez wiele lat.