Definicja i przykład pułapki płynności

Co to jest pułapka płynności?

Pułapka płynności to sprzeczna sytuacja gospodarcza, w której stopy procentowe są bardzo niskie i stopy oszczędności są wysokie, renderujące Polityka pieniężna nieskuteczny. Po raz pierwszy opisany przez ekonomistę Johna Maynarda Keynesa, podczas pułapki płynności, konsumenci decydują się unikać obligacji i zachować ich środków w oszczędnościach gotówkowych ze względu na panujące przekonanie, że stopy procentowe mogą wkrótce wzrosnąć (co pchnie ceny obligacji) na dół). Ponieważ obligacje mają odwrotną zależność od stóp procentowych, wielu konsumentów nie chce posiadać aktywów, których cena ma spaść. Jednocześnie wysiłki banków centralnych na rzecz pobudzenia aktywności gospodarczej są utrudnione, ponieważ nie są one w stanie dalej obniżać stóp procentowych, aby zachęcić inwestorów i konsumentów.

Zrozumienie pułapek płynności

W pułapce płynności, jeśli bank rezerwowy danego kraju, taki jak Rezerwa Federalna w USA spróbuj pobudzić gospodarkę poprzez zwiększenie podaż pieniądza, nie będzie to miało wpływu na stopy procentowe, ponieważ nie trzeba zachęcać ludzi do posiadania dodatkowej gotówki.

Jako część płynność pułapkę, konsumenci nadal trzymają środki na standardowych rachunkach depozytowych, takich jak rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe, zamiast na innych opcjach inwestycyjnych, nawet gdy centralny system bankowy próby pobudzenia gospodarki poprzez zastrzyk dodatkowych środków. Wysokie poziomy oszczędności konsumentów, często podyktowane przekonaniem o negatywnym wydarzeniu gospodarczym na horyzoncie, powodują, że polityka pieniężna jest generalnie nieskuteczna.

Wiara w przyszłe negatywne wydarzenie jest kluczowa, ponieważ gdy konsumenci gromadzą gotówkę i sprzedają obligacje, spowoduje to spadek cen obligacji i wzrost rentowności. Mimo rosnących rentowności konsumenci nie są zainteresowani kupowaniem obligacji, ponieważ ceny obligacji spadają. Wolą zamiast tego trzymać gotówkę z niższą wydajnością.

Ważnym problemem pułapki płynności są instytucje finansowe mające problemy ze znalezieniem kwalifikowanych kredytobiorców. Sytuację pogarsza fakt, że przy stopach procentowych zbliżających się do zera nie ma miejsca na dodatkową zachętę do przyciągania dobrze wykwalifikowanych kandydatów. Ten brak kredytobiorców często pojawia się również w innych obszarach, gdzie konsumenci zazwyczaj pożyczają pieniądze, na przykład na zakup samochodu lub domu.

Oznaki pułapki płynności

Jeden znacznik pułapki płynności jest niski stopy procentowe. Niskie stopy procentowe mogą wpływać na zachowanie obligatariuszy, wraz z innymi obawami dotyczącymi obecnego stan finansowy narodu, skutkujący sprzedażą obligacji w sposób szkodliwy dla gospodarka. Co więcej, zwiększenie podaży pieniądza nie skutkuje zmianami poziomu cen, ponieważ zachowania konsumentów skłaniają się do oszczędzania środków w sposób niskiego ryzyka. Ponieważ wzrost podaży pieniądza oznacza, że ​​w obiegu znajduje się więcej pieniędzy gospodarka, rozsądne jest, aby część tych pieniędzy trafiła do aktywów o wyższej rentowności, takich jak obligacje. Ale w pułapce płynności tak się nie dzieje, po prostu jest ukrywane na kontach gotówkowych jako oszczędności.

Same niskie stopy procentowe nie definiują pułapki płynności. Aby sytuacja się zakwalifikowała, musi brakować obligatariuszy pragnących zatrzymać swoje obligacje oraz ograniczona podaż inwestorów chcących je kupić. Zamiast tego inwestorzy przedkładają ścisłe oszczędności gotówkowe nad zakup obligacji. Jeśli inwestorzy nadal są zainteresowani posiadaniem lub kupowaniem obligacji w czasach, gdy stopy procentowe są niskie, nawet zbliżając się do zera, sytuacja nie kwalifikuje się jako pułapka płynności.

Leczenie pułapki płynności

Istnieje wiele sposobów, aby pomóc gospodarce wyjść z pułapki płynności. Żadna z tych opcji nie może działać samodzielnie, ale może pomóc wzbudzić zaufanie konsumentów do ponownego rozpoczęcia wydatków/inwestowania zamiast oszczędzania.

1. Rezerwa Federalna może podnieść stopy procentowe, co może skłonić ludzi do inwestowania większej ilości swoich pieniędzy, zamiast ich gromadzenia. To może nie działać, ale jest to jedno z możliwych rozwiązań.
2. (duży) spadek cen. Kiedy tak się dzieje, ludzie po prostu nie mogą się powstrzymać od wydawania pieniędzy. Pokusa niższych cen staje się zbyt atrakcyjna, a oszczędności wykorzystuje się, aby skorzystać z tych niskich cen.
3. Zwiększenie wydatków rządowych. Kiedy rząd to robi, oznacza to, że rząd jest zaangażowany i pewny siebie w gospodarce narodowej. Ta taktyka również napędza wzrost liczby miejsc pracy.

Rządy czasami kupują lub sprzedają obligacje, aby pomóc kontrolować stopy procentowe, ale kupując obligacje w takich sytuacjach negatywne środowisko niewiele robi, ponieważ konsumenci chętnie sprzedają to, co mają, kiedy tylko mogą do. W związku z tym trudno jest zwiększać lub zmniejszać plony, a jeszcze trudniej nakłonić konsumentów do skorzystania z nowej stawki.

Jak wspomniano powyżej, kiedy konsumenci boją się przeszłych lub przyszłych wydarzeń, trudno jest ich nakłonić do wydawania, a nie oszczędzania. Działania rządu stają się mniej skuteczne niż wtedy, gdy konsumenci są bardziej skłonni do podejmowania ryzyka i zysków, jak to ma miejsce, gdy gospodarka jest zdrowa.

Przykłady pułapek płynności w świecie rzeczywistym

Począwszy od lat 90. Japonia stanęła w obliczu pułapki płynności. Stopy procentowe nadal spadały, a mimo to nie było zachęty do kupowania inwestycji. W latach 90. Japonia zmagała się z deflacją, a od 2019 r. nadal ma ujemną stopę procentową na poziomie -0,1%. ten Nikkei 225, główny indeks giełdowy w Japonii, spadł ze szczytu 39 260 na początku 1990 r., a rok 2019 nadal pozostaje znacznie poniżej tego szczytu. Indeks osiągnął wieloletnie maksimum 24 448 w 2018 roku.

Pułapki płynności ponownie pojawiły się w następstwie kryzysu finansowego z 2008 roku i następującej po nim Wielkiej Recesji, zwłaszcza w strefie euro. Stopy procentowe zostały ustalone na poziomie 0%, ale inwestycje, konsumpcja i inflacja pozostawały na niskim poziomie przez kilka lat po szczycie kryzysu. Europejski Bank Centralny uciekł się do luzowanie ilościowe (QE) i polityka ujemnych stóp procentowych (NIRP) w niektórych obszarach, aby uwolnić się z pułapki płynności.