Definicja ekonomii peer-to-peer (P2P)

Czym jest gospodarka peer-to-peer (P2P)?

Gospodarka peer-to-peer (P2P) to zdecentralizowany model, w którym dwie osoby wchodzą w interakcję, aby kupować, sprzedawać towary i usługi bezpośrednio z siebie nawzajem lub wspólnie wytwarzają towary i usługi, bez pośredniczącej strony trzeciej lub korzystania z posiadanego podmiotu lub działalności gospodarczej solidny. W transakcji peer-to-peer kupujący i sprzedawca transakcji bezpośrednio między sobą w zakresie dostawy towaru lub usługi oraz wymiany płatności. W gospodarce peer-to-peer producentem jest zwykle osoba prywatna lub niezależny wykonawca, który jest właścicielem zarówno narzędzi (lub środków produkcji), jak i gotowego produktu.

Zrozumienie ekonomii peer-to-peer (P2P)

Gospodarka peer-to-peer jest postrzegana jako alternatywa dla tradycyjnej kapitalizm, przy czym zorganizowane firmy biznesowe są właścicielami środków produkcji, a także gotowego produktu. Firmy działają jako scentralizowani pośrednicy, sprzedając gotowe produkty i usługi klientom oraz zatrudniając pracowników w razie potrzeby do przeprowadzenia procesu produkcyjnego.

Gospodarka P2P może istnieć w gospodarce kapitalistycznej. Oprogramowanie typu open source (czyli P2P) współistnieje z oprogramowaniem detalicznym i komercyjnym. Usługi takie jak Uber czy Airbnb stanowią alternatywę odpowiednio dla usług taksówkowych i usług malarskich lub hoteli i zajazdów. Firmy te działają jako hybrydy między tradycyjnymi firmami kapitalistycznymi a prawdziwą działalnością P2P, świadcząc usługi pośrednictwa, w tym sieć łącząca kupujących i sprzedających oraz przetwarzająca płatności, ale wykorzystująca prywatnych wykonawców do dostarczania usług bezpośrednio do klienci.

W P2P, bez osób trzecich zaangażowanych w transakcję, istnieje większe ryzyko, że dostawca może: nie dostarczy, że produkt nie będzie miał oczekiwanej jakości lub że kupujący nie będzie mógł zapłacić. Zmniejszone koszty ogólne i wynikające z nich niższe ceny mogą zniwelować to dodatkowe ryzyko.

Ponieważ dostawcy towarów lub usług P2P są właścicielami gotowego produktu i środków produkcji, gospodarka peer-to-peer jest podobna do ekonomicznej produkcji epoka przedindustrialna, kiedy wszyscy byli samotwórcami, system, który został wyparty przez bardziej wydajne systemy gospodarcze, które zapewniały większą produktywność i bogactwo. Internet i rewolucja informatyczna sprawiły, że gospodarka P2P stała się w dzisiejszych czasach znacznie bardziej opłacalnym systemem, a także pobudziła inwestycje w usługi dostawcy, którzy nie są bezpośrednio zaangażowani w produkcję towarów lub usług P2P, działają w celu uczynienia transakcji P2P bardziej widocznymi, bezpieczniejszymi i wydajny.

Współczesny stan wschodzących gospodarek P2P to tylko najnowszy przykład wartości Internetu dla konsumentów. Wyłaniający się oparty na Internecie model kapitalizmu opartego na autoprodukcjach jest teraz na tyle znaczący i destrukcyjny, że organy regulacyjne i firmy się do niego obudziły. Świadczy to o jego ogromnym potencjale dla tak innowacyjnych modeli biznesowych w nadchodzących latach.

Gospodarka kapitalistyczna i gospodarka P2P

Kilka czynników wpływa na korzyści z organizowania działalności gospodarczej w firmy kapitalistyczne w porównaniu z gospodarką P2P. W kapitalizmie pracownicy często nie posiadają środków produkcji, ani nie mają żadnych praw do gotowego produktu, który pomogli wytworzyć. Zamiast tego otrzymują wynagrodzenie w zamian za wkład w produkcję firmy, która następnie sprzedaje produkt klientom. System kapitalistyczny oparty na Strona trzecia firmy mają przewagę nad gospodarką P2P w postaci ogólnie zwiększonej produktywności i efektywności procesu produkcyjnego dzięki: ekonomia skali, zarządzanie koszty transakcji koordynowania działań kupujących i sprzedających, specjalizacji i podziału pracy pod kątem zdolności kierowniczych i przedsiębiorczości osąd oraz przeniesienie ryzyka i niepewności z pracowników i klientów na właścicieli firm, którzy mają większe zasoby do absorbowania potencjału straty.

Mogą one stanowić przewagę nad systemem P2P. System P2P będzie mniej wydajny niż tradycyjne firmy kapitalistyczne do tego stopnia, że ​​ograniczy produkcję do mniej wydajnej skali; ponosi wyższe koszty informacyjne lub inne koszty transakcyjne; ogranicza podział pracy między menedżerami biznesu, przedsiębiorcami, pracownikami i klientami; lub ogranicza efektywną dystrybucję ryzyka i niepewności. Ten zakres jest oparty na fizycznej technologii, instytucjach społecznych i cechach populacji w gospodarce.

Ekonomia skali

Produkcja niektórych towarów i usług jest bardziej wydajna i mniej kosztowna, gdy można je wytwarzać w dużych ilościach. Firmy w gospodarce kapitalistycznej istnieją częściowo po to, by skonsolidować dobra kapitałowe i siłę roboczą potrzebną do produkcji na dużą skalę w jednej lokalizacji lub operacji, aby skorzystać z tych korzyści skala. Niektóre nowoczesne technologie, takie jak drukowanie 3d, zwiększyć wydajność produkcji niektórych towarów na mniejszą skalę, ułatwiając przyjęcie działalności P2P na tych rynkach.

Koszty transakcji

Organizacja tradycyjnych firm kapitalistycznych jest w dużej mierze zdeterminowana przez koszty transakcyjne różnych transakcji związanych z danym procesem produkcyjnym. Gromadzenie, udostępnianie i przekazywanie informacji o jakości, ilości i kosztach towarów, usług i nakładów produkcyjnych; projektowanie, negocjowanie i egzekwowanie umów; i rozprowadzanie kontroli nad aktywa specyficzne dla relacji są przykładami kosztów transakcji, które można zmniejszyć, organizując działania jednostek w gospodarce w odrębne firmy. Gdzie technologia, instytucje społeczne lub charakterystyka populacji mogą pomóc w zmniejszeniu tego rodzaju koszty transakcji, firmy biznesowe mogą być mniej potrzebne, a osoby fizyczne mogą skutecznie przeprowadzać transakcje biznesowe na Podstawa P2P.

Technologia informacyjna, taka jak wyszukiwarki i platformy handlowe online, które ułatwiają ludziom zbieranie, udostępnianie i filtrowanie danych o innych kupujących i sprzedających, jest jedną z oczywistych dróg ułatwiających działalność P2P, podczas gdy instytucje formalne, takie jak niezawodny system prawa umów i czynów niedozwolonych, które zwiększają zdolność jednostek do zawierania i egzekwowania umów biznesowych lub ustaw antymonopolowych, które ograniczają zdolność dużych firm do korzystania z siły rynkowej w celu żądania koncesji od mniejszych kontrahentów, inne. Populacja kupujących i sprzedających o wyższych społecznych preferencjach zaufania i uczciwości może być również mniej zależna od organizowania firm biznesowych w celu przezwyciężenia kosztów transakcyjnych związanych z asymetrie informacji, problemy z głównym agentemi wstrzymanie zasobów związanych z relacją.

Specjalizacja i podział pracy

Firmy biznesowe, które działają jako pośrednicy ekonomiczni, oszczędzają na wykorzystaniu umiejętności menedżerskich i osądu przedsiębiorczości. Pozwalają one tym, którzy mają te umiejętności, specjalizować się w ich produktywnym stosowaniu, a tym, którzy ich nie mają, specjalizować się w innych czynnościach jako pracownicy opłacani przez pensję. Gospodarka P2P może odnieść większy sukces tam, gdzie istnieją narzędzia technologiczne, które ją ułatwiają osób do zarządzania własnym biznesem i obciążeniem pracą oraz do zmniejszenia przewagi komparatywnej specjalizacja. Populacja osób, które z jakiegoś powodu mają lepszy poziom umiejętności zarządzania lub osądu przedsiębiorczego, może być bardziej odpowiednia do czerpania korzyści z gospodarki P2P.

Ryzyko i niepewność łożyska

Przyszłe warunki ekonomiczne są zawsze niepewne i wiążą się z ryzykiem. Zmieniają się preferencje konsumentów, następują klęski żywiołowe, a gospodarki ulegają cykle koniunkturalne oraz recesje. Firmy biznesowe w tradycyjnej gospodarce kapitalistycznej ponoszą to ryzyko i niepewność, ponosząc odpowiedzialność za zysk lub strata firmy, przy jednoczesnym zapewnieniu pracownikom stabilnej płacy, a konsumentom spójnego produktu. W działalności gospodarczej P2P, bez pośrednictwa firmy biznesowej, osoby fizyczne ponoszą więcej bezpośrednich ryzyko prowadzenia własnej działalności gospodarczej i bezpośrednie poniesienie strat w przypadku wystąpienia niepewnych warunków ekonomicznych im. Instytucje społeczne, takie jak powszechny dochód podstawowy, opieka zdrowotna dla jednego płatnika lub inne siatki bezpieczeństwa socjalnego mogą: umożliwić większą działalność gospodarczą P2P poprzez zwiększenie zdolności osób fizycznych do ponoszenia ryzyka bycia w biznesie przez sobie. Populacja ludzi, którzy są po prostu bardziej tolerancyjni na niepewność i skłonni do podejmowania większego ryzyka, może również być bardziej przystosowana do gospodarki P2P.