Wpływ pandemii na ubezpieczenia społeczne i opiekę medyczną

Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Medicare to programy federalne, które zapewniają dochody i ubezpieczenie zdrowotne kwalifikującym się populacjom, głównie starszym Amerykanom i niepełnosprawnym. Beneficjenci obu programów zostali poważnie dotknięci pandemią COVID-19. Najbardziej niszczycielski wynik: Spośród 574 045 zgonów w Stanach Zjednoczonych związanych z COVID-19 na dzień 15 maja 2021 r. prawie 80% (458 645) stanowiły osoby w wieku 65 lat lub starsze.

Miliony odbiorców ubezpieczeń społecznych i Medicare, którzy przeżyli gwałtowny wzrost COVID-19, również ucierpiały – lub będą – przez wpływ pandemii na te programy. W tym artykule omówiono ubezpieczenie społeczne i opiekę medyczną przez pryzmat pandemii COVID-19 i jej następstw.

Jak działa ubezpieczenie społeczne

Ubezpieczenie społeczne jest powszechnie znane jako świadczenie emerytalne typu „pay-as-you-go”. Obecni pracownicy i ich pracodawcy płacą do programu poprzez podatki od wynagrodzeń. Pieniądze trafiają do Fundusz Powierniczy Ubezpieczeń Społecznych, który wypłaca świadczenia obecnym odbiorcom.

Pierwotnie kwota wpłacana przez pracowników była większa niż kwota pobierana przez odbiorców. To już nieprawda, ponieważ liczba pracowników spadła, a liczba odbiorców wzrosła. Ostatecznie saldo Funduszu Powierniczego Ubezpieczeń Społecznych osiągnie zero, jeśli nic nie zostanie zrobione. Kiedy tak się stanie, beneficjenci Ubezpieczeń Społecznych otrzymają tylko swoją część tego, co wkładają obecni pracownicy – ​​co według ekspertów wyniesie 77% dzisiejszej pełnej kwoty świadczenia.

Nic z tego nie ma nic wspólnego z COVID-19. Potencjalne zmniejszenie salda Funduszu Powierniczego Ubezpieczeń Społecznych zostało „upieczone” na długo przed pandemią. Nie oznacza to, że COVID-19 nie miał żadnego wpływu.

Wpływ COVID-19 na Fundusz Powierniczy Zabezpieczenia Społecznego

Przed COVID-19 eksperci przewidywali, że Fundusz Powierniczy Zabezpieczenia Społecznego osiągnie zero do 2035 roku. Wraz z nadejściem pandemii, z powodu niektórych sił omówionych poniżej, data ta została przesunięta na rok 2033, zakładając, zgodnie z przewidywaniami, 20% spadek podatków od wynagrodzeń na dwa lata.

Oczekuje się, że podatki od wynagrodzeń spadną, przynajmniej tymczasowo, z kilku powodów związanych z COVID-19:

• Wyższe bezrobocie z powodu zamkniętych firm
• Niższe zarobki z powodu ograniczeń godzinowych
• Odroczenie potrącenia podatków od wynagrodzeń w celu zapewnienia ulgi pracownikom i przedsiębiorstwom
• Więcej pracowników zapisuje się do świadczeń z powodu utraty pracy
• Wyższe wskaźniki śmiertelności (chociaż mniej odbiorców może zminimalizować wpływ)

Wpływ COVID-19 na krajowy wskaźnik średniej płacy

Kwota otrzymywana w ramach świadczeń z Ubezpieczeń Społecznych zależy częściowo od czegoś, co nazywa się Krajowy wskaźnik średniej płacy (NAWI). NAWI śledzi wzrost płac, aby zmierzyć inflację. Z powodu COVID-19 oczekuje się, że wskaźnik płac na 2020 r. będzie niższy niż normalnie.

Jeśli ukończyłeś 60 lat w 2020 r., ten niższy wskaźnik płac będzie miał wpływ na wysokość otrzymywanych świadczeń z Ubezpieczeń Społecznych. To dlatego, że Administracja opieki społecznej (SSA) wykorzystuje wskaźnik wynagrodzeń z roku, w którym kończysz 60 lat, jako część wzoru stosowanego do określenia kwoty świadczenia dożywotniego.

We wrześniu 2020 r. Biuro Budżetowe Kongresu (CBO) przewidywało, że NAWI 2020 wyniesie −3,8% w porównaniu z 2019 r. Niedawno CBO powiedziało, że spodziewa się, że NAWI 2020 będzie bliższe -0,5%. Oznacza to, że dla każdego, kto w 2020 roku skończy 60 lat, korzyści będą niższe, ale nie tak niskie, jak pierwotnie przewidywano.

Wpływ COVID-19 na świadczenia z tytułu niezdolności do pracy z ubezpieczenia społecznego

Aktuariusze zabezpieczenia społecznego przewidywali w listopadzie 2020 r., że osoby, które przeżyły COVID-19, mogą cierpieć z powodu długotrwałych skutków, skutkujące wzrostem liczby osób ubiegających się o renty z ZUS w latach 2021, 2022, i 2023. Następnie oczekuje się, że aplikacje powrócą do stanu wyjściowego.

Wpływ ustawodawstwa dotyczącego COVID-19 na ubezpieczenie społeczne

Ustawodawstwo dotyczące COVID-19 wpływa na odbiorców Ubezpieczeń Społecznych i Ubezpieczeń Społecznych, w tym tych na: Dodatkowy dochód z zabezpieczenia (SSI), na kilka sposobów:

• Utworzony Płatności za wpływ ekonomiczny (EIP) w wysokości 1200 USD (ustawa o pomocy, pomocy i bezpieczeństwie ekonomicznym w związku z koronawirusem [CARES]), 600 USD (ustawa o skonsolidowanych przydziałach [CAA] z 2021 r.) i 1400 USD (ustawa o amerykańskim planie ratunkowym z 2021 r.)
• Obniżone podatki FICA należne od niektórych pracodawców, opóźniona płatność FICA — a jednocześnie zapewniły, że opóźnienie nie będzie miało negatywnego wpływu na Fundusz Powierniczy Ubezpieczeń Społecznych (ustawa o opiece społecznej)
• Zawieszona windykacja kredytu studenckiego ze świadczeń ZUS (ustawa o opiece)
• Dostarczono 300 milionów dolarów do września. 30, 2021, aby pomóc SSA zapobiegać, przygotowywać się na koronawirusa i reagować na niego (ustawa CARES)
• Wydłużono termin, o który pracownicy muszą spłacać zobowiązania podatkowe (CAA)
• Rozszerzona kwalifikowalność/kwota Zasiłek na dziecko (CTC) i Ulga na podatek od dochodów zarobionych (EITC) (Amerykańska ustawa o planie ratunkowym z 2021 r.)
• Nie wprowadzono żadnych zmian w ustawowym wyłączeniu CTC i EITC dla celów SSI (Amerykańska ustawa o planie ratunkowym z 2021 r.)

Długoterminowy wpływ COVID-19 na ubezpieczenie społeczne

Aktuariusze Ubezpieczeń Społecznych 17 marca 2021 r. stwierdzili, że dalekosiężne skutki COVID-19 dla społeczności Bezpieczeństwo byłoby „niewielkie”, przy każdej recesji wywołanej przez pandemię odzyskaną do 2023 r. z „mało trwałym” efekt."

W najbliższym czasie agencja przewiduje jednak kilka wyników, które wpłyną na ubezpieczenie społeczne, w tym:

• Niższe liczby urodzeń w 2020 i 2021 r.
• Wskaźniki śmiertelności wyższe niż normalnie w 2020 (12%), 2021 (6%) i 2022 (2%)
• Wnioski o niepełnosprawność niższe w 2020 r., ale wyższe w 2021 i 2022 r.
• Zatrudnienie zredukowane w 2020 r., ale w pełni odzyskane do 2023 r.
• Produkt krajowy brutto (PKB), produktywność i poziom zarobków trwale obniżone o 1%

Jak działa Medicare

Medicare to federalny program ubezpieczeń zdrowotnych dla osób, które ukończyły 65 lat, są niepełnosprawne lub cierpią na schyłkową chorobę nerek (ESRD). Medicare jest finansowane poprzez połączenie podatków od wynagrodzeń, funduszy rządowych i składek płaconych przez uczestników. Jest prowadzony przez oddział USA. Departament Zdrowia i Opieki Społecznej (HHS) znany jako Centra usług Medicare i Medicaid (CMS).

Medicare jest opłacane za pośrednictwem dwóch funduszy powierniczych: Fundusz Powierniczy Ubezpieczeń Szpitalnych (HI) oraz Fundusz Powierniczy Dodatkowego Ubezpieczenia Medycznego (SMI). HI płaci za Medicare Część A (hospitalizacja), a SMI płaci Część B (medyczne) i Część D (leki na receptę).

Fundusz Powierniczy HI, podobnie jak Fundusz Powierniczy Ubezpieczeń Społecznych, jest finansowany głównie z podatków od wynagrodzeń. Podobnie jak w przypadku ubezpieczeń społecznych, fundusz powierniczy HI cierpiał z powodu zmniejszonego finansowania na długo przed pojawieniem się COVID-19. Przewiduje się, że fundusz powierniczy HI wyczerpie się do 2026 r., kiedy to nie będzie już w stanie pokryć pełnej kwoty kosztów szpitala w części A. Zamiast tego obecne prognozy mówią, że fundusz będzie w stanie pokryć jedynie 90% przewidywanych wypłat świadczeń. Warto zauważyć, że przewidywana data niewypłacalności w 2026 r. nie odzwierciedla wpływu COVID-19.

Ponieważ Fundusz Powierniczy SMI uzyskuje większość swoich pieniędzy ze składek i funduszy rządowych, nigdy nie zbankrutuje. Jednak zwiększone koszty składek i zależność od zwiększonego finansowania rządowego będą nadal tworzyć własne słabości dla tego funduszu.

Wpływ COVID-19 na fundusze powiernicze Medicare

Ze względu na sposób finansowania, COVID-19 miał większy wpływ finansowy na fundusz powierniczy HI niż fundusz powierniczy SMI. Jak wspomniano, w przypadku funduszu SMI lwia część kosztów spadła na beneficjentów.

Raport powierników Medicare 2020 stwierdza, że ​​„Biorąc pod uwagę niepewność z tym związaną (COVID-19) wpływ, Powiernicy uważają, że nie jest możliwe dokładne skorygowanie szacunków w tym przypadku czas."

Szacunki CBO wzywają do przyjęcia około 2 milionów beneficjentów Medicare do szpitala z COVID-19 podczas pandemii i zakładają że około 1 milion z nich byłoby tradycyjnymi beneficjentami Medicare w szpitalach opłacanych w ramach prospektywnej płatności za leczenie szpitalne Medicare system. Według szacunków CBO zwiększyłoby to wydatki na Medicare o około 3 miliardy dolarów w latach fiskalnych 2020 i 2021.

Fundusz Powierniczy SMI, ze względu na sposób jego finansowania, nie może stać się niewypłacalny. Raport Congressional Research Service (CRS) wskazuje jednak, że w miarę jak opieka zmieniła się ze szpitalnej (część A) na w placówkach ambulatoryjnych (Część B i D), większa część wydatków na Medicare jest pokrywana ze składek beneficjentów oraz finansowanie rządowe. Powiernicy Medicare szacują, że część podatków dochodowych od osób fizycznych i prawnych potrzebnych do sfinansowania SMI „wzrośnie z około 15,8% w 2020 r. do około 22,1% w 2030 r. i 30,1% w 2094 r.”.

Wpływ COVID-19 na odbiorców Medicare

Odbiorcy Medicare są szczególnie narażeni na COVID-19. Oprócz potencjalnej śmierci lub długotrwałej niepełnosprawności, pandemia spowodowała szereg negatywnych skutków dla beneficjentów.

Jedna ankieta CMS wykazała, że:

• 21% zrezygnowało z opieki nie związanej z COVID-19 podczas pandemii.
• 15% stwierdziło, że czuje się mniej bezpieczne finansowo.
• 41% zgłosiło problemy ze stresem.
• 38% stwierdziło, że są mniej związane z rodziną i przyjaciółmi.

W przypadku odbiorców Medicare otrzymujących opiekę w domu, ustalenia dotyczące wpływu COVID-19 obejmowały:

• Wzrosła potrzeba wsparcia usług społecznych.
• Wzrosła samotność i depresja.
• Pogorszyły się stany zdrowia fizycznego i psychicznego.
• Wzrosło używanie i nadużywanie substancji.
• Wzrosły dowody na przemoc domową.
• Personel i sprzęt były ograniczone.

Po pozytywnej stronie wpływu równania:

• Szczepionki COVID-19 są dostarczane osobom korzystającym z Medicare bezpłatnie.
• Testy laboratoryjne są dostarczane bezpłatnie.
• Testy na przeciwciała i leczenie są dostarczane bezpłatnie.
• Rozszerzone usługi telezdrowia są dostępne bezpłatnie.
• Ubezpieczona jest hospitalizacja konieczna z medycznego punktu widzenia.

Wpływ COVID-19 na dostawców usług Medicare

Świadczeniodawcy, w tym lekarze i szpitale, byli dotknięci pandemią niemal od samego początku. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy pandemii, na przykład:

• Płatności spadły o 39% w przypadku wszystkich roszczeń z tytułu opłat za usługę (FFS), 33% w przypadku usług szpitalnych i 49% w przypadku usług lekarskich.
• Do tygodnia kończącego się 1 lipca tygodniowe płatności wzrosły do ​​96% poziomu z 2019 r., 93% za usługi szpitalne i 95% za usługi lekarskie.
• Na koniec czerwca 2020 r. skumulowane deficyty płatnicze w stosunku do 2019 r. wahały się od 12% do 16%.
• Korzystanie z indywidualnych profilaktycznych badań przesiewowych i usług chirurgicznych znacznie spadło w marcu i kwietniu.
• Istniało znaczne zróżnicowanie geograficzne zarówno pod względem wielkości spadku wykorzystania, jak i tempa ożywienia.

Wpływ ustawodawstwa dotyczącego COVID-19 na Medicare

Wpływ przepisów dotyczących COVID-19 na program Medicare znajduje odzwierciedlenie w samej liczbie zmian regulacyjnych związanych z Medicare wprowadzonych przez te przepisy. Rozważ to od Jana. 1 2020 r. do 24 lipca 2020 r. wprowadzono ponad 200 zmian regulacyjnych związanych z Medicare. Od 25 lipca 2020 r. do stycznia. 8, 2021, dodano dodatkowe 49 zmian.

Siła napędowa tych zmian regulacyjnych, przepisy dotyczące COVID-19, obejmuje następujące działania:

• Rozszerza zasięg Medicare o usługi telezdrowia (ustawa CARES)
• Eliminuje podział kosztów Medicare w przypadku szczepionek COVID-19 (ustawa CARES)
• Zwiększa niektóre stawki płatności Medicare na rzecz świadczeniodawców (ustawa CARES)
• Znosi niektóre wymagania dotyczące długości pobytu w szpitalu (ustawa CARES)
• Dalsze zwiększa stawki płatności Medicare dla lekarzy (CAA)
• Eliminuje cięcia sekwestracji Medicare do marca 2021 r. (CAA)

Długoterminowy wpływ COVID-19 na Medicare

System Medicare zapewnia opiekę zdrowotną osobom w wieku 65 lat i starszym, a także osobom poniżej 65 roku życia niepełnosprawnym. Te populacje są najbardziej narażone na COVID-19. Oprócz problemów zdrowotnych te same populacje będą w przyszłości zagrożone finansowo.

Przed COVID-19 wielu beneficjentów Medicare z ograniczonymi dochodami i wcześniejszymi schorzeniami borykało się z trudnościami finansowymi z wysokimi kosztami opieki zdrowotnej z własnej kieszeni. Chociaż zmiany regulacyjne pomogły w ograniczeniu obciążeń finansowych w krótkim okresie, wiele z tych zmian wygaśnie lub zostanie uchylonych po zakończeniu kryzysu zdrowotnego.

Brak zatrudnienia po pandemii, który może prowadzić do wcześniejszej emerytury, tylko zwiększa obciążenie finansowe beneficjentów Medicare. Problem jest jeszcze gorszy dla starszych członków społeczności mniejszościowych, którzy mają nieproporcjonalnie niższe zarobki w ciągu lat pracy, przynosząc niższe płatności na ubezpieczenie społeczne i pozostawiając im niższą emeryturę oszczędności.

Podczas gdy system ubezpieczeń społecznych przewiduje szereg krótkoterminowych wyzwań, dla odbiorców Medicare obciążenie finansowe będzie nadal stanowić problem w przyszłości.