Definicja zasady roztropnego człowieka
Czym jest zasada roztropnego człowieka?
Zasada ostrożnego inwestora jest zasadą prawną, która służy do ograniczenia wyborów zarządzającego finansami rachunku do rodzajów inwestycji, które osoba poszukująca rozsądnego dochodu i zachowanie kapitału mogą kupować do własnego portfela.
Zasada ostrożnego postępowania może być zastosowana do zarządzającego funduszem emerytalnym lub pracowniczym rachunkiem inwestycyjnym lub do kuratora lub powiernika spadku. Ma ona służyć jako ogólne wytyczne dla osoby zarządzającej aktywami o wartości dla innej osoby lub osób.
Zrozumienie zasady roztropnego człowieka
Zasada ostrożnego inwestora ma na celu ochronę inwestorów korzystających z usług doradca inwestycyjny z podejrzanych, ryzykownych lub w inny sposób wątpliwych inwestycji, takich jak grosze zapasy.
Kluczowe dania na wynos
- Zasada ostrożnego człowieka jest wytyczną przy podejmowaniu decyzji finansowych z zachowaniem zasad zdrowego rozsądku i rozsądnego ryzyka.
- Zasada jest często przytaczana w przypadku powierników i opiekunów, których zadaniem jest administrowanie aktywami w imieniu innych.
- Federalne przepisy dotyczące zarządzających funduszami emerytalnymi zawierają podobne ostrzeżenia przed lekkomyślnym inwestowaniem.
Prawo nie wymaga, aby osoba z obowiązkiem powiernika posiadała nadzwyczajną wiedzę fachową. Jednak zasada ostrożnej osoby określa uzasadnione oczekiwanie, że dana osoba będzie podejmować racjonalne, inteligentne decyzje przy dokonywaniu wyborów inwestycyjnych w imieniu klienta.
Jak stosowana jest zasada roztropnego człowieka
Zasadę tę można również zastosować do osoby, której w imieniu innej osoby lub osób powierzono zarząd lub opiekę nad majątkiem. Na przykład zarządzający funduszem emerytalnym zatrudniony do prowadzenia funduszu w imieniu pracowników firmy jest zobowiązany do dokonywania inwestycji, które mają realną możliwość osiągnięcia zysku.
Oczywiście nie są możliwe żadne twarde i szybkie zasady. Ogólnie rzecz biorąc, środki nie mogą być w całości inwestowane w inwestycje wysokiego ryzyka. Aktywa nie mogą być przeznaczone na inwestycje, które wzbogaciłyby zarządzającego funduszem emerytalnym lub osobę trzecią.
Zasada ta nie wymaga, aby wszystkie dokonywane inwestycje były intratne lub konsekwentnie generowały ponadprzeciętne zyski. Jeśli jednak powiernikowi przejmowano kontrolę nad majątkiem w okresie, w którym jego właściciel nie był dostępny, zasada zakazywałaby powiernikowi przeznaczenia wszystkich środków na przedsięwzięcia zmierzające do utraty pieniędzy.
Wytyczne dotyczące federalnych planów emerytalnych wymagają od zarządzających planami emerytalnymi minimalizowania ryzyka dużych strat i unikania konfliktów interesów.
Decyzje inwestycyjne muszą być podejmowane zgodnie z tym, co osoba o przeciętnej inteligencji uzna za właściwe.
Zdefiniowanie Roztropnej Osoby
Część języka w ustawie o zabezpieczeniach emerytalnych pracowników (ERISA) jest porównywalna z zasadą osoby przezornej. Ta ustawa z 1974 r. określa wymagania i zabezpieczenia dotyczące zarządzania planami emerytalnymi w USA.
ERISA nie określa konkretnych kwalifikacji zawodowych dla powiernika. Raczej wymaga, aby powiernik „prowadził plan wyłącznie w interesie uczestników i beneficjentów oraz wyłącznie w celu zapewnienia świadczeń i pokrycia kosztów planu”. Ponadto mówi, że powiernicy „muszą działać rozważnie i muszą zdywersyfikować inwestycje planu, aby zminimalizować ryzyko dużych strat”. Ostrzega ich również, aby unikali konfliktów zainteresowanie.
