Jakie czynniki wpływają na konkurencję w mikroekonomii?
Od mikroekonomia Z perspektywy konkurencji wpływ może mieć pięć podstawowych czynników: cechy produktu, liczba sprzedawców, bariery wejścia, dostępność informacji oraz lokalizacja. Każdy czynnik zależy od dostępności lub atrakcyjności substytuty a gdy nie ma alternatyw, a firma jest jedynym sprzedawcą unikalnego produktu, istnieje monopol i nie ma konkurencji.
Wpływowe czynniki
Cechy produktu zasadniczo opisują poziom zróżnicowania. Na przykład, jeśli produkt firmy jest jednorodny (podobny do innych produktów już obecnych na rynku), towar lub usługa są całkowicie nie do odróżnienia od produktów sprzedawanych przez konkurencję. Taka sytuacja oznaczałaby silną konkurencję.
Kluczowe dania na wynos
- Z perspektywy mikroekonomii na konkurencję może wpływać pięć czynników (cechy produktu, liczba sprzedawców, bariery wejścia, dostępność informacji oraz informacje).
- Kiedy firma ma unikalny produkt, którego nie sprzedaje żadna inna firma, istnieje monopol, ponieważ nie ma konkurencji.
- Większość rynków znajduje się gdzieś pomiędzy konkurencją a monopolem.
- Stopień konkurencji będzie się również różnić w zależności od lokalizacji, barier wejścia i dostępności informacji o cenach.
Alternatywnie produkt może być całkowicie zróżnicowany, co oznacza, że jest wyjątkowy. Jeśli tak, może być niewiele alternatyw, a tym samym niski poziom konkurencji. Poziom zróżnicowania jest w dużej mierze kwestią subiektywną i podlega opinii konsumentów.
Liczba sprzedawców wpływa również na konkurencję. Jeśli istnieje wielu sprzedawców niezróżnicowanego produktu, konkurencja jest uważana za wysoką. Jeśli jest niewielu sprzedawców, konkurencja jest niska. Jeśli jest jeden sprzedawca, rynek jest uważany za monopol.
Bariery wejścia może wpłynąć na liczbę sprzedawców. Cechy rynku, takie jak wysokie wymagania dotyczące inwestycji kapitałowych lub surowe regulacje, mogą uniemożliwić: nowe firmy przed wejściem na rynek, co z kolei zapewnia poziom ochrony istniejącym firmy. Przy mniejszej konkurencji poprzez bariery wejścia, firmy mogą być w stanie ustalać wyższe ceny.
Ważna jest również dostępność informacji, która obraca się głównie wokół odkrycie ceny. Gdy klienci mogą sprawnie i dokładnie sprawdzać ceny u konkurencji, firmy mają mniejsze możliwości ustalania cen, a konkurencja jest bardziej zaciekła.
Skuteczna strategia lokalizacyjna może osaczyć grupę potencjalnych klientów lub w inny sposób dotrzeć do nich skuteczniej niż konkurencja. Na przykład stacje benzynowe są często strategicznie rozmieszczone na ruchliwych zakątkach.
Charakterystyka konkurencji
Te cechy konkurencji najłatwiej zrozumieć przez pryzmat dwóch najbardziej ekstremalnych wersji: doskonała konkurencja i monopol. W doskonałej konkurencji krańcowy zysk każdej firmy jest równy koszt marginalny; nie ma zysku ekonomicznego. W monopolu zysk krańcowy jest równy przychodowi krańcowemu, czyli przychodowi przyrostowemu generowanemu ze sprzedaży jeszcze jednej jednostki produktu.
Firmy będące w doskonałej konkurencji są uważane za przyjmujące ceny, co oznacza, że nie mają możliwości ustalania cen — to jest powód, dla którego marginalny zysk jest równy kosztowi krańcowemu. Rynki doskonale konkurencyjne są definiowane przez jednorodny produkt, wielu sprzedawców o niskim udziale w rynku i absolutnie żadnych barier wejścia lub wyjścia. Firmy te nie są w stanie odróżnić swoich produktów, a ich klienci mają bardzo dokładne informacje.
Monopol to jedna firma, która dominuje na całym rynku. W tej sytuacji firma ustala cenę, a konkurencja nie istnieje.
Większość rynków znajduje się gdzieś pomiędzy doskonałą konkurencją a monopolem. Na przykład rynek napojów bezalkoholowych, zdominowany przez Coca-Colę i Pepsi, można uznać za oligopol, gdzie kilka dużych firm zdominowało większość rynku. Rynek pomidorów można uznać za krok lub dwa powyżej doskonałej konkurencji; w końcu niektórzy są skłonni zapłacić więcej za pomidory ekologiczne lub rodzinne, podczas gdy inni patrzą tylko na cenę.
