Definicja zasady jednego procenta

Jaka jest zasada jednego procenta?

Reguła jednego procenta, czasami stylizowana jako „reguła 1%”, jest używana do określenia, czy miesięczny czynsz zarobiony z kawałka nieruchomości inwestycyjne przekroczy miesięczną wartość tej nieruchomości spłata kredytu hipotecznego. Celem reguły jest zapewnienie, że czynsz będzie wyższy lub – w najgorszym wypadku – równy spłacie kredytu hipotecznego, tak aby inwestor przynajmniej wypłacił wartość nieruchomości.

Reguła jednego procenta może stanowić podstawę do ustalenia poziomu czynszu, jaki właściciele nieruchomości komercyjnych pobierają od powierzchni nieruchomości. Ten poziom czynszu może dotyczyć wszystkich typów najemców zarówno w nieruchomościach mieszkalnych, jak i komercyjnych.

Zakup nieruchomości pod inwestycję wymaga dokładnej analizy wielu czynników. Reguła jednego procenta to tylko jedno narzędzie pomiarowe, które może pomóc inwestorowi ocenić ryzyko i potencjalny zysk, który można osiągnąć inwestując w nieruchomość.

Jak działa zasada jednego procenta

Ta prosta kalkulacja mnoży cena zakupu nieruchomości plus wszelkie niezbędne naprawy o 1%. Rezultatem jest bazowy poziom miesięcznego czynszu. Porównuje się ją również z potencjalną miesięczną spłatą kredytu hipotecznego, aby właściciel mógł lepiej zrozumieć miesięczny przepływ środków pieniężnych z nieruchomości.

Przykład zasady jednego procenta

Inwestor chce uzyskać Kredyt hipoteczny na wynajmowanej nieruchomości o łącznej wartości spłaty 200 000 USD. Stosując zasadę jednego procenta, właściciel obliczył miesięczny czynsz w wysokości 2000 USD: 200 000 USD pomnożone przez 1%. W takim przypadku inwestor ubiegałby się o kredyt hipoteczny z miesięcznymi spłatami poniżej i absolutnie nie więcej niż 2000 USD.

Zasada jednego procenta a Inne rodzaje obliczeń

Zasada jednego procenta pomaga również dać inwestorowi punkt wyjścia do rozważenia innych czynników dotyczących własności nieruchomości. Drugim ważnym obliczeniem jest mnożnik czynszu brutto, który na podstawie miesięcznego czynszu określa czas potrzebny na spłatę inwestycji. Obliczenie to uzyskuje się dzieląc całkowitą pożyczoną wartość przez miesięczny czynsz.

W przykładzie domu o wartości 200 000 USD inwestor podzieli 200 000 USD przez 2000 USD. Daje to inwestorowi 100-miesięczny okres zwrotu, co przekłada się na nieco ponad 8,3 roku. Inwestorzy mogą również skorzystać z mnożnik czynszu brutto przy rozważaniu terminów spłaty kredytu zaciągniętego na nieruchomość.

ten Reguła 70% oznacza, że ​​inwestor nie powinien płacić więcej niż 70% szacunkowej wartości nieruchomości po remoncie mniejsze koszty.

Uwagi specjalne

Przy obliczaniu mnożnika czynszu brutto nabywca musi również uwzględnić stawki czynszu na terenie, na którym znajduje się nieruchomość. Jeśli standardowa stawka za czynsz w okolicy wynosi mniej niż 2000 USD dla kupującego w tym przykładzie, inwestor może być zmuszony do obniżenia czynszu, aby mieć pewność, że znajdzie najemcę.

Innym ważnym czynnikiem do rozważenia jest utrzymanie nieruchomości. Właściciel nieruchomości jest odpowiedzialny za utrzymanie i naprawy. Chociaż kaucja może pokryć znaczne szkody, ważne jest również, aby właściciel zaplanował określoną kwotę czynszu na oszczędności na utrzymanie. Może to przyczynić się do zysków, jeśli nie będzie używane, a pieniądze będą dostępne, gdy pojawią się jakiekolwiek potrzeby konserwacyjne.

Ogólnie rzecz biorąc, inwestowanie w nieruchomości może być dochodowe dla inwestorów długoterminowych. Czynsz bazowy, który właściciel pobiera od każdego rodzaju nieruchomości, określa poziom płatności oczekiwany przez najemców. Właściciele zazwyczaj podnoszą czynsz co roku, aby zarządzać inflacją i innymi kosztami związanymi z nieruchomością, ale stawka podstawowa jest ważnym poziomem, który określa ogólny zwrot z inwestycji.