Co to jest umowa powiernicza?

Co to jest umowa powiernicza?

Umowa powiernicza to umowa w umowie obligacji zawarta pomiędzy emitentem obligacji a powiernikiem, który: reprezentuje interesy obligatariusza, podkreślając zasady i obowiązki, które każda ze stron musi przestrzegać. Może również wskazywać, skąd pochodzi strumień dochodu z obligacji.

Jak działa umowa powiernicza

Obligacje są emitowane dla pożyczkodawców lub inwestorów w celu zebrania pieniędzy dla korporacji lub organu rządowego. Do emisji obligacji emitent zatrudnia osobę trzecią

powiernik, zwykle bank lub firma powiernicza, reprezentująca inwestorów kupujących obligacje. Umowa zawarta pomiędzy emitentem, a powiernikiem określana jest jako trust indenture.

Umowa powiernicza to prawna i wiążąca umowa stworzona w celu ochrony interesów posiadaczy obligacji. Nazwisko i dane kontaktowe powiernika są zawarte w dokumencie, który podkreśla warunki, których emitent, pożyczkodawca i powiernik muszą przestrzegać przez cały okres obowiązywania obligacji. Sekcja dotycząca roli powiernika jest ważna, ponieważ daje jasne wskazówki, jak będą postępować w przypadku nieprzewidzianych incydentów. Na przykład, jeśli pojawi się konflikt interesów dotyczący roli powiernika jako powiernik, w niektórych umowach powierniczych problem musi zostać rozwiązany w ciągu 90 dni. W przeciwnym razie zostanie zatrudniony nowy powiernik.

Umowa powiernicza obejmuje również cechy obligacji, takie jak termin zapadalności, nominał, stopa kuponu, harmonogram płatności oraz cel emisji obligacji. Jedna sekcja umowy powierniczej dyktuje okoliczności i procesy związane z niewykonaniem zobowiązania. Umowa indenture ustanawia mechanizm zbiorowego działania, w ramach którego wierzyciele lub posiadacze obligacji mogą w uczciwy i uporządkowany sposób dokonać windykacji w przypadku niewykonania zobowiązania przez emitenta. Obligatariusz powinien być świadomy i rozumieć prawidłową kolejność zdarzeń, pozwalającą mu na podjęcie właściwego postępowania w przypadku wystąpienia takiej sytuacji.

Specjalne postanowienia umowy powierniczej

Ochronny lub restrykcyjne przymierza są podkreślone w umowie powierniczej. Na przykład umowa powiernicza może wskazywać, czy wyemitowana obligacja jest wymagalna. Jeżeli emitent może „wywołać” obligację, umowa będzie obejmować: ochrona połączeń dla obligatariusza, który jest okresem, w którym emitent nie może wykupić obligacji z rynku. Po upływie okresu ochrony wykupu, umowa indenture może wymieniać daty pierwszego wykupu i wszelkie kolejne daty wykupu, w których emitent może skorzystać ze swojego prawa do wykupu. Premia za wezwanie, czyli cena, która zostanie zapłacona w przypadku wykupu obligacji przez emitenta, jest również wskazana na umowie powierniczej.

Prawie wszystkie umowy zawierają klauzule podporządkowania ograniczają kwotę dodatkowego długu, jaki może zaciągnąć emitent, i nakazują, aby wszystkie kolejne długi były podporządkowane wcześniejszym. Bez takich ograniczeń emitent teoretycznie mógłby wyemitować nieograniczoną kwotę długu, zwiększając ekspozycję obligatariuszy na standardowe ryzyko.

Które obligacje mają umowy powiernicze?

Umowy powiernicze nie mogą być zawarte w każdej umowie dotyczącej obligacji, biorąc pod uwagę, że
niektóre obligacje rządowe ujawniają podobne informacje (cła i
praw emitenta i obligatariuszy) w dokumencie zwanym uchwała o obligacjach.

Jednak większość ofert korporacyjnych musi zawierać umowę powierniczą. Kopię tego należy złożyć w Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) dla obligacji korporacyjnych o łącznej wartości emisji głównych co najmniej 5 mln USD. Emisje korporacyjne na mniej niż 5 milionów dolarów, obligacje komunalne i obligacje emitowane przez rząd nie są zobowiązane do składania umów powierniczych w SEC. Oczywiście te zwolnione podmioty mogą zdecydować się na utworzenie umowy powierniczej, aby uspokoić potencjalnych nabywców obligacji, jeśli nie będą przestrzegać jakiegokolwiek prawa federalnego.