Co powinieneś wiedzieć o bankowości uniwersalnej
Co to jest bankowość uniwersalna?
Bankowość uniwersalna to system, w którym banki świadczą szeroką gamę kompleksowych usług finansowych, w tym dostosowanych do usług detalicznych, komercyjnych i inwestycyjnych. Bankowość uniwersalna jest powszechna w niektórych krajach europejskich, w tym w Szwajcarii.
Bankowość uniwersalna stała się bardziej powszechna w Stanach Zjednoczonych od 1999 r., kiedy Ustawa Gramm-Leach-Bliley (GLBA) zniosła ograniczenia uniemożliwiające bankom komercyjnym oferowanie usług bankowości inwestycyjnej. Zwolennicy bankowości uniwersalnej twierdzą, że pomaga ona bankom lepiej dywersyfikować ryzyko. Krytycy uważają, że dzielenie operacji bankowych jest mniej ryzykowną strategią.
Kluczowe dania na wynos
- Bankowość uniwersalna to określenie banków, które oferują różnorodne kompleksowe usługi finansowe, w tym zarówno bankowość komercyjną, jak i inwestycyjną.
- Banki komercyjne zazwyczaj oferują usługi konsumenckie i biznesowe, takie jak czeki i oszczędności rachunki, kredyty biznesowe i osobiste (w tym kredyty hipoteczne i samochodowe) oraz zaświadczenia depozyty (płyty CD).
- Banki inwestycyjne świadczą usługi fuzji i przejęć dla korporacji, usługi ubezpieczenioweoraz usługi maklerskie dla klientów instytucjonalnych i prywatnych.
- Banki w systemie uniwersalnym mogą nadal zdecydować się na specjalizację w podzbiorze usług bankowości komercyjnej lub inwestycyjnej, mimo że technicznie mogą zaoferować znacznie więcej swoim klientom.
Jak działa bankowość uniwersalna
Banki uniwersalne mogą oferować kredyty, pożyczki, depozyty, zarządzanie aktywami, doradztwo inwestycyjne, przetwarzanie płatności, transakcje na papierach wartościowych, underwriting i analiza finansowa. Chociaż uniwersalny system bankowy umożliwia bankom oferowanie wielu usług, nie wymaga tego. Banki w systemie uniwersalnym mogą nadal zdecydować się na specjalizację w podzbiorze usług bankowych.
Bankowość uniwersalna łączy usługi Bank komercyjny oraz bank inwestycyjny, świadczący wszystkie usługi w ramach jednego podmiotu. Usługi mogą obejmować rachunki depozytowe, różnorodne usługi inwestycyjne, a nawet świadczyć usługi ubezpieczeniowe. Rachunki depozytowe w banku uniwersalnym mogą obejmować oszczędnościowo-czekowe.
W ramach tego systemu banki mogą wybrać udział w dowolnej lub wszystkich dozwolonych czynnościach. Oczekuje się, że będą przestrzegać wszystkich wytycznych, które regulują lub kierują właściwym zarządzaniem aktywami i transakcjami. Ponieważ nie wszystkie instytucje uczestniczą w tych samych działaniach, obowiązujące przepisy mogą się różnić w zależności od instytucji. Jednak ważne jest, aby nie mylić terminu „bank uniwersalny” z jakimikolwiek instytucjami finansowymi o podobnych nazwach.
Niektóre z bardziej znaczących banków uniwersalnych to Deutsche Bank, HSBC i ING Bank; w Stanach Zjednoczonych Bank of America, Wells Fargo i JPMorgan Chase kwalifikują się jako banki uniwersalne.
Historia bankowości uniwersalnej w USA
Ze względu na restrykcyjne regulacje system bankowości uniwersalnej w Stanach Zjednoczonych rozwijał się powoli. Podczas Wielkiego Kryzysu Kongres uchwalił Ustawa Glassa-Steagalla w ramach ustawy Prawo bankowe z 1933 r. Aby zapobiec dalszym upadkom banków, ustawa zabroniła bankowości uniwersalnej. Banki komercyjne nie mogły świadczyć usług bankowości inwestycyjnej, takich jak obrót papierami wartościowymi i usługi maklerskie. Dodatkowo ustawa ustanowiła Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytowych (FDIC), niezależna agencja federalna, która ubezpiecza amerykańskie depozyty bankowe przed upadkiem banku.
W 1999 r. ustawa Gramm-Leach-Bliley (GLBA) częściowo uchyliła ustawę Glass-Steagall, umożliwiając tym samym bankom komercyjnym oferowanie usług bankowości inwestycyjnej. Celem GLBA była modernizacja branży usług finansowych poprzez umożliwienie instytucjom finansowym rozszerzenia produktów i usług, które mogą oferować swoim klientom.
Kryzys finansowy i zmiana przepisów
Prawa wpływające na bankowość uniwersalną w USA wciąż ewoluowały i zmieniały się, zwłaszcza w czasach wstrząsów gospodarczych. Na przykład kryzys finansowy z 2008 r. spowodował szereg niepowodzeń w systemie bankowości inwestycyjnej w Stanach Zjednoczonych. Doprowadziło to do przejęcia lub bankructwa różnych instytucji. Niektóre godne uwagi przykłady obejmują Bracia Lehman i Merrill Lynch.
W odpowiedzi Kongres uchwalił Dodd-Frank Wall Street Reforma i ustawa o ochronie konsumentów w 2010 r., który ograniczył sposoby inwestowania przez banki poprzez ograniczenie handlu spekulacyjnego i zakaz zaangażowania w fundusze hedgingowe i firmy private equity. Przeciwnicy Dodda-Franka skrytykowali ustawę za przesadne ograniczanie działań marketingowych banków. W 2018 roku Kongres uchwalił ustawę o wzroście gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów (znaną również jako Rachunek z Crapo), co wycofało niektóre ograniczenia Dodda-Franka.
Pomimo zmieniających się zasad dotyczących bankowości uniwersalnej, wielu dostawców usług finansowych w USA oferuje obecnie szereg usługi bankowe, pożyczki, kredyty hipoteczne, ubezpieczenia i inwestycje pod jednym dachem lub za pośrednictwem sieci afiliacyjnej z firmy partnerskie. Chociaż zmiany usunęły szereg barier utrudniających tworzenie banków uniwersalnych w USA, nadal nie są one tak powszechne, jak w wielu krajach europejskich. Co więcej, Stany Zjednoczone mają banki, które koncentrują się wyłącznie na inwestycjach, co jest rzadkością w pozostałej części świata.