Co dzieje się w krachu gospodarczym

Co to jest upadek gospodarczy?

Załamanie gospodarcze to załamanie gospodarki krajowej, regionalnej lub terytorialnej, które zwykle następuje po okresie kryzysu. Załamanie gospodarcze następuje na początku ciężkiej wersji ekonomicznej skurcz, depresja, lub recesja i może trwać dowolną liczbę lat w zależności od powagi okoliczności. Załamanie gospodarcze może nastąpić szybko z powodu nieoczekiwanego zdarzenia lub może być poprzedzone kilkoma zdarzeniami lub znakami wskazującymi na niestabilność gospodarki.

Zrozumieć upadek gospodarczy

Załamanie gospodarcze to niezwykłe wydarzenie, które niekoniecznie jest częścią standardowego cyklu gospodarczego. Może wystąpić w dowolnym momencie cyklu, prowadząc do faz skurczu i recesji. Teoria ekonomii przedstawia kilka faz, przez które może przejść gospodarka. Pełny cykl gospodarczy obejmuje ruch od doliny do ekspansji, po którym następuje szczyt, a następnie skurcz prowadzący z powrotem do dołka. Chociaż załamanie gospodarcze powinno być bardziej prawdopodobne w gospodarce, która już się kurczy, czarny łabędź wydarzenia lub trendy w gospodarce światowej mogą przesłonić dowolny punkt cyklu, aby wywołać sytuację ekonomiczną upadek.

W przeciwieństwie do skurczów i recesji nie ma uzgodnionych wytycznych dotyczących załamania gospodarczego. Zamiast tego termin załamanie gospodarcze jest etykietą, którą mogą stosować ekonomiści i urzędnicy państwowi – i może być stosowana miesiące lub lata po faktycznym wydarzeniu. Rządy mają również tendencję do wypowiadania się w kategoriach załamania gospodarczego podczas tworzenia bodźców na dużą skalę podczas paniki na rynku. Podnoszona jest groźba załamania gospodarczego, aby uzasadnić interwencję w gospodarce.

Reagowanie na upadek gospodarczy

Chociaż gospodarki mogą i nadal doświadczają załamania gospodarczego, istnieje silna zachęta dla krajowych rządy do prób powstrzymania lub zmniejszenia dotkliwości załamania gospodarczego poprzez politykę fiskalną i monetarną polityka. Załamanie gospodarcze jest często zwalczane kilkoma falami interwencji i środków fiskalnych. Na przykład banki mogą być blisko ograniczenia wypłat, nowe kontrole kapitałowe mogą być egzekwowane, miliardy mogą być wpompowane do gospodarki przez system bankowy, a całe waluty mogą zostać przeszacowane, a nawet zastąpiony. Pomimo wysiłków rządu niektóre załamania gospodarcze skutkują całkowitym obaleniem rządu, zarówno odpowiedzialnego za upadek, jak i na niego reagującego.

Po załamaniu gospodarczym prawie zawsze następuje szereg zmian legislacyjnych mających na celu uniknięcie podobnej sytuacji w przyszłości. Zmiany te są zwykle poparte analizą po upadku, mającą na celu zidentyfikowanie kluczowych czynników prowadzące do upadku i włączenia kontroli do nowych przepisów w celu złagodzenia tych zagrożeń w przyszły. Z biegiem czasu apetyt na te kontrole finansowe może osłabnąć, prowadząc do rozluźnienia regulacji ryzykownych zachowań rynkowych w miarę zanikania pamięci o załamaniu gospodarczym.

Przykłady w historii

W historii istnieje wiele przykładów załamania gospodarczego na szczeblu krajowym. Każde załamanie gospodarcze zwykle ma swoje własne szczególne okoliczności i czynniki, chociaż niektóre akcje wyzwalają, jak w przypadku Wielka Depresja. Często czynniki te są mieszane z wieloma czynnikami makroekonomicznymi, które występują podczas skurczów i recesji, takich jak hiperinflacja, stagflacja, giełda awarie, rozszerzone rynki bessy oraz niezrównoważone stopy procentowe i inflacyjne. Oczywiście załamania gospodarcze mogą również wynikać z nadzwyczajnych czynników, takich jak katastrofalna polityka rządu, depresyjny rynek globalny lub stare stany gotowości na wypadek wojny, głodu, zarazy i śmierci.

W Stanach Zjednoczonych Wielki Kryzys z lat 30. XX wieku pozostaje najlepszym przykładem załamania gospodarczego, plasując się zarówno jako największy pod względem szkód, jak i najdłuższy, z którego można wyjść. 1929 krach na giełdzie był kluczowym katalizatorem upadku, ale problemy zostały spotęgowane przez reakcje polityczne i systematyczne słabości. W ślad za wieloletnim załamaniem gospodarczym amerykańskiej gospodarki nastąpiły szeroko zakrojone reformy regulacyjne mające wpływ na branżę inwestycyjną i bankową, w tym Ustawa o Giełdzie Papierów Wartościowych z 1934 r.. Wielu ekonomistów obwiniało załamanie gospodarcze, które rozpoczęło się w latach 20. XX wieku, na brak zaangażowania rządu w gospodarkę i rynki finansowe.

Kryzys finansowy z 2008 r. nie jest uważany za załamanie gospodarcze w amerykańskiej gospodarce, ale uważano, że załamanie to w tamtym czasie jest nieuchronne. Zamrożenie rynku kredytowego mogłoby doprowadzić do pogorszenia sytuacji, gdyby nie płynność zapewniana przez Rezerwę Federalną.

Bankructwo Lehman Brothers było punktem krytycznym dla kryzysu finansowego z 2008 roku, ale nie było jedynym. Ogólnie rzecz biorąc, czynniki związane z kryzysem z 2008 r. obejmowały wyjątkowo luźną politykę kredytową i handlową dla instytucji. Ten brak rygorów doprowadził do dużych strat z tytułu niewypłacalności, które zostały przeniesione i wzmocnione przez rynek instrumentów pochodnych. Podobnie jak w przypadku upadku lat 20., kryzys finansowy z 2008 r. zaowocował również reformą legislacyjną, przede wszystkim Dodd-Frank Wall Street Reforma i ustawa o ochronie konsumentów.

Lata 2007–2009 Wielka Recesja trwała krócej niż dwa lata, a Stany Zjednoczone doświadczyły sześciu kwartałów ujemnego wzrostu PKB przy 5,3% spadku wzrostu PKB w latach 2006-2009. Recesja 2007–2009 spowodowała również, że bezrobocie w 2010 r. osiągnęło wysoki poziom 9,6%.

Istnieje również wiele międzynarodowych zapaści gospodarczych, które miały miejsce w całej historii. ten związek Radziecki, Ameryka Łacińska, Grecja, a Argentyna znalazła się na pierwszych stronach gazet w tym zakresie. W przypadku Grecji i Argentyny oba załamania gospodarcze były spowodowane poważnymi problemami z długiem państwowym. Zarówno w Grecji, jak iw Argentynie załamanie długu państwowego doprowadziło do zamieszek konsumenckich, spadku kursu waluty, międzynarodowego wsparcia ratunkowego i przebudowy rządu.

Pandemia COVID-19 w 2020 r., która rozprzestrzeniła się na cały świat – zaczynając od Chin, następnie Europy, a następnie obu Ameryk – jest kolejnym przykładem szoku zewnętrznego prowadzącego do globalnego spowolnienia gospodarczego.