Wykorzystywanie teorii bezstronnych oczekiwań do porównywania inwestycji w obligacje

Czym jest teoria oczekiwań?

Teoria oczekiwań próbuje przewidzieć, co krótkoterminowe stopy procentowe będą w przyszłości oparte na bieżących długoterminowych stopach procentowych. Teoria sugeruje, że inwestor zarabia takie same odsetki, inwestując w dwie kolejne jednoroczne inwestycje w obligacje, jak inwestując dzisiaj w jedną dwuletnią obligację. Teoria ta jest również znana jako „teoria bezstronnych oczekiwań”.

Zrozumienie teorii oczekiwań

Teoria oczekiwań ma na celu pomóc inwestorzy podejmować decyzje na podstawie prognozy przyszłych stóp procentowych. Teoria wykorzystuje stopy długoterminowe, zwykle z obligacji rządowych, do prognozowania stopy dla obligacji krótkoterminowych. Teoretycznie stopy długoterminowe mogą służyć do wskazania, gdzie w przyszłości będą przedmiotem obrotu oprocentowanie obligacji krótkoterminowych.

Obliczanie teorii oczekiwań

Powiedzmy, że teraźniejszość rynek obligacji zapewnia inwestorom dwuletnią obligację o oprocentowaniu 20%, podczas gdy roczna obligacja oprocentowana jest na poziomie 18%. Teorię oczekiwań można wykorzystać do prognozowania stopy procentowej przyszłej jednorocznej obligacji.

• Pierwszym krokiem kalkulacji jest dodanie jednego do oprocentowania dwuletniej obligacji. Wynik to 1,2.
• Następnym krokiem jest podniesienie wyniku do kwadratu lub (1,2 * 1,2 = 1,44).
• Podziel wynik przez aktualną jednoroczną stopę procentową i dodaj jeden lub ((1,44 / 1,18) +1 = 1,22).
• Aby obliczyć prognozowaną stopę oprocentowania obligacji jednorocznych na następny rok, odejmij jeden od wyniku lub (1,22 -1 = 0,22 lub 22%).

W tym przykładzie inwestor uzyskuje równoważny zwrot w stosunku do obecnego oprocentowania dwuletniej obligacji. Jeśli inwestor zdecyduje się zainwestować w jednoroczną obligację o wartości 18%, rentowność obligacji z następnego roku musiałaby wzrosnąć do 22%, aby ta inwestycja była korzystna.

Wady teorii oczekiwań

Inwestorzy powinni mieć świadomość, że teoria oczekiwań nie zawsze jest wiarygodnym narzędziem. Częstym problemem związanym z wykorzystaniem teorii oczekiwań jest to, że czasami zawyża ona przyszłe stopy krótkoterminowe, co ułatwia inwestorom niedokładne przewidywanie krzywa dochodowości.

Innym ograniczeniem teorii jest to, że wiele czynników wpływa na rentowność obligacji krótko- i długoterminowych. Rezerwa Federalna koryguje stopy procentowe w górę lub w dół, co wpływa na rentowność obligacji, w tym obligacji krótkoterminowych. Jednak wpływ na rentowność długoterminową może być mniejszy, ponieważ wiele innych czynników wpływa na rentowność długoterminową, w tym oczekiwania dotyczące inflacji i wzrostu gospodarczego.

W rezultacie teoria oczekiwań nie uwzględnia zewnętrznych sił i fundamentalnych czynników makroekonomicznych, które wpływają na stopy procentowe, a ostatecznie na rentowność obligacji.

Teoria oczekiwań a preferowana teoria siedlisk

Preferowana teoria siedliskowa idzie o krok dalej w teorii oczekiwań. Teoria mówi, że inwestorzy preferują obligacje krótkoterminowe nad obligacjami długoterminowymi, chyba że te drugie zapłacą premia za ryzyko. Innymi słowy, jeśli inwestorzy zamierzają utrzymać długoterminową obligację, chcą otrzymać wyższą rekompensatę dawać uzasadnić ryzyko utrzymywania inwestycji do dojrzałość.

Preferowana teoria siedliskowa może częściowo pomóc wyjaśnić, dlaczego długoterminowe obligacje zwykle się opłacają wyższe oprocentowanie niż dwie krótkoterminowe obligacje, które po zsumowaniu dają to samo dojrzałość.

Porównując preferowana teoria siedliskowa w stosunku do teorii oczekiwań różnica polega na tym, że ta pierwsza zakłada, że ​​inwestorzy interesują się zarówno terminem zapadalności, jak i rentownością. W przeciwieństwie do tego, teoria oczekiwań zakłada, że ​​inwestorzy interesują się tylko rentownością.