Trzypoziomowe ramy paradygmatów eklektycznych

Czym jest paradygmat eklektyczny?

Paradygmat eklektyczny, zwany także własnością, lokalizacją, internalizacja (OLI) model lub ramy OLI, to trzypoziomowe ramy oceny, które firmy mogą stosować, próbując ustalić, czy jest to korzystne bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ). Paradygmat ten zakłada, że ​​instytucje będą unikać transakcji w otwarty rynek jeśli koszt wykonania tych samych czynności wewnętrznie lub we własnym zakresie ma niższą cenę. Opiera się na teorii internalizacji i został po raz pierwszy wytłumaczony w 1979 roku przez uczonego Johna H. Ponaglanie.

Zrozumienie paradygmatów eklektycznych

Paradygmat eklektyczny przyjmuje holistyczne podejście do badania całych relacji i interakcji różnych elementów przedsiębiorstwa. Paradygmat zapewnia strategię ekspansji działalności poprzez BIZ. Celem jest ustalenie, czy konkretne podejście zapewnia większą wartość ogólną niż inne dostępne krajowe lub międzynarodowe możliwości produkcji towarów lub usług.

Ponieważ firmy poszukują najbardziej opłacalnych opcji przy jednoczesnym zachowaniu jakości, mogą wykorzystać paradygmat eklektyczny do oceny dowolnego scenariusza, który wykazuje potencjał.

Trzy kluczowe czynniki paradygmatu eklektycznego

Aby BIZ były korzystne, muszą być oczywiste następujące korzyści:

Pierwsza uwaga, zalety właścicielskie, zawierać informacje zastrzeżone i różne prawa własności firmy. Mogą to być marki, prawa autorskie, znaki towarowe lub prawa patentowe, a także wykorzystanie i zarządzanie umiejętnościami dostępnymi wewnętrznie. Przewagi własnościowe są zazwyczaj uważane za niematerialne. Należą do nich to, co daje przewagę konkurencyjną, np. reputacja firmy niezawodnej.

Przewaga lokalizacji jest drugim koniecznym dobrem. Firmy muszą ocenić, czy istnieje przewaga komparatywna z wykonywaniem określonych funkcji w danym kraju. Rozważania te, często o stałym charakterze, dotyczą dostępności i kosztów zasobów w przypadku funkcjonowania w jednej lokalizacji w porównaniu z inną. Przewaga lokalizacji mogą odnosić się do zasobów naturalnych lub wytworzonych, ale tak czy inaczej, są one generalnie nieruchome, co wymaga pełnego wykorzystania partnerstwa z inwestorem zagranicznym w tej lokalizacji.

Wreszcie, zalety internalizacji, sygnalizują, kiedy dla organizacji lepiej jest wyprodukować konkretny produkt we własnym zakresie, a nie zlecać firmie zewnętrznej. Czasami bardziej opłacalne może być dla organizacji działanie z innej lokalizacji na rynku, podczas gdy wykonuje ona pracę we własnym zakresie. Jeśli firma zdecyduje się outsourcing produkcji, może to wymagać negocjacji partnerskich z lokalnymi producentami. Jednak wybór ścieżki outsourcingu ma sens finansowy tylko wtedy, gdy firma zlecająca może zaspokoić potrzeby organizacji i standardy jakości przy niższych kosztach. Być może zagraniczna firma może również zaoferować większą znajomość lokalnego rynku lub nawet bardziej wykwalifikowanych pracowników, którzy potrafią wyprodukować lepszy produkt.

Przykład ze świata rzeczywistego

Według Research Methodology, niezależnej firmy badawczo-analitycznej, paradygmat eklektyczny został zastosowany przez: Shanghai Vision Technology Company, podejmując decyzję o eksporcie swoich drukarek 3D i innych innowacyjnych produktów technologicznych. Chociaż ich wybór mocno uwzględniał wadę wyższych taryf i kosztów transportu, ich strategia internacjonalizacji ostatecznie pozwoliła im rozwijać się na nowych rynkach.