Definicja teorii szczytu Hubberta

Czym jest teoria szczytu Hubberta?

Teoria szczytowa Hubberta to idea, że ​​ponieważ produkcja ropy naftowej nie jestzasób odnawialny, światowa produkcja ropy naftowej w końcu osiągnie szczyt, a następnie zacznie spadać po mniej więcej krzywej w kształcie dzwonu. Chociaż ten model można zastosować do wielu zasobów, został opracowany specjalnie do produkcji ropy naftowej.

Zrozumienie teorii szczytu Hubberta

Szczytowa teoria Hubberta opiera się na pracy Marion King Hubbert, geologa, który pracował dla Shella w latach pięćdziesiątych. Zakłada, że ​​maksymalna produkcja z indywidualnych lub globalnych rezerw ropy nastąpi w połowie cyklu życia rezerw, zgodnie z

Krzywa Hubberta, który jest używany przez poszukiwanie i wydobycie (E&P) firm w celu oszacowania przyszłych wskaźników produkcji. Następnie spadek produkcji przyspiesza z powodu wyczerpywania się zasobów i malejących zysków. W związku z tym, jeśli nowe rezerwy nie zostaną wprowadzone do sieci szybciej niż zostaną wykorzystane rezerwy do wydobycia, świat w końcu osiągnie szczytową ilość ropy — ponieważ na Ziemi jest skończona ilość konwencjonalnej lekkiej, słodkiej ropy naftowej Skorupa.

Implikacje Peak Oil

Zbliżający się szczyt produkcji paliw kopalnych miałby oczywiście poważne konsekwencje dla światowej gospodarki. Zwiększony niedobór paliwa i rosnące koszty energii miałyby negatywny wpływ na praktycznie każdą branżę i bezpośrednio zwiększyły koszty życia konsumentów. Skokom światowych cen ropy często towarzyszą recesje gospodarcze; stały, utrzymujący się wzrost cen spowodowany długotrwałym spadkiem dostępnych rezerw ropy może prowadzić do odpowiedniej złej kondycji gospodarczej. Może nawet podnieść widmo… stagflacja i spada standardy życia na calym swiecie.

Rewolucja technologiczna w produkcji ropy

Jednak przewidywania Hubberta, że ​​produkcja ropy naftowej w USA osiągnie szczyt w latach 70., a świat osiągnie szczytowy poziom około 2000 r., okazały się błędne. W rzeczywistości nastąpiła rewolucja technologiczna w branży naftowej zasoby wydobywalne oraz zwiększone wskaźniki wydobycia z nowych i starych studni.

Dzięki zaawansowanej technologicznie cyfrowej eksploracji ropy naftowej z wykorzystaniem obrazowania sejsmicznego 3D, które umożliwia naukowcom zobaczenie mil poniżej dna morskiego, sprawdzone rezerwy na całym świecie cały czas rosną, ponieważ odkrywane są nowe pola naftowe. Odwierty na morzu w latach 50. mogły osiągnąć głębokość 5000 stóp. Obecnie najbardziej zaawansowane morskie platformy wiertnicze mają technologię umożliwiającą wiercenie do 50 000 stóp.

Stan Teksas jest liderem w wydobyciu ropy naftowej w USA każdego roku, ale od 1970 r. W 1972 r. roczna produkcja stanu wzrosła do nieco ponad 1,26 miliarda baryłek. Dzięki innowacjom takim jak szczelinowanie hydrauliczne, zwiększony odzysk oleju (EOR), a odwierty poziome, w 2019 r. roczna produkcja wzrosła do ponad 1,8 mld baryłek. Te innowacje dodały biliony stóp sześciennych gazu i miliardy baryłek ropy do możliwych do wydobycia rezerw Ameryki. Chociaż Stany Zjednoczone stały się eksporterem netto produktów naftowych (takich jak destylaty, benzyna silnikowa i paliwo do silników odrzutowych), pozostają importerem netto ropy naftowej.

Koniec z olejem szczytowym?

Przemysł naftowy nie mówi już o wyczerpaniu się ropy dzięki firmom takim jak Schlumberger. W dającej się przewidzieć przyszłości ropy naftowej są duże ilości. Według BP Statistical Review of World Energy 2020, na koniec 2019 r. całkowite udokumentowane rezerwy ropy naftowej na świecie szacuje się na około 1,73 biliona baryłek. Jednak liczba ta prawdopodobnie wzrośnie, ponieważ większość świata nie została jeszcze zbadana przy użyciu najnowszych technologii.

Nie jesteśmy też blisko szczytowej energii. Na całym świecie istnieje ponad 1 bilion ton sprawdzonych zasobów węgla, które przy obecnym tempie wydobycia wystarczają na około 150 lat. Potwierdzone zasoby gazu ziemnego to 201,34 bilionów metrów sześciennych, które wystarczają na co najmniej 50 lat. Według Amerykańskiej Służby Geologicznej i Geofizycznej może istnieć 3 biliony ton hydratów metanu, co jest wystarczającą ilością gazu ziemnego, aby napędzać świat przez tysiąc lat.

Te znane i szacowane rezerwy wskazują, że szczyt produkcji paliw kopalnych jest najwyraźniej bardzo odległy w przyszłości. Jednak biorąc pod uwagę obecne rozumienie pochodzenia paliw kopalnych, jest praktycznie nieuniknione, że całkowite rezerwy są zasobem ograniczonym. Szczytowy poziom ropy stanowi przyszłe zagrożenie, w zależności od tego, ile czasu zajmie nam osiągnięcie szczytu i jak szybko produkcja spadnie po szczycie oraz czy i jak szybko paliwa kopalne można zastąpić inną energią źródła. Na razie jednak teoria szczytowa Hubberta nie wydaje się stanowić znaczącego wyzwania gospodarczego w najbliższej perspektywie.