Nieekonomii definicji skali

Czym są dyskonomie skali?

Brak ekonomii skali ma miejsce, gdy firma lub biznes rośnie tak duże, że koszty jednostkowe rosną. Odbywa się, gdy ekonomia skali nie działają już dla firmy. Zgodnie z tą zasadą, zamiast doświadczać ciągłego zmniejszania kosztów i zwiększania produkcji, firma widzi wzrost kosztów, gdy produkcja jest zwiększana.

Zrozumienie dyskonomii skali

Poniższy diagram ilustruje brak ekonomii skali. W punkcie Q* firma ta produkuje w punkcie najniższej średniej Cena jednostkowa. Jeśli firma wytwarza mniej lub więcej produktów, średni koszt jednostkowy będzie wyższy. Na lewo od Q* firma może czerpać korzyści z ekonomii skali, aby obniżyć średnie koszty poprzez zwiększenie produkcji. Na prawo od Q* firma doświadcza ekonomii skali i rosnącego średniego kosztu jednostkowego.

Uwagi specjalne

Dysekonomia skali pojawia się z kilku powodów, ale wszystkie można ogólnie podzielić na wewnętrzne lub zewnętrzne. Wewnętrzne zaburzenia skali mogą wynikać z problemów technicznych produkcji lub problemów organizacyjnych w strukturze firmy lub branży.

Zewnętrzne ekonomie skali może powstać z powodu ograniczeń nałożonych przez środowisko, w którym działa firma lub branża. Zasadniczo brak ekonomii skali jest wynikiem rosnących problemów firmy po tym, jak już zdała sobie sprawę, że korzyści redukujące koszty korzyści skali.

Pierwsza to sytuacja przepełnienia, w której pracownicy i maszyny wchodzą sobie w drogę, obniżając operacyjność wydajności. Druga sytuacja ma miejsce, gdy występuje wyższy poziom odpadów operacyjnych z powodu braku odpowiedniej koordynacji. Trzecia przyczyna braku ekonomii skali ma miejsce, gdy występuje rozbieżność w optymalnym poziomie wyników w ramach różnych operacji.

Rodzaje dyskonomii skali

Wewnętrzna ekonomia skali obejmuje albo ograniczenia techniczne w procesie produkcyjnym, z którego korzysta firma lub problemy organizacyjne, które zwiększają koszty lub marnują zasoby bez żadnych zmian w produkcji fizycznej, proces.

Techniczne trudności skali

Techniczne trudności skali obejmują fizyczne ograniczenia w obsłudze i łączeniu materiałów wejściowych i towarów w toku. Mogą one obejmować przepełnienie i rozbieżności między możliwą skalą lub szybkością różnych nakładów i procesów.

Często wiodący jest efekt przepełnienia w organizacji przyczyna niegospodarności skali. Dzieje się tak, gdy firma rozwija się zbyt szybko, myśląc, że może osiągnąć korzyści skali w nieskończoność. Jeśli na przykład firma może obniżyć jednostkowy koszt swojego produktu za każdym razem, gdy dodaje maszynę do swojego magazynu, może pomyśleć, że maksymalne zwiększenie liczby maszyn to świetny sposób na zmniejszenie koszty.

Jeśli jednak do obsługi maszyny potrzebna jest jedna osoba, a do magazynu doda się 50 maszyn, jest duża szansa że tych 50 dodatkowych pracowników będzie sobie przeszkadzać i utrudnić osiągnięcie tego samego poziomu produkcji per godzina. Zwiększa to koszty i zmniejsza wydajność.

Czasami w organizacji zdarzają się zaburzenia skali, gdy zakład firmy nie może wyprodukować takiej samej ilości produktu, jak inny powiązany zakład. Na przykład, jeśli produkt składa się z dwóch komponentów, gadżetu A i gadżetu B, mogą wystąpić zaburzenia skali, jeśli gadżet B jest produkowany wolniej niż gadżet A. Zmusza to firmę do spowolnienia tempo produkcji gadżetu A, zwiększając jego koszt jednostkowy.

Organizacyjne dysekonomie skali

Organizacyjne nierówności skali mogą mieć miejsce z wielu powodów, ale ogólnie rzecz biorąc, wynikają z trudności w zarządzaniu większą siłą roboczą. Z nieefektywnością skali można utożsamić kilka problemów.

Po pierwsze, komunikacja staje się mniej efektywna. Wraz z rozwojem firmy komunikacja między różnymi działami staje się coraz trudniejsza. Pracownicy mogą nie mieć wyraźnych instrukcji lub oczekiwań od kierownictwa. W niektórych przypadkach komunikacja pisemna staje się bardziej rozpowszechniona niż spotkania twarzą w twarz, co może prowadzić do mniejszej ilości informacji zwrotnych.

Inną wadą ekonomii skali jest motywacja. Większe firmy mogą izolować pracowników i sprawiać, że czują się mniej doceniani, co może skutkować spadkiem wydajność.

Zewnętrzna dyskonomia skali

Zewnętrzna ekonomia skali może wynikać z ograniczeń zasobów ekonomicznych lub innych ograniczeń nałożonych na firmę lub branżę przez środowisko zewnętrzne, w którym działa. Zazwyczaj obejmują one ograniczenia przepustowości wspólnych zasobów i dóbr publicznych lub rosnące koszty nakładów z powodu: cenowa nieelastyczność podaży dla wejść.

Zewnętrzne ograniczenia zdolności produkcyjnych mogą powstać, gdy wspólny zasób lub lokalne dobro publiczne nie może spełnić wymagań stawianych mu przez zwiększoną produkcję. Zatłoczenie na drogach publicznych i inne środki transportu potrzebne do wysyłki produktów firmy są przykładem tego rodzaju ekonomii skali.

Wraz ze wzrostem produkcji koszty logistyczne transportu towarów na odległe rynki mogą wzrosnąć na tyle, aby zrównoważyć wszelkie korzyści skali. Podobnym przykładem jest wyczerpywanie się krytycznego zasobu naturalnego poniżej jego zdolności do reprodukcji w tragedia wspólnego pastwiska scenariusz. W miarę jak zasoby stają się coraz bardziej ograniczone i ostatecznie wyczerpują się, koszt ich pozyskania dramatycznie wzrasta.

Nieelastyczność cenowa podaży kluczowych surowców będących przedmiotem obrotu na rynku jest powiązaną przyczyną braku ekonomii skali. W takim przypadku, jeśli firma próbuje zwiększyć produkcję, będzie musiała kupić więcej nakładów, ale wycenić nieelastyczny nakłady będą oznaczać szybko rosnące koszty nakładów, nieproporcjonalne do wzrostu wielkości zrealizowanej produkcji.