Srebrny czwartek: jak dwóch bogatych traderów opanowało rynek

ten Giełda Papierów Wartościowych przyciąga większość uwagi mediów, ponieważ jest łatwiejszy do uchwycenia niż jego kuzyn, Surowce rynek. To powiedziawszy, rynek towarowy ma tyle samo spektakularnych historii do opowiedzenia, co giełda. Na przykład japoński handlowiec Yasuo Hamanaka, aka ”Pan Miedziany”, zwrócił na siebie uwagę świata w latach 90., kiedy jego śmiała (i błyskotliwa) próba manipulowania rynkiem miedzi wyszła na jaw.

Jednakże, Hamanaka opierał się tylko na sztuczce zapoczątkowanej przez braci Hunt 20 lat wcześniej. Wybierzmy się w podróż przez jedną z największych spekulacyjnych prób… rzucić się na rynek - i jak poszło nie tak.

Dwóch braci miliarderów

Kiedy olej potentat H.L. Hunt zmarł w 1974 roku, pozostawiając swoją wielomiliardową rodzinę. Dwóch jego synów, Herbert i Nelson, przeniosło swoje dziedzictwo pieniężne z ropy na rynek towarowy, inwestując w sposób, jakiego ich ojciec nigdy sobie nie wyobrażał. Bracia Hunt wierzyli, że… inflacja sprawiłoby, że srebro stałoby się rajem, podobnie jak jego droższy kuzyn, złoto. W szczególności Nelson „Bunker” Hunt wierzył, że pojawi się presja inflacyjna, która zniszczy wartość wszelkich inwestycji denominowanych lub powiązanych z papierową walutą. (Aby zapoznać się z pokrewnymi lekturami, zobacz

Handel kontraktami terminowymi na złoto i srebro.)

Na zakrętach rynku

Bunkier przewidział co najmniej dziesięciokrotny wzrost ceny srebra w wyniku gwałtownego spadku prawdziwa wartość dolara, więc on i jego brat zaczęli skupować fizyczne srebro, a także przyszłe kontrakty. Zamiast zamykać umowy z rozliczenia gotówkowe, co jest powszechną procedurą na rynku towarowym, Polowania odebrały srebro. Następnie zgromadzili to srebro i wykorzystali swoje duże rezerwy gotówkowe kupować jeszcze więcej kontraktów terminowych. Miliardy popytu spowodował wzrost ceny srebra do ponad 50 dolarów za uncję. Rodzeństwo Silver Bug nadal odbierało dostawy i pożyczało dużo, aby wykupić jeszcze więcej kontraktów terminowych na srebro, gdy ich natychmiastowa gotówka była już związana. (Dowiedz się więcej o przyszłości w naszym Samouczek dotyczący kontraktów terminowych.)

Szerzenie srebrnej Ewangelii

Zakup srebra o wartości 1 miliarda dolarów musiał poruszyć rynek, ale Huntowie byli w stanie wzmocnić ten skok o wykorzystywanie rodzinny majątek wielokrotnie. Nazwa Hunt była uważana za równie dobrą jak złoto, jeśli chodziło o pożyczki, a Huntowie byli w stanie zdobyć kapitał po znacznie niższych stawkach niż inne spekulanci. Głosili także swoją srebrną ewangelię jako prawdziwą przystań w nadchodzącej powodzi inflacyjnej, aby zamożni inwestorzy na całym świecie i zgromadzili fundusze konwerterów, aby kupić więcej srebra i kontraktów terminowych kontrakty. Wśród spekulantów pomagających Hunts byli inwestorzy saudyjscy – fakt, który stanie się ważny, gdy rząd USA zacznie interesować się działalnością Huntów.

Rozwija się krótkie ściskanie

Bracia Hunt już znacznie zmniejszyli ilość srebra dostępnego na rynku i wzmocnili swoją ciągłą akcję zakupową, podnosząc cenę srebra. W każdej transakcji towarowej są długie i szorty, ale w tym przypadku szorty były znacznie przesadzone. A krótkie ściśnięcie rozwinął się, gdy bracia kontynuowali skupowanie dostępnych akcji srebra i przyjmowanie dostaw na swoje kontrakty terminowe. Pozycja The Hunts była teraz warta około 4,5 miliarda dolarów.

Ludzie zastawiali monety i sztućce, aby skorzystać z wysokiej ceny srebra, zwiększając podaż, ale pozostała mniej niż jedna trzecia rynku srebra, którego nie udało się kontrola przez futures.

Wujek Sam wkracza

Rząd USA zaniepokoił się tym, co uważa za wyraźną próbę manipulowania narodowymi rezerwami srebra oraz faktem, że w tym zakątku Bliski Wschód dodał nieco jadu do swojej reakcji: w końcu kryzys naftowy lat 70. był wciąż świeży w umysł. Federalni regulatorzy surowcowi wprowadzili specjalne zasady, aby temu zapobiec długa pozycja kontrakty od wystawienia lub sprzedaży na kontrakty terminowe na srebro.

Ten ruch powstrzymał Huntów przed zwiększaniem swoich pozycji poprzez tymczasowe zawieszenie podstawowych zasad rynku towarowego. Z zamrożonymi pozycjami długimi i krótkimi, które można było ułożyć, cena srebra zaczęła spadać. Wezwania do uzupełnienia depozytu Pożyczki zaczęły odciskać się na rezerwach Łowców do tego stopnia, że ​​płacili miliony dziennie w postaci połączeń, opłat za przechowywanie i odsetek.

Ceny srebra załamują się

Nazwa Hunt utrzymywała jednak braci na powierzchni dzięki łatwym warunkom na bardziej krótkoterminowym kapitale. Rezerwa Federalna podjęła wówczas niezwykły krok: zdecydowanie zachęcała banki do zaprzestania udzielania pożyczek na działalność spekulacyjną. Kiedy stało się jasne, że rząd ścigał skalpy Huntów, ich kredyt się wyczerpał. Obawy, że Hunty mogą nie być w stanie osiągnąć marż przy nowych pożyczkach i upaść (wyciągając ze sobą kilka domów maklerskich i banków), wywierały dalszą presję na spadek ceny srebra.

27 marca 1980 roku — w dniu, który stał się znany jako „Srebrny Czwartek” — bracia Hunt w końcu przegapili a margines połączenie i rynek spadł; prym wiodło srebro, które spadło poniżej 11 USD z najwyższego poziomu 48,70 USD.

Następstwa planu polowań

Urzędnicy państwowi uważani za ratowanie aby zapobiec chaosowi systemowemu. Akcja została jednak zawetowana, ponieważ agencje rządowe nie chciały być postrzegane jako gwarantowanie niebezpieczne finansowe spekulacja. Ostatecznie nazwa Hunt się sprawdziła, a bracia zorganizowali prywatne dofinansowanie konsorcjum banków i firm.

Polowania zostały wciągnięte przed Kongres, zbesztane, oskarżone o manipulacje, ukarane grzywną, ponownie ukaraną grzywną i zmuszone do bankructwo. Zajęło im to prawie dekadę rozwijać całe ich srebro gospodarstwa i zadowolić wierzyciele, a ostateczna ustawa pozostawiła ich miliardy biedniejsze – choć nadal zamożne według większości standardów.

Dolna linia

Niezależnie od tego, czy celowo zamierzali manipulować rynkiem, czy nie, Łowy stworzyły bańka na rynku srebra, który poważnie wstrząsnął system finansowy. Niezależnie od tego, czy docelowym zasobem są akcje, srebro, czy rozległe podmiejskie domy, za dużo ”irracjonalny entuzjazm" na rynku zawsze wraca, aby w końcu ugryźć rękę, która go karmi.